Η Αλγερία, σε αντίθεση με άλλες αραβικές χώρες που χαρακτηρίζονται από αστάθεια και πολιτικές αναταράξεις, τα τελευταία 15 χρόνια επιδεικνύει πολιτική σταθερότητα και μία οικονομία που κτίζεται πλέον σε άλλη βάση, μέσω μεταρρυθμίσεων. Το κατά κεφαλήν εισόδημα των πολιτών της σχεδόν διπλασιάστηκε και ανέρχεται σήμερα σε 4.138 δολάρια ΗΠΑ.
Σύμφωνα με το γραφείο Οικονομικών και Εμπορικών Υποθέσεων (ΟΕΥ) Αλγερίου, η οικονομία της χώρας είναι άμεσα εξαρτημένη από τους υδρογονάνθρακες, που αντιπροσωπεύουν και το 97%των εξαγωγών της. Τα τελευταία χρόνια κατάφερε να προσελκύσει το επιχειρηματικό ενδιαφέρον ξένων εταιριών, ως πετρελαιοπαραγωγός χώρα, αλλά, παρ’ όλα αυτά, η οικονομία της παραμένει κρατικά ελεγχόμενη. Διατηρεί ένα οικονομικό μοντέλο όπου το κράτος ελέγχει τις πλουτοπαραγωγικές πηγές και τους σημαντικούς οικονομικούς τομείς.
Το χρηματοπιστωτικό της σύστημα θεωρείται απαρχαιωμένο και δυσλειτουργικό, ενώ οι υπό δημόσιο έλεγχο τράπεζες εξασφαλίζουν το 90% της τραπεζικής χρηματοδότησης. Οι αλγερινές τράπεζες διαθέτουν ρευστότητα, πλην όμως, δεν είναι σε θέση να τη διοχετεύσουν στην παραγωγική οικονομία.
Σύμφωνα με το ανωτέρω γραφείο ΟΕΥ, η κεφαλαιαγορά της βρίσκεται σε πολύ αρχικό στάδιο, καθώς μόλις πέντε εταιρίες είναι εισηγμένες στο χρηματιστήριο. Ο μεγάλος όγκος των συναλλαγών διενεργείται εκτός τραπεζικού συστήματος, ενώ στη χώρα παρατηρείται έντονα το φαινόμενο της παραοικονομίας.
Στον βιομηχανικό τομέα οι μεγάλες εταιρίες βρίσκονται υπό κρατικό έλεγχο, όπως, επίσης, κρατικά είναι και τα μεγαλύτερα ξενοδοχεία.
Ο δημόσιος τομέας καλύπτει το 30% της συνολικής απασχόλησης, ενώ το 92% των ιδιωτικών επιχειρήσεων είναι κυρίως μονοπρόσωπες εταιρίες, με μικρό αριθμό απασχολούμενων και πολλές απ’ αυτές έχουν οικογενειακό χαρακτήρα.
Ως προς την αγροτική οικονομία, τα παραγόμενα γεωργικά προϊόντα δεν επαρκούν για την κάλυψη των αναγκών της και, για το λόγο αυτό, η Αλγερία εισάγει μεγάλες ποσότητες τέτοιων προϊόντων, καθώς και είδη διατροφής.
