Μετά τις πολύμηνες διαπραγματεύσεις, που κράτησαν καθηλωμένη την πραγματική οικονομία, η κοινωνία αισιοδοξεί ότι έφτασε η ώρα της παραγωγικής ανάταξης και της ανασυγκρότησης.
Αρκεί να πιάσουμε το νήμα της αξιοποίησης των πραγματικών δυνατοτήτων που βρίσκονται γύρω μας. Μερικές μόνο από αυτές καταγράφονται και στο παρόν φύλλο της «ΥΧ», όπως για παράδειγμα:
- Η διασύνδεση της ζήτησης που δημιουργούν τα δεκάδες εκατομμύρια τουριστών που επισκέπτονται τη χώρα, με την κατανάλωση εγχώριων τροφίμων και ποτών. Μόνο έτσι θα περιοριστούν τα φαινόμενα να καταρρέουν οι τιμές του ροδάκινου, του βερίκοκου ή της ντομάτας στην ηπειρωτική Ελλάδα, ενώ τα Δωδεκάνησα και οι Κυκλάδες να καταναλώνουν εισαγόμενα.
- Η αξιοποίηση διμερών εμπορικών συμφωνιών, όπως αυτή της ΕΕ με την Ιαπωνία, για την προώθηση πολλών προϊόντων και όχι απλώς της φέτας.
- Η θέσπιση κλαδικών πολιτικών που δημιουργούν προστιθέμενη αξία.
- Η Ευρωπαϊκή Ένωση, για παράδειγμα, όπως αναφέρεται στο αντίστοιχο άρθρο, πριν από την επίσκεψη του επιτρόπου Γεωργίας στην Τουρκία, αναγνώρισε ως προϊόν Γεωγραφικών Ενδείξεων το αποξηραμένο βιομηχανικό βερίκοκο της χώρας αυτής. Ένα προϊόν, που δυστυχώς τις μέρες αυτές στην Ελλάδα καταρρέει.
Συνήθως τα κρισιμότερα επιτεύγματα βρίσκονται στην εφαρμογή του απλού και του αυτονόητου.
