ΘΕΜΑ: Έρχονται ανακατατάξεις στο λιανεµπόριο

Οι κινήσεις των βασικών παικτών και τα νέα δεδοµένα στις σχέσεις µε τους παραγωγούς

Σε μάχη μέχρις εσχάτων παραπέμπει το σκηνικό που διαμορφώνεται στο οργανωμένο λιανεμπόριο, σύμφωνα με ρεπορτάζ της «Ύπαιθρος Χώρα». Λίγο πριν από την τελική ευθεία για το κλείσιμο του έτους, οι αλυσίδες ρίχνουν στο τραπέζι όλα τα βαριά τους χαρτιά στην προσπάθεια να ενισχύσουν τους τζίρους και τα μερίδια αγοράς τους.

Το εξάμηνο που ολοκληρώνεται αυτόν τον Δεκέμβριο θεωρείται από στελέχη του κλάδου κομβικό, καθώς είναι το πρώτο στο οποίο θα αποτυπωθεί –έστω και αν είναι ακόμα νωρίς για να βγουν οριστικά συμπεράσματα– η «νέα τάξη πραγμάτων», που δημιούργησε η επαναλειτουργία του δικτύου της Μαρινόπουλος υπό την ομπρέλα του Σκλαβενίτη.

Την ίδια στιγμή, η ενεργοποίηση του νόμου για τις συναλλαγές στα νωπά και ευαλλοίωτα προϊόντα εκ των πραγμάτων υποχρεώνει τις περισσότερες αλυσίδες να επαναπροσδιορίσουν τη σχέση τους με παραγωγούς και προμηθευτές. Δεν είναι μυστικό, άλλωστε, ότι, για την πλειοψηφία των «παικτών» του κλάδου το χρονικό διάστημα αποπληρωμής σήμερα ξεπερνά κατά πολύ το δίμηνο που προβλέπει το νέο θεσμικό πλαίσιο.

Όλα αυτά με φόντο μια αγορά που, παρά την αύξηση 0,8% στην αξία των πωλήσεων που καταγράφηκε στο οκτάμηνο, αναμένεται, σύμφωνα με την IRI, να κλείσει –και– φέτος με απώλειες 1,7%.

Το μεγάλο στοίχημα

Τα περισσότερα βλέμματα αναπόφευκτα είναι στραμμένα στον Σκλαβενίτη, ο οποίος, μετά τις πρώτες αναταράξεις από την ενσωμάτωση του Μαρινόπουλου, προσπαθεί να ξαναβρεί τα πατήματά του. Η αλυσίδα διαθέτει μεγάλη αναγνωρισιμότητα και πιστό κοινό εντός του Νομού Αττικής, το μεγάλο στοίχημα ωστόσο παραμένουν οι καταναλωτές της περιφέρειας με τους οποίους δεν είχε άμεση επαφή τα προηγούμενα χρόνια.

Τα πρώτα στοιχεία δείχνουν ότι, μέχρι στιγμής, το πρότζεκτ της συγχώνευσης κινείται εκτός στόχων (σ.σ. οι εισπράξεις τον Σεπτέμβριο ήταν 80 εκατ. ευρώ έναντι στόχου 100 εκατ. ευρώ) χωρίς, ωστόσο, να απέχει και πολύ από αυτούς. Παράγοντες της αγοράς εκτιμούν ότι ένα πρώτο στίγμα θα δοθεί όταν συμπληρωθεί τουλάχιστον ένα «γεμάτο» εξάμηνο λειτουργίας της Ελληνικές Υπεραγορές Σκλαβενίτης και υπενθυμίζουν ότι πολλά καταστήματα άνοιξαν για κάποιο διάστημα και, στη συνέχεια, έκλεισαν για να ανακαινιστούν. Επομένως, είναι λογικό η εικόνα που υπάρχει, αυτήν τη στιγμή, να μην είναι αντιπροσωπευτική.

Το σίγουρο είναι ότι το 2017 ο όμιλος θα περάσει στην πρώτη θέση με όρους κύκλου εργασιών. Ήδη, σύμφωνα με τον ισολογισμό του 2016, η περασμένη χρονιά έκλεισε με τζίρο 1,87 δισ. ευρώ (1,74 δισ. ευρώ το 2015), αριθμός που φέρνει τον Σκλαβενίτη στη δεύτερη θέση της αγοράς, χωρίς μάλιστα στα μεγέθη αυτά να έχει συνεισφέρει η Ελληνικές Υπεραγορές Σκλαβενίτη, η οποία ξεκίνησε να λειτουργεί την άνοιξη του 2017.

Την ίδια ώρα, η πολιτική της αλυσίδας σε σχέση με παραγωγούς και προμηθευτές είναι ξεκάθαρη: Οι παλαιοί συνεργάτες συνεχίζουν να πληρώνονται με δίμηνες επιταγές, όπως γινόταν πάντα. Στους νέους προμηθευτές, που ξεκίνησαν τη συνεργασία τους μετά την εξαγορά του Μαρινόπουλου, η πληρωμή γίνεται, όπως πληροφορείται η «ΥΧ», με επιταγή σε διάστημα από τρεις έως πέντε μήνες.

Μάχεται για τα κεκτημένα ο Βασιλόπουλος

Επί του παρόντος, τα σκήπτρα στα μερίδια αγοράς κρατά η ΑΒ Βασιλόπουλος, η οποία, σε μια προσπάθεια να διαφυλάξει τα κεκτημένα, ξεκίνησε από νωρίς το φθινόπωρο μπαράζ προωθητικών ενεργειών και προσφορών, που πλαισιώνονται από έντονη διαφημιστική προβολή. Σύμφωνα με τον δημοσιευμένο ισολογισμό, η θυγατρική της βελγικής Ahold Delhaize έκλεισε το 2016 με τζίρο 2,17 δισ. ευρώ (από 1,94 δισ. ευρώ το 2015), καταφέρνοντας, σύμφωνα με πρόσφατη έρευνα της IRI, να προσελκύσει το μεγαλύτερο μέρος των πρώην πελατών της Μαρινόπουλος (42%).

Σε σχέση με τους παραγωγούς και τους συνεταιρισμούς, ωστόσο, φαίνεται ότι συντηρείται το καθεστώς των πληρωμών από έξι έως οκτώ μήνες, γεγονός το οποίο δυσκολεύει πολύ την κίνηση των προμηθευτών της.

Πώς κινούνται MΕΤΡΟ, Κρητικός

Τους καρπούς της ομαλής ενσωμάτωσης του δικτύου του Βερόπουλου φαίνεται να απολαμβάνει πλέον ο όμιλος ΜΕΤΡΟ της οικογένειας Παντελιάδη (περιλαμβάνει τα σήματα My Market και METRO Cash & Carry). To 2016 έκλεισε με τζίρο 1,104 δισ. ευρώ (από 736 εκατ. ευρώ το 2015), επίδοση που τον τοποθετεί πλέον στην τρίτη θέση της αγοράς. Σε ό,τι αφορά τις σχέσεις με τους παραγωγούς, δεν υπάρχει ξεκάθαρη συνολική εικόνα, καθώς, όπως αναφέρουν παράγοντες της αγοράς, γίνονται ξεχωριστές συμφωνίες με τον κάθε προμηθευτή για τον τρόπο πληρωμής.

Στους υπόλοιπους «παίκτες», ο Μασούτης συνεχίζει την επιθετική πολιτική με διαφημίσεις και προσφορές, σε μια προσπάθεια να περιφρουρήσει τα ηγετικά μερίδια που κατέχει στη Β. Ελλάδα, την ώρα που η ΑΝΕΔΙΚ Κρητικός πατά στο σωστά δομημένο δίκτυο logistics και «χτυπά» με νέα καταστήματα σε περιοχές που δεν υπάρχει μεγάλος ανταγωνισμός. Η αλυσίδα αποτελεί το ισχυρότερο μέλος του ΕΛΟΜΑΣ, στο «καράβι» του οποίου… πηδούν διαρκώς νέα μέλη, κυρίως μικρά οικογενειακά σούπερ μάρκετ απ’ όλη τη χώρα που αναζητούν «προστασία» από τον νέο γύρο συγκέντρωσης στον κλάδο που, όπως φαίνεται, βρίσκεται προ των πυλών.

 

Ανεβαίνουν συνεχώς οι Γερμανοί της Lidl

Η αύξηση 2,3% στην αξία των πωλήσεων που, σύμφωνα με την IRI, κατέγραψε η Lidl Ελλάς στο οκτάμηνο του 2017 επιβεβαιώνει τη διάχυτη αίσθηση ότι η θυγατρική του γερμανικού κολοσσού μάλλον στέκεται, αυτήν τη στιγμή, καλύτερα από όλους στην αγορά. Οι αλλαγές που υλοποιεί στα καταστήματά της, μετατρέποντάς τα ουσιαστικά σε υπεραγορές, φαίνεται ότι έχουν απήχηση στο κοινό. Οι πληροφορίες αναφέρουν ότι στόχος της διοίκησης είναι, όπου αυτό καθίσταται εφικτό, τα καταστήματα να μεγαλώσουν, ακολουθώντας το νέο concept, που προβλέπει τη δημιουργία θεματικών ενοτήτων (corners) με ξεκάθαρη οριοθέτηση π.χ. του μανάβικου ή του κρεοπωλείου, καθώς επίσης και την προσθήκη νέων, όπως οι φούρνοι. Το γεγονός ότι η αλυσίδα δεν έχει μπει στη λογική των μικρών καταστημάτων εντός των πόλεων βοηθά στην καλύτερη διαχείριση του προσωπικού, αλλά και στον περιορισμό των εξόδων.

Όσον αφορά τη σχέση της με τους προμηθευτές της, η πολιτική της δεν έχει αλλάξει: Οι πληρωμές πραγματοποιούνται σε 60 μέρες από την παραλαβή με κατάθεση στον λογαριασμό, αλλά οι διαπραγματεύσεις είναι ιδιαίτερα σκληρές, γι’ αυτό και οι τιμές στους παραγωγούς και στους συνεταιρισμούς είναι σχετικά χαμηλές.