Η συμφωνία της ΕΕ για το γάλα, την προηγούμενη Δευτέρα, αναδεικνύει την ανεπάρκεια των αγροτικών μας θεσμών. Για μία ακόμη φορά, αποφασίζονται μέτρα που αφορούν την αγορά ενός προϊόντος και πρέπει να υλοποιηθούν μέσω των υφιστάμενων οργανώσεων παραγωγών και των Διεπαγγελματικών Οργανώσεων. Όταν οι θεσμοί αυτοί δεν υφίστανται ή λειτουργούν προβληματικά, όπως στην περίπτωση της Ελλάδας, μέτρα που αφορούν τους αγρότες θα υλοποιηθούν από τις αντίστοιχες βιομηχανίες.
Πριν τη θέσπιση των Προγραμμάτων Αγροτικής Ανάπτυξης, ευρωπαϊκές αγροτικές οργανώσεις, όπως η COPA και η COGECA, έκριναν ότι, λόγω και της οικονομικής συγκυρίας, πρέπει να στηριχθούν αποτελεσματικά δύο δράσεις σε ολόκληρη την Ευρώπη.
Πρώτον, τα μέτρα αντιμετώπισης ή μετριασμού των επιπτώσεων των έντονων διακυμάνσεων των τιμών παραγωγού. Δηλαδή, αυτά που συμβαίνουν σήμερα.
Δεύτερον, να υποστηριχθεί η ίδρυση οργανώσεων παραγωγών.
Πολλές χώρες, οι οποίες βρίσκονται σε πολύ καλύτερη θέση από την Ελλάδα, αποφάσισαν να διαθέσουν πόρους σε αυτά τα εργαλεία πολιτικής.
Η απόφαση της Ελλάδας, ενδεικτική: μηδενική υποστήριξη της πρώτης δράσης. Ενώ σε ό,τι αφορά τη δεύτερη, προβλέπεται να ενισχυθεί η ίδρυση 54 οργανώσεων παραγωγών σε μία επταετία, με το ποσό των 500.000 ευρώ η κάθε μία. Τα συμπεράσματα δικά σας.
