Παράταση και μετά τις 12 Σεπτεμβρίου θα δοθεί για την αδειοδότηση των κτηνοτροφικών εκμεταλλεύσεων, ανακοίνωσε ο Αναπληρωτής υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης, Μάρκος Μπόλαρης. Μπορεί και να πρόκειται για την εκατοστή παράταση που έχει δοθεί για το συγκεκριμένο θέμα.
Λάθος; Κάθε άλλο, με τις υφιστάμενες συνθήκες. Γιατί, για να αδειοδοτηθεί ένας κτηνοτρόφος για τη στάνη του, πρέπει να έχουν δημιουργηθεί οι κατάλληλες προϋποθέσεις, κάτι που βέβαια δεν συμβαίνει.
Το θέμα είναι ότι, όχι μόνο η κτηνοτροφία, αλλά ολόκληρη η αγροτική παραγωγή της χώρας βασίζεται στις παρατάσεις και τις εξαιρέσεις. Στο «ναι μεν, αλλά». Ψηφίζεται ένας νόμος και περνούν χρόνια έως ότου εφαρμοστεί. Κάποιες φορές, αλλάζει πριν καν φτάσει στο στάδιο εφαρμογής, αφού στην πράξη αποδεικνύεται …ανεφάρμοστος. Στο μεταξύ, βρίσκονται και εφευρίσκονται χιλιάδες τρόποι για να παρακαμφθούν οι διατάξεις του, τόσο από τους αγρότες, όσο και από την ίδια την πολιτεία, που εγκρίνει παρατάσεις και αναβολές, αναιρώντας τον εαυτό της. Ποιος δεν ξέρει ότι οι προθεσμίες στην Ελλάδα είναι ελαστικά όρια για τους ευκολόπιστους ή τους «καινούργιους»;
Έτσι, μια ολόκληρη κοινωνία εθίζεται στο «είπα, ξείπα». Και όποιος θελήσει να πάει με τον νόμο, να στήσει την επιχείρησή του σύμφωνα με τις νόμιμες προδιαγραφές, απλώς είναι από την αρχή χαμένος, καθώς δεν μπορεί να είναι ανταγωνιστικός.
Σε αυτό το περιβάλλον, βέβαια, κανένας δεν μπορεί να σχεδιάσει με προοπτική και να προβλέψει για το μέλλον.
Όμως, ένα συγκεκριμένο και σταθερό περιβάλλον δεν είναι για τους «χαζούς», όπως συχνά ονομάζουμε όσους θέλουν να είναι νομότυποι στην Ελλάδα. Είναι απαραίτητη προϋπόθεση για να υπάρξει οποιουδήποτε είδους ανάπτυξη, πολύ περισσότερο στον αγροτικό τομέα, που έτσι και αλλιώς οι αστάθμητοι παράγοντες είναι πολλοί.
