Η οικονομική ισχύς των αλυσίδων λιανικής γιγαντώνεται. Για κάθε ένα ευρώ που καταβάλλει ο Eυρωπαίος καταναλωτής για την αγορά τροφίμων, περίπου τα 55 λεπτά καταλήγουν πλέον στη διανομή και το λιανικό εμπόριο. Αντίθετα, ο παραγωγός και η βιομηχανία επεξεργασίας «μοιράζονται» τα υπόλοιπα 45 λεπτά.
Οι αγρότες αναζητούν τρόπους να πάρουν ένα κομμάτι από την πίτα της λιανικής. Ένας από τους πιο σύγχρονους, για να προσεγγίσουν άμεσα τους καταναλωτές, είναι οι αυτόματοι πωλητές. Στην υπόλοιπη Ευρώπη και στις ΗΠΑ, η χρήση τους συνεχώς επεκτείνεται. Από την πώληση φρέσκων προϊόντων σε υγρή μορφή, όπως του γάλακτος και των χυμών, επεκτείνονται στα φρέσκα κρέατα, τα αλλαντικά, τα φρούτα, τα λαχανικά και τα βιολογικά προϊόντα.
Κοινό γνώρισμα όλων των προσφερόμενων ειδών είναι η τοπικότητα και η ταυτοποίηση, η ποιότητα και η φρεσκάδα, η χαμηλότερη τιμή. Δηλαδή, τα χαρακτηριστικά εκείνα που ενισχύουν τη διεισδυτικότητα των προϊόντων προστιθέμενης αξίας στις αγορές.
Διαβάστε ακόμη: Αυτόματοι πωλητές βιολογικών σε Γαλλία και Σκωτία
Δύο παράγοντες έπαιξαν καταλυτικό ρόλο στην επέκταση της προσπάθειας. Ο πρώτος αφορά την αρμονική συνεργασία των φορέων των αγροτών, που ανέλαβαν τις πρωτοβουλίες αυτές. Οι ίδιοι οι ενδιαφερόμενοι, δηλαδή, προστάτεψαν το εγχείρημά τους. Ο δεύτερος σχετίζεται με τον ρόλο του κράτους. Οι αρμόδιες υπηρεσίες άμεσα δημιούργησαν πρότυπα πιστοποίησης, HACCP, διαδικασίες σύντομης αδειοδότησης, που προστατεύουν τον καλό επαγγελματία και τον καταναλωτή.
Ακριβώς σε αυτούς τους δύο πυλώνες μάλλον πρέπει να στηρίξουν τις ελπιδοφόρες προσπάθειές τους και οι καινοτόμοι συνεταιρισμοί, που δημιουργούν παρόμοια δίκτυα και στην Ελλάδα.
