Ο αγροτικός τομέας της Ελλάδας από τους λιγότερο «συνδεδεμένους» της Ευρώπης

Με ποσοστό που δεν ξεπερνά το 14%, ο ελληνικός αγροτικός τομέας συγκαταλέγεται ανάμεσα σε εκείνους της Ευρώπης με τη χαμηλότερη ευρυζωνικότητα, αφού καταλαμβάνει την προτελευταία θέση, μετά τη Φινλανδία, στη συνδεσιμότητα στο διαδίκτυο. Αντίστοιχα, τα ελληνικά αστικά κέντρα καταλαμβάνουν την τελευταία θέση, με το ποσοστό να μην ξεπερνά το 50%. Το Ευρωπαϊκό Ελεγκτικό Συνέδριο, θέλοντας να καταγράψει την πρόοδο των κρατών-μελών προς την επίτευξη των στόχων τους σχετικά με την ευρυζωνικότητα εξέτασε τους τρεις στόχους της Στρατηγικής «Ευρώπη 2020- Ψηφιακό θεματολόγιο για την Ευρώπη», που αν μπορούσαν να επιτευχθούν θα εξασφάλιζαν οικονομικά και κοινωνικά οφέλη τόσο στις αστικές όσο και στις αγροτικές περιοχές.

Οι τρεις στόχοι

Έως το 2013, όλοι οι πολίτες της Ένωσης έπρεπε να έχουν βασική ευρυζωνική κάλυψη (έως και 30 Mbps ανά δευτερόλεπτο). Έως το 2020 όλοι οι πολίτες της Ένωσης πρέπει να έχουν ταχεία ευρυζωνική κάλυψη (ταχύτερη των 30 Mbps) και, ταυτόχρονα, πρέπει να έχει εξασφαλιστεί η διείσδυση των υπερταχειών ευρυζωνικών συνδέσεων (ταχύτερη των 100 Mbps) τουλάχιστον στο 50% των ευρωπαϊκών νοικοκυριών. Αυτοί είναι οι στόχοι που εξέτασε το Ευρωπαϊκό Ελεγκτικό Συνέδριο, καταγράφοντας τα αποτελέσματα στην ειδική έκθεση «Ευρυζωνικότητα στα κράτη-μέλη της ΕΕ: Παρά την πρόοδο που έχει συντελεστεί, δεν πρόκειται να επιτευχθούν όλοι οι στόχοι της στρατηγικής “Ευρώπη 2020”».

Η ειδική έκθεση είναι κατηγορηματική πως, αν και η ευρυζωνική κάλυψη βελτιώνεται σε ολόκληρη την ΕΕ, οι στόχοι της στρατηγικής «Ευρώπη 2020» δεν θα μπορέσουν να επιτευχθούν στο σύνολό τους. Στην έκθεση τονίζεται πως «η σύνδεση των αγροτικών περιοχών, όπου ο ιδιωτικός τομέας έχει λιγότερα κίνητρα να επενδύσει στην παροχή ευρυζωνικής σύνδεσης, υστερεί σε σύγκριση με τις πόλεις και η σύνδεση σε υπερταχέα ευρυζωνικά δίκτυα απέχει πολύ από τον σχετικό στόχο που έχει τεθεί».

Ελλάδα

Η Ελλάδα κατάφερε να επιτύχει τον πρώτο στόχο της βασικής ευρυζωνικής κάλυψης, αφού όπως αναφέρεται στην έκθεση «Στα τέλη του 2013, όλα τα κράτη μέλη εκτός από τις τρεις χώρες της Βαλτικής (Εσθονία, Λετονία και Λιθουανία) είχαν επιτύχει τον στόχο. Ο δεύτερος στόχος, της ταχείας ευρυζωνικής κάλυψης, βρίσκει την Ελλάδα στην τελευταία θέση με 50%. Παρ’ όλα αυτά, η Ελλάδα έκανε σημαντικά βήματα προόδου από το 2011 μέχρι και το 2017, αφού κατάφερε να φτάσει από το 5% περίπου στο 50%. Ο τρίτος στόχος, υπερταχειών ευρυζωνικών συνδέσεων, σύμφωνα με την έκθεση, αποτελεί πρόκληση για όλα τα κράτη-μέλη, τα οποία από ό,τι φαίνεται δεν είναι σε θέση να τον πετύχουν.

Αγροτικός τομέας

Η ίδια, όμως πρόοδος δεν σημειώθηκε και στον αγροτικό τομέα τόσο της Ευρώπης, όσο και της Ελλάδας, αφού υπήρχε μια σημαντική απόκλιση μεταξύ της κάλυψης αστικών και αγροτικών περιοχών. Το 2016 το ποσοστό κάλυψης στις αγροτικές περιοχές σε ολόκληρη την ΕΕ ήταν 47%, έναντι του συνολικού μέσου όρου του 80%. Σε πολλά κράτη-μέλη, η κάλυψη των αγροτικών περιοχών είναι κατά πολύ μικρότερη της συνολικής κάλυψης, και για 14 κράτη-μέλη η κάλυψη με ταχεία ευρυζωνική σύνδεση των αγροτικών περιοχών είναι μικρότερη του 50%.

Κάλυψη με ταχύτητες 30 Mbps των αγροτικών περιοχών σε σύγκριση με τη συνολική κάλυψη το 2017
Κάλυψη με ταχύτητες 30 Mbps των αγροτικών περιοχών σε σύγκριση με τη συνολική κάλυψη το 2017

Ο αγροτικός τομέας της Ελλάδας βρίσκεται ανάμεσα στις 14 αυτές χώρες, όπως διαπιστώνεται και από το γράφημα, αφού υπάρχει ακόμα πολύς δρόμος που πρέπει να διανυθεί για να γεφυρωθεί το κενό ανάμεσα στις αγροτικές και στις αστικές περιοχές. Μόνο σε τρία, σχετικά μικρά ή αστικοποιημένα κράτη-μέλη, τη Μάλτα, το Λουξεμβούργο και τις Κάτω Χώρες, η κάλυψη των αγροτικών περιοχών ήταν ισοδύναμη με εκείνη των αστικών περιοχών.

Προτάσεις

Το Ευρωπαϊκό Ελεγκτικό Συνέδριο προτείνει συγκεκριμένες πρακτικές για τη βελτίωση της κατάστασης. Ως πρώτη στρατηγική επισημαίνει πως τα κράτη-μέλη θα πρέπει να αναπτύξουν νέα σχέδια για την περίοδο μετά το 2020. Δεύτερον, αναφέρει πως θα πρέπει να δοθούν κατευθυντήριες γραμμές για τις κρατικές ενισχύσεις από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, αφού ορισμένα κράτη-μέλη ερμηνεύουν τους κανόνες κατά τρόπο που ενδεχομένως περιορίζει την πραγματοποίηση επενδύσεων στην ευρυζωνικότητα. Τέλος, τα έργα για την ευρυζωνικότητα θα πρέπει να γίνονται στις περιοχές εκείνες, στις οποίες κρίνεται περισσότερο αναγκαία η στήριξη με δημόσιους πόρους.