Η γενετική τροποποίηση στα φυτά μπορεί να έχει «παράπλευρες» επιδράσεις σε μη στοχευμένους οργανισμούς και να επηρεάσει μακροπρόθεσμα την ανθεκτικότητα μιας καλλιέργειας, αλλά και τις οικολογικές ισορροπίες, υποστηρίζει πρόσφατη επιστημονική έρευνα που αναδημοσιεύει το Agra Europe.
Πιο συγκεκριμένα, οι ερευνητές κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι η γενετική τροποποίηση μπορεί να αλλάξει τα επίπεδα των χημικών ουσιών που παράγονται –υπό κανονικές συνθήκες, στα συμβατικά φυτά– ως μηχανισμοί φυτικής άμυνας. Δεδομένου ότι η ανάπτυξη γενετικά τροποποιημένων καλλιεργειών επικεντρώνεται περισσότερο στη βελτίωση των αποδόσεων παρά στην αντοχή κατά των παρασίτων, είναι εξαιρετικά πιθανό να οδηγηθούμε σε μείωση των ουσιών των γενετικά τροποποιημένων φυτών που θα αντέχουν στα παρασιτοκτόνα.
Ακόμα χειρότερα, οι πολλαπλές τροφικές σχέσεις μεταξύ φυτών, μικροοργανισμών εδάφους, σκουληκιών, μικροβιακών ειδών, αρθροπόδων και παρασίτων του εδάφους, μπορούν να επηρεαστούν από τις αλλαγές στη δομή ή τη σύνθεση των φυτών κατά τη διάρκεια πολλαπλών καλλιεργητικών περιόδων. Μια τέτοια εξέλιξη είναι βέβαιο ότι θα φέρει σοβαρές αλλαγές στην ισορροπία ενός οικοσυστήματος.
Συνεπώς, οι επιστήμονες προτείνουν να εξετάζεται ανά περίπτωση ο περιβαλλοντικός αντίκτυπος της εκάστοτε απόπειρας γενετικής τροποποίησης.
