Εκτός από τον αποτρεπτικό παράγοντα των προσφερόμενων κινήτρων, που αφορούν κυρίως σε φοροαπαλλαγές και λιγότερο σε επιχορηγήσεις, την όποια όρεξη των επίδοξων επενδυτών από τον αγροτικό χώρο έρχονται να κόψουν και… τα παράβολα, τα οποία στην πράξη συνεπάγονται ένα έξτρα κόστος της τάξης των 750 ευρώ για κάθε υποβαλλόμενο σχέδιο.
Παίρνοντας τα πράγματα από την αρχή, στον νέο αναπτυξιακό (ν.4399/2016) προβλέπεται παράβολο για τις αιτήσεις υπαγωγής (Άρθρο 13), τις αιτήσεις ελέγχου (Άρθρο 16) καθώς και για τις αιτήσεις τροποποίησης του εκάστοτε επενδυτικού σχεδίου (Άρθρο 17).
Στην πρώτη περίπτωση (υπαγωγή), το ύψος του παραβόλου ορίζεται στο 0,005% του επιλέξιμου κόστους, ωστόσο, όπως ρητά αναφέρεται στο Άρθρο 13, σε καμιά περίπτωση αυτό δεν μπορεί να είναι κατώτερο των 300 ευρώ και ανώτερο των 5.000 ευρώ (εξαιρούνται οι λεγόμενες «επενδύσεις μείζονος μεγέθους» όπου εκεί το «ταβάνι» ορίζεται στα 25.000 ευρώ).
Ομοίως, για τις αιτήσεις ελέγχου, το ελάχιστος ύψος του παραβόλου ορίζεται, σύμφωνα με το Άρθρο 16 του νόμου, στα 150 ευρώ και το ανώτερο στα 2.500 ευρώ, ενώ το ίδιο ισχύει και για τα αιτήματα που έχουν να κάνουν με την τροποποίηση του επενδυτικού σχεδίου.
Από τα παραπάνω προκύπτει ένα μίνιμουμ κόστος 750 ευρώ, για έναν μέσο επενδυτή που, όπως η εμπειρία αποδεικνύει, θα χρειαστεί (εκτός από αιτήματα υπαγωγής και ελέγχων, οι οποίοι είναι απαραίτητοι για να λάβει τη φοροαπαλλαγή ή την επιχορήγηση) να υποβάλει στην πορεία και κάποιο αίτημα τροποποίησης του σχεδίου του.
Περισσότερα πληρώνουν οι «παλιοί»
Ο λογαριασμός ανεβαίνει αισθητά για τους ενταγμένους στους δύο προηγούμενους αναπτυξιακούς (ν. 3299/2004 και ν.3908/2011), οι οποίοι για την υποβολή αιτήματος ελέγχου ή για την πιστοποίηση του 50% του κόστους της επένδυσης ή για την πιστοποίηση της ολοκλήρωσης, θα πρέπει να καταβάλουν παράβολο 0,5% του ύψους των επενδυτικών σχεδίων για επιλέξιμο κόστος έως 10 εκατ. ευρώ και 0,2% για το επιπλέον ποσό. Σε κάθε περίπτωση, όμως, δεν μπορεί να είναι μικρότερο των 500 ευρώ. Κάτι που για ένα μέσο επενδυτή (δύο αιτήματα ελέγχου) συνεπάγεται ένα μίνιμουμ κόστος 1.000 ευρώ, το οποίο ανεβαίνει στα 1.500 ευρώ αν μεσολαβήσει και μια τροποποίηση του σχεδίου.
Τα παραπάνω εξηγούν σε μεγάλο βαθμό και το σχετικά ισχνό ενδιαφέρον των επαγγελματιών του αγροτικού χώρου για τον νέο νόμο. Όπως μεταφέρουν στην «ΥΧ» στελέχη μελετητικών γραφείων, ειδικά σε ό,τι αφορά επενδύσεις στη μεταποίηση, οι περισσότεροι παραγωγοί έχουν στρέψει το ενδιαφέρον τους στο σχετικό μέτρο του ΠΑΑ, το οποίο δεν αποκλείεται να «ανοίξει» και μέσα στον μήνα.
