Όσο πλησιάζει η υλοποίηση των πρώτων μεγάλων μέτρων του ΠΑΑ δεν είναι λίγοι εκείνοι που σπεύδουν να λάβουν θέση και να ωφεληθούν. Η αρχή έγινε με τους Νέους Αγρότες και τις «καταγγελίες» πως κάποιες περιφέρειες κινδυνεύουν να αδικηθούν από τον μικρό αριθμό των δικαιούχων, ενώ η διαδικασία έγκρισης δεν έχει ακόμη αρχίσει. Ακολούθησε το μέτρο της βιολογικής. Οι πιο απίθανοι «ειδικοί», ακόμη και τοπικοί παράγοντες, καλούσαν τους αγρότες να κάνουν αίτηση ένταξης.
Σε ένα μέτρο που απορροφά το 14% των πόρων του ΠΑΑ, χωρίς ουσιαστικά σαφείς αναπτυξιακές δεσμεύσεις και σχέδιο για την ανάταξη του κλάδου. Ένα μέτρο που έχει βεβαρημένο παρελθόν. Η Έκθεση της αξιολόγησης του προηγούμενου ΠΑΑ, για παράδειγμα, κατέληξε στο συμπέρασμα ότι «το σύστημα παρακολούθησης και αναφορών παρουσιάζει εξαιρετικά σοβαρές αδυναμίες» και ότι είναι ιδιαίτερα δύσκολο να υπολογιστούν τα οφέλη του.
Παρόμοιες εκτιμήσεις γίνονται για το προηγούμενο Leader και για τον χαμηλό βαθμό δικτυώσεων φορέων και προώθησης της καινοτομίας, καθώς και τον εξαιρετικά χαμηλό βαθμό ολοκλήρωσης των έργων ευρύτερα. Για παράδειγμα, μόλις ένα στα τέσσερα περίπου έργα στη μεταποίηση και εμπορία, αλλά και στα Σχέδια Βελτίωσης έχουν ολοκληρωθεί.
Έχουμε, λοιπόν, δύο επιλογές. Είτε θα μετατρέψουμε το ΠΑΑ και τους πόρους της ΚΑΠ ευρύτερα, σε μέσα ανάπτυξης, είτε σε ένα πολιτικό και οικονομικό Ελ Ντοράντο. Και αυτό θα κριθεί από τη στάση όλων μας.
Δημοσιεύτηκε στην “ΥΧ” στις 24/3
