Το πολυαναµενόµενο κείµενο της Επιτροπής για το µέλλον της ΚΑΠ, που θα δηµοσιοποιηθεί στις 29 Νοεµβρίου, έστω και επιλεκτικά, διέρρευσε και παρουσιάζεται σε αυτό το φύλλο της «ΥΧ». Αν και πολλά θα αλλάξουν έως ότου λάβει τη µορφή νοµοθετικών κειµένων περίπου σε έναν χρόνο, αξίζει να κάνουµε κάποιες αρχικές παρατηρήσεις.
Πρώτον, επαναδιατυπώνεται η θέση ότι ο αγροτικός τοµέας και η ύπαιθρος αποτελούν βάση της ευηµερίας της ΕΕ.
Δεύτερον, η παραδοχή ότι η ΚΑΠ πρέπει να διασφαλίζει ένα «δίκαιο εισόδηµα στον αγρότη» µέσω της καταβολής της άµεσης ενίσχυσης, καθώς και ότι η ενιαία ενίσχυση πρέπει να καταβάλλεται από τον κοινοτικό προϋπολογισµό και να µη συγχρηµατοδοτείται από εθνικούς πόρους, είναι υψίστης σηµασίας ειδικά για χώρες όπως η Ελλάδα.
Τρίτον, ύψιστης σηµασίας, επίσης, είναι οι δοµικές επιλογές που προκρίνονται: επαγγελµατίες που εξαρτώνται από την αγροτική δραστηριότητα, έµφαση στις µικρότερες εκµεταλλεύσεις, υποστήριξη του ευρωπαϊκού µοντέλου οικογενειακής εκµετάλλευσης, κόφτης ανώτατης ενίσχυσης στα 60.000-100.000 ευρώ, προσανατολισµός της παραγωγής στην αγορά.
Τέταρτον, η διαχείριση των κινδύνων, και κυρίως αυτών που προέρχονται από την αστάθεια των αγορών και τις αυξοµειώσεις τιµών, αποτελεί κυρίαρχο συστατικό της αγροτικής πολιτικής που έρχεται.
Πέµπτον, η ευηµερία της υπαίθρου θα επέλθει και µε νέα µέσα που θα προστεθούν στα υφιστάµενα, όπως τα ψηφιακά δίκτυα, η βιοοικονοµία.
Έκτον, η αρχή «να µεταφέρουµε τη γνώση και την καινοτοµία από τις αίθουσες και τα εργαστήρια στα αγροκτήµατα και την αγορά» διαπερνά όλα τα επιµέρους µέτρα και αποτελεί προϋπόθεση υλοποίησης µίας πολιτικής.
Έβδοµον, ο ρόλος του κράτους αλλάζει. Από τους αυστηρούς ελέγχους και τις ποινές περνάµε σε ένα µοντέλο, όπου η ΕΕ θέτει τους στόχους, ενώ το κράτος-µέλος αναλαµβάνει αυξηµένη αρµοδιότητα και είναι υπόλογο για την επίτευξη των στόχων αυτών.
