Τι και αν το Επιχειρησιακό Πρόγραμμα Αλιείας αποτελεί το μοναδικό χρηματοδοτικό εργαλείο για τους Έλληνες αλιείς, εν αντιθέσει με τους υπόλοιπους ανθρώπους της υπαίθρου (αγρότες – κτηνοτρόφοι), οι οποίοι έχουν περισσότερες επιλογές και βοήθειες ως προς τις επενδύσεις τους; Η κυβέρνηση δεν φαίνεται να προχωρά στην υλοποίηση του νέου Προγράμματος, που με ανυπομονησία αναμένουν οι ψαράδες για να προχωρήσουν σε αντικατάσταση σκαφών ή εξοπλισμού, ενώ οι Διευθύνσεις Αλιείας του υπουργείου υπολειτουργούν, ελλείψει προσωπικού. Ανάλογα προβλήματα υπάρχουν και στις ΔΑΟΚ.
Βέβαια, το θέμα βρίσκεται στην έλλειψη πολιτικής βούλησης, καθώς και το προηγούμενο Επιχειρησιακό Πρόγραμμα Αλιείας καθυστέρησε πολύ να ξεκινήσει. Σύμφωνα με τον πρόεδρο του Αλιευτικού Συλλόγου Βόλου, Χρήστο Ξηραδάκη, «ενώ το πρόγραμμα έχει εγκριθεί από την ΕΕ πέρυσι τον Μάρτιο, άρα υπάρχουν και τα χρήματα, οι αρμόδιοι του υπουργείου δεν το έχουν ξεκινήσει. Δυστυχώς, οι πληροφορίες μας αναφέρουν ότι αυτό δεν προβλέπεται να υλοποιηθεί άμεσα. Και επειδή το προηγούμενο Πρόγραμμα αξιοποίησαν μόλις 50 αλιείς επί συνόλου 900 εκδοθέντων αδειών στον νομό Μαγνησίας, ζητούμε να ξεκινήσει άμεσα μια ενημερωτική καμπάνια, ώστε να λυθούν όλες οι απορίες που έχουμε και να μην επαναληφθούν τα λάθη του παρελθόντος, στα γρανάζια της γραφειοκρατίας».
Επίσης, ο κ. Ξηραδάκης ζητά να θεσπισθούν κάποια κριτήρια, ώστε οι περισσότεροι πόροι του Προγράμματος να κατευθυνθούν προς τους παράκτιους αλιείς και λιγότεροι προς ιχθυοκαλλιεργητές και τη μεταποίηση. «Για παράδειγμα, όσοι θέλουν να ασχοληθούν με τον Αλιευτικό Τουρισμό, να τους δοθεί η δυνατότητα να αντικαταστήσουν τα γερασμένα σκάφη, η προμήθεια νέων διχτυών για αποτελεσματικότερη αλιεία και βελτιώσεις στα σκάφη με στόχο την ασφάλεια των ψαράδων».
