Σε κίνδυνο η βιοποικιλότητα των ωκεάνιων οικοσυστημάτων

Η οξίνιση αλλάζει τις ισορροπίες

Στην Αυστραλία, ερευνητές του πανεπιστημίου της Αδελαΐδας κατέδειξαν για πρώτη φορά τον τρόπο με τον οποίο η οξίνιση των θαλασσών θα ελαττώσει σημαντικά τις ποικιλίες των ψαριών.

Η μείωση του pH της θάλασσας, ως συνέπεια της κλιματικής αλλαγής, πρακτικά σημαίνει ότι οι μεταβολές στο παγκόσμιο ωκεάνιο οικοσύστημα θα είναι τεράστιες, με ορισμένα είδη μικρών ψαριών να κυριαρχούν.

Αξίζει να σημειωθεί ότι πρόκειται για την πρώτη μελέτη που αποδεικνύει με αδιάσειστα στοιχεία ότι η βιοποικιλότητα των ψαριών θα μειωθεί. Οι χρονοβόρες καταμετρήσεις και τα υποβρύχια πειράματα των ερευνητών έδειξαν ότι σε θαλάσσια οικοσυστήματα με υψηλή συγκέντρωση διοξειδίου του άνθρακα (CO2), ένα ή δύο είδη των μικρότερων, συμπεριφορικά κυρίαρχων ψαριών, πολλαπλασιάζονται, ενώ τα σπανιότερα και λιγότερο επιθετικά είδη εξαφανίζονται.

«Αν εστιάσουμε στον συνολικό αριθμό των ψαριών, διαπιστώνουμε ότι αυτά αυξάνονται υπό την οξίνιση των ωκεανών, όμως η τοπική βιοποικιλότητα χάνεται», τονίζει ο επικεφαλής της μελέτης, καθηγητής Ivan Nagelkerken, για να συμπληρώσει: «Υπάρχουν αυξήσεις στην αφθονία των τροφών, όπως είναι τα μικρά μαλακόστρακα και τα σαλιγκάρια. Επειδή τα κυρίαρχα είδη τείνουν να κερδίζουν σχεδόν όλες τις μάχες με τα άλλα είδη και προσελκύονται πολύ γρήγορα με τις τροφές αυτές, ο αριθμός τους αυξάνεται».

Τον πληθυσμό των κυρίαρχων ειδών μικρών ψαριών θα μπορούσαν να διατηρήσουν υπό έλεγχο οι θηρευτές τους, όμως η οξίνιση των ωκεανών παίζει και εκεί τον ρόλο της, μετατρέποντας τα μεγάλα φαιοφύκη σε χαμηλή θαλάσσια βλάστηση. Στερεί, έτσι, από τους ενδιάμεσους αυτούς θηρευτές τον οικότοπο που τους προστατεύει, θέτοντας την ύπαρξή τους σε κίνδυνο. Συνεπώς, ένας από τους τρόπους για να καθυστερήσει η απώλεια της θαλάσσιας βιοποικιλότητας, είναι η μείωση της υπεραλίευσης των ενδιάμεσων θηρευτών.