Πολλά και ενδιαφέροντα ακούστηκαν από τους υπουργούς Γ. Σταθάκη και Α. Χαρίτση στην παρουσίαση του αναπτυξιακού νομοσχεδίου. Για να δημιουργηθεί μία θέση εργασίας στην ιδιωτική οικονομία, το Δημόσιο επιδοτεί μία επένδυση με 323.000 ευρώ. Το αντίστοιχο ποσό στην κατά τα άλλα «έντονα επιδοτούμενη» πρωτογενή παραγωγή, ή για να είμαστε πιο ακριβείς, οι δαπάνες του Δεύτερου Πυλώνα της ΚΑΠ ανά πλήρως απασχολούμενο για ένα έτος στην Ευρώπη είναι, σύμφωνα με πρόσφατη μελέτη του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, 6.797 ευρώ, δηλαδή 47 φορές μικρότερες.
Τουρισμός και ΑΠΕ απορρόφησαν την προηγούμενη περίοδο το 72% των επενδυτικών επιδοτήσεων. Ωστόσο, οι ΑΠΕ, αν και έλαβαν το 19% των ενισχύσεων, συνέβαλαν στην αύξηση της απασχόλησης κατά μόλις 1,3%. Ο Γ. Σταθάκης προσδιόρισε δύο βασικές αρχές στις οποίες θα κινηθεί η αναπτυξιακή πολιτική. Καταρχήν «η ανάπτυξη θα είναι δίκαιη». Αυτό στον πρωτογενή τομέα υποθέτουμε να σημαίνει ότι μεταξύ της ενίσχυσης μίας θερμοκηπιακής μονάδας εκατό στρεμμάτων και 10 μικρότερων βιώσιμων, προτιμούμε τις δεύτερες. Σημαίνει επίσης ότι δεν θα επαναληφθεί το φαινόμενο όπου μία μονάδα γάλακτος, πριν 25 περίπου χρόνια, πήρε σχεδόν το σύνολο της επιδότησης για όλη την βιομηχανία, και μάλιστα αποχωρεί πλέον από την Ελλάδα.
Η δεύτερη αρχή είναι εξίσου σημαντική. Οι ενισχύσεις θα αφορούν στοχευμένες δράσεις: μία οριζόντια, την ενίσχυση της καινοτομίας, και αγροδιατροφή – τουρισμό – ναυτιλία. Δεν αρκεί όμως αυτό. Πρόσφατη μελέτη του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου κατέδειξε ότι οι χώρες που δημιουργούν απασχόληση και ανάπτυξη μέσω των επενδυτικών μέτρων του Δεύτερου Πυλώνα της ΚΑΠ, είναι αυτές που έχουν συγκεκριμένη στόχευση. Μένει, λοιπόν, να δούμε ποιες είναι οι αγροτικές τεχνολογίες και οι αγροδιατροφικές δράσεις που προκρίνονται. Μένει να δούμε αν πράγματι θα τελειώσει η ελληνική πρακτική «δώσε σε όλους και για όλα κάτι».
