Ο Κωνσταντίνος και η Πάττυ άφησαν την πόλη για να βρουν το… ρόδι

Κωνσταντίνος Μπινιέρης: Άφησε την πόλη για να βρει το... ρόδι
Κωνσταντίνος Μπινιέρης: Άφησε την πόλη για να βρει το... ρόδι

Γνωρίζουν κάθε ένα δέντρο που φύτεψαν με τα ίδια τους τα χέρια. Τα φροντίζουν καθημερινά και εκείνα τους το ανταποδίδουν, δίνοντάς τους καθαρούς καρπούς, γεμάτους με τη δύναμη της ζωής. Ο λόγος για τον Κωνσταντίνο Μπινιέρη και τη σύζυγό του, Πάττυ Πετροπούλου, που πραγματοποίησαν το όνειρό τους να εγκαταλείψουν την πόλη και να επιστρέψουν στη φύση, για να δημιουργήσουν ένα μέρος όπου θα μεγαλώνουν τα δύο παιδιά τους σε αρμονία με το περιβάλλον.

Καλλιεργούν με φυσικό τρόπο 25 στρέμματα ροδιές, σε χωράφια που είναι τα μόνα πιστοποιημένα βιολογικά από την TUV Austria στην Αχαΐα. Παράγουν τον φρέσκο χυμό ροδιού BioJuicery, ακολουθώντας τις αρχές της βιολογικής καλλιέργειας, της περμακουλτούρας και του δίκαιου εμπορίου.

Παραγωγή ροδιού

Αξιοποιώντας μια παλιά αποθήκη που βρισκόταν μέσα στα κτήματά τους, και με ιδία μέσα, έφτιαξαν ένα μικροχυμοποιείο, όπου παράγουν τον φυσικό τους χυμό BioJuicery, τον οποίο και τυποποιούν. «Θέλαμε να ζήσουμε μια ζωή στη φύση και τα καταφέραμε», μας λέει ο κ. Μπινιέρης και συνεχίζει: «Σεβόμαστε όλα αυτά που μας παρέχει η φύση και θέλουμε να αφήσουμε πάνω της όσο το δυνατόν μικρότερο ενεργειακό αποτύπωμα. Μαζεύουμε τα άχυρα και την κοπριά από τους κτηνοτρόφους της περιοχής και τα κομποστοποιούμε, προκειμένου να έχουμε ένα ουδέτερο λίπασμα για την καλλιέργειά μας. Με αυτόν τον τρόπο, πέρα από την παραγωγή ενός εξ ολοκλήρου φυσικού χυμού ροδιού, ζούμε σε αρμονική και βιώσιμη συνδιαλλαγή με το φυσικό μας περιβάλλον».

Ο 42χρονος Κωνσταντίνος Μπινιέρης και η σύζυγός του, Πάττυ, αποτελούν χαρακτηριστικό παράδειγμα νέων ανθρώπων που, αν και δεν είχαν ασχοληθεί ποτέ με τον πρωτογενή τομέα, άλλαξαν ριζικά τη ζωή τους, αφήνοντας την πόλη και τους βάρβαρους ρυθμούς της. Αν και ο Κωνσταντίνος σπούδασε ηλεκτρονικός μηχανικός, αποφάσισε το 2011 να επιστρέψει στη φύση και στα πατρογονικά του εδάφη, στην Αλισσό Αχαΐας καλλιεργώντας τη γη για να ζήσει μέσα από αυτήν. Το ίδιο και η σύζυγός του, η οποία συνδυάζει την αγροτική της επιχείρηση με τον χορό, καθώς είναι η πρώτη πιστοποιημένη καθηγήτρια πέντε ρυθμών στην Ελλάδα, μιας πρακτικής διαλογισμού μέσω της κίνησης.

Δυσκολίες

Από τη στιγμή που αποφάσισαν να εγκαταλείψουν την πόλη και να ασχοληθούν με την καλλιέργεια της γης, αντιμετώπισαν τις δυσκολίες που έχει ένας καλλιεργητής, έκαναν πολλά λάθη, όπως μας είπε ο κ. Μπινιέρης, έμαθαν από αυτά και σήμερα είναι σε θέση να παράγουν έναν φυσικό χυμό ροδιού, χωρίς εντομοκτόνα και φυτοφάρμακα. Αυτό κάνει τη δουλειά τους πολύ πιο δύσκολη από ό,τι αν θα καλλιεργούσαν συμβατικά, όμως το αποτέλεσμα τους δικαιώνει, γιατί ξέρουν πως παραδίδουν στον καταναλωτή ό,τι πιο αγνό υπάρχει σε 100% φυσικό χυμό ρόδι.

Ανάμεσα στις καλύτερες νεοφυείς επιχειρήσεις

Τον περασμένο Νοέμβριο, έλαβαν μέρος στο ετήσιο Agri-Food Masterclass on Entrepreneurship, που πραγματοποιήθηκε στην Πάτρα, και ήταν μία από τις 18 νεοφυείς επιχειρήσεις (start-ups) που επιλέχθηκαν για να διαγωνιστούν και να συμμετέχουν σε εκπαιδευτικό σεμινάριο.Παρουσίασαν το επιχειρησιακό τους μοντέλο σε ένα κοινό από εταιρείες που δραστηριοποιούνται στον χώρο της αγροδιατροφής και κατάφεραν να αποσπάσουν ιδιαίτερα ευνοϊκά σχόλια για το παραγόμενο προϊόν τους.

axaia-rodi

«Διαλέξαμε το ρόδι ως καλλιέργεια γιατί πρόκειται για ένα αγροτικό προϊόν που έχει πολλές χρήσεις και μπορεί να αξιοποιηθεί ως έλαιο, ως χυμός, ως καρπός, ακόμα και ως σάρκα. Υπάρχουν διάφορα σχέδια που θέλουμε να υλοποιήσουμε στο μέλλον με βάση αυτές τις δυνατότητες που παρέχει το ρόδι», μας λέει ο κ. Μπινιέρης, και προσθέτει: «Η σύζυγός μου εντάχθηκε στο τελευταίο πρόγραμμα νέων αγροτών και το γεγονός αυτό προσφέρει σημαντικά οφέλη στην εξέλιξη της επιχείρησής μας με τα εργαλεία που παρέχονται».

Μελλοντικά σχέδια

Στα σχέδιά τους βρίσκεται και η εξαγωγή του προϊόντος σε επιλεγμένα καταστήματα στο εξωτερικό. Ωστόσο, όπως μας λέει ο ίδιος, πρόκειται για μια δύσκολη διαδικασία με πολλά εμπόδια για έναν μεμονωμένο καλλιεργητή, ο οποίος έχει ήδη να αντιμετωπίσει τον υψηλό ΦΠΑ που ισχύει στη χώρα μας και σαμποτάρει την ανταγωνιστικότητα των ελληνικών παραγόμενων προϊόντων. Η ιδανικότερη λύση για την αντιμετώπιση τέτοιων προβλημάτων θα ήταν η συμμετοχή σε ομάδα παραγωγών, καθώς πιστεύει στη συνεργασία και τη συλλογικότητα, δυστυχώς όμως, όπως υπογραμμίζει, στην Αχαΐα δεν υπάρχει ακόμα τέτοια δυνατότητα.