Η Κυκλική Οικονομία και στον αγροτικό τομέα

Η ΕΕ ενισχύει τις δράσεις μείωσης των απορριμμάτων τροφής, την ανάπτυξη κοινών προδιαγραφών των προϊόντων που επαναχρησιμοποιούνται, την αναθεώρηση της νομοθεσίας λιπασμάτων, την επαναχρησιμοποίηση των υδάτων κ.λπ.

Η Κυκλική Οικονομία και στον αγροτικό τομέα

Η Παγκόσμια Συμφωνία για την κλιματική αλλαγή τον περασμένο Δεκέμβριο στο Παρίσι μεταθέτει σταδιακά το ενδιαφέρον στην επεξεργασία και στην υλοποίηση του εθνικού προγράμματος προσαρμογής στην κλιματική αλλαγή, καθώς και στην προώθηση και στη μετάβαση στην Πράσινη Οικονομία.

Κατά τον ΟΗΕ, η Πράσινη Οικονομία σχετίζεται με τη βελτίωση των όρων διαβίωσης, τον περιορισμό των ανισοτήτων και τη διατήρηση των φυσικών πόρων για τις επόμενες γενιές. Κατά τον ΟΟΣΑ, πράσινη είναι η ανάπτυξη που διασφαλίζει τους φυσικούς πόρους και δεν υπονομεύει το περιβάλλον. Το τελευταίο διάστημα η Πράσινη Οικονομία σχετίζεται με την Κυκλική Οικονομία και τη Βιοοικονομία.

Η Κυκλική Οικονομία στοχεύει στη μεγαλύτερη δυνατή επαναχρησιμοποίηση και στην ανακύκλωση υλικών. Η διαφορά με τις έως τώρα δράσεις ανακύκλωσης, που γνωρίζαμε, έγκειται στο ότι:

  • Αφορά πλέον το σύνολο της οικονομίας.

  • Προσθέτει αξία σε πολλά άχρηστα υλικά.

  • Περιορίζει την παραγωγή και τη χρήση υλικών που δεν επαναχρησιμοποιούνται.

Όπως προκύπτει από το διάγραμμα, ενώ με τη μέχρι τώρα «γραμμική εξέλιξη» της αγροτικής παραγωγής μετά από την κατανάλωση των προϊόντων που έχουν παραχθεί τα υπολείμματα καταστρέφονται ή αποτελούν απορρίμματα, με την Κυκλική Οικονομία τα απορρίμματα ανακτώνται και επαναχρησιμοποιούνται. Για παράδειγμα, τροφές που δεν καταναλώνονται μπορούν να διατεθούν σε άλλους, αποφάγια χρησιμοποιούνται για την παραγωγή ζωοτροφών και λιπασμάτων, παλαιά βαμβακερά και μάλλινα είδη αξιοποιούνται για την παραγωγή νέων προϊόντων, υπολείμματα βιομάζας χρησιμοποιούνται για την παραγωγή ενέργειας κ.λπ.

Η Βρετανία υπολογίζει τα βιοπροϊόντα που παράγονται σήμερα και τις ανακτήσεις της Κυκλικής Οικονομίας στα 100 δισ. ευρώ.

Όλες αυτές οι δράσεις μειώνουν τις επιπτώσεις της αγροτικής διαδικασίας στο περιβάλλον και την κλιματική αλλαγή, ελαττώνοντας ταυτόχρονα τις ποσότητες απορριμμάτων και σκουπιδιών που πρέπει να διαχειριστεί μία χώρα. Οι διαδικασίες αυτές θα γίνονται πλέον συντεταγμένα και τα οικονομικά οφέλη που θα προκύπτουν θα είναι ιδιαίτερα υψηλά.

Η ΕΕ, για να επιταχύνει την ανάπτυξη της Κυκλικής Οικονομίας και στον αγροτικό τομέα, ενισχύει τις δράσεις μείωσης των απορριμμάτων τροφής, την ανάπτυξη κοινών προδιαγραφών των προϊόντων που επαναχρησιμοποιούνται, την αναθεώρηση της νομοθεσίας λιπασμάτων, την επαναχρησιμοποίηση των υδάτων κ.λπ.

Βιοοικονομία

Η Βιοοικονομία σχετίζεται με προϊόντα οργανικής βιολογικής προέλευσης, που έχουν ανακτηθεί μέσω των διαδικασιών της Κυκλικής Οικονομίας ή αποτελούν αγροτικές πρώτες ύλες. Η παραγωγή των προϊόντων αυτών απαιτεί συνήθως υψηλά επίπεδα γνώσης, έρευνας, ανάπτυξης και παραγωγικής ικανότητας.

Τα βιοπροϊόντα μπορεί να είναι, για παράδειγμα, βιοπλαστικά, βιολιπαντικά, βιοΐνες, για την κλωστοϋφαντουργία, βιοϋλικά για κατασκευές, χημικές ή φαρμακευτικές χρήσεις, οργανικά οξέα, αμινοξέα και ένζυμα. Η μαζική χρησιμοποίηση ενζύμων στην παραγωγή ειδικών οικοδομικών υλικών, απορρυπαντικών, χαρτιού, ινών αποτελεί τυπικό παράδειγμα Βιοοικονομίας.

Η αξιοποίηση φυτών, δέντρων ή απορριμμάτων για την παραγωγή όλων των παραπάνω, τα καθιστά ανακυκλώσιμα για μία περίοδο δεκαετίας, σε αντίθεση με τα αντίστοιχα προϊόντα που έχουν ως πρώτη ύλη τα ορυκτά καύσιμα και ανακυκλώνονται σε δέκα εκατομμύρια έτη.

Το μέγεθος της Βιοοικονομίας είναι ιδιαίτερα μεγάλο. Η Βρετανία, για παράδειγμα, υπολογίζει τα βιοπροϊόντα που παράγονται σήμερα και τις ανακτήσεις της Κυκλικής Οικονομίας στα 100 δισ. ευρώ. Η ΕΕ υπολογίζει τη σημερινή αξία των προϊόντων Βιοοικονομίας και βιοκαυσίμων στα 57 δισ. ευρώ το έτος και τις θέσεις απασχόλησης στις 300.000. Το 12,5% των πωλήσεων της χημικής βιομηχανίας της Ευρώπης είναι προϊόντα Βιοοικονομίας, ενώ αποτελούν πυλώνα της νέας βιομηχανικής ανάπτυξης προνομιακής οικονομικής υποστήριξης.