Ο συγγραφέας του Οδηγού Χρήσης για τη Φαρµακευτική Κάνναβη, του εγχειριδίου που εξαντλήθηκε τον πρώτο µήνα της κυκλοφορίας του, µιλάει στην «Ύπαιθρο Χώρα» για τις θεραπευτικές ιδιότητες του φυτού που µπορούν να βοηθήσουν εκατοµµύρια ανθρώπους.
Επισηµαίνει, πάντως, ότι η κάνναβη από «δαίµονας» δεν πρέπει να µετατραπεί σε «θεό» και γι’ αυτό επιβάλλεται η επιστηµονική έρευνα και η ιατρική παρέµβαση.
Δεν πρόκειται για «νεραϊδόσκονη» λέτε, όµως από την άλλη η κάνναβη µπορεί να βοηθήσει σε πολλές ασθένειες. Υπάρχουν κανόνες στη χρήση της; Kανόνες βέβαια υπάρχουν, και εάν κάποιος δεν τους ακολουθήσει πιστά, δεν θα δει θεραπευτικό αποτέλεσµα.
«Κάθε ασθενής πρέπει να δουλέψει αρκετά µε το φυτό, ώστε να καταλήξει στην ενδεδειγµένη εξατοµικευµένη δόση»
Αναφέρετε συχνά στο βιβλίο «συµβουλευτείτε τον γιατρό σας». Οι γιατροί, ειδικά στην Ελλάδα, είναι ανοιχτοί σε τέτοιους είδους θεραπείες;
Κάποιοι γιατροί κάθε άλλο παρά ανοιχτοί είναι, γεγονός περίεργο, αν σκεφτεί κανείς ότι συνταγογραφούν επικίνδυνα και εξαρτησιογόνα οπιοειδή σκευάσµατα µε ευκολία. Για να µην είµαστε όµως άδικοι, αυτήν τη στιγµή ανάµεσα στα όσα καταγράφονται από τις χιλιάδες µαρτυρίες ασθενών για την ιαµατική δράση του φυτού και στα όσα η ιατρική επισήµως δύναται να αποδεχτεί για ένα φάρµακο, υπάρχει χάσµα. Η ιατρική, για να δεχτεί επισήµως ένα φάρµακο ως τέτοιο, ακολουθεί συγκεκριµένη διαδικασία κλινικών δοκιµών. Και αν δεν ακολουθηθεί αυτή η διαδικασία, µπορεί να κινδυνεύσουν πολλοί άνθρωποι. Εν έτει 2018 όµως, έχουµε πλέον εκατοµµύρια µαρτυριών από ασθενείς σχετικά µε την ιαµατική δράση του φυτού, ενώ οι κλινικές µελέτες σχετικά µε το «φάρµακο κάνναβη» είναι αναντίστοιχα λίγες.
Για ποιον λόγο συµβαίνει αυτό;
Αυτό συµβαίνει λόγω της χρόνιας παράλογης απαγόρευσης του φυτού. Και απ’ ό,τι φαίνεται θα τη ζούµε για κάποιο διάστηµα ακόµη, αν και πλέον οι έρευνες παγκοσµίως επιταχύνονται για να καλυφθεί ο χαµένος χρόνος. Είναι βέβαιο ότι θα επικρατήσουν η επιστήµη και η λογική. Πώς θα µπορούσε άλλωστε να γίνει αλλιώς; Είναι αδύνατον για έναν γιατρό να αρνηθεί τη χορήγηση ενός φαρµάκου που θα βελτιώσει τη ζωή του ασθενούς του.
Αντιλαµβάνοµαι ότι σε κάποιες ασθένειες µπορεί να βοηθήσει η λεγόµενη κλωστική ή βιοµηχανική κάνναβη και σε άλλες η κάνναβη που έχει ψυχοτρόπες ιδιότητες. Απαιτείται µεγαλύτερη προσοχή στη δεύτερη περίπτωση;
Υπάρχουν συµπτώµατα, όπως οι επιληπτικές κρίσεις, που το πλέον γνωστό µη ψυχοτρόπο συστατικό του φυτού, η κανναβιδιόλη, δείχνει να επαρκεί. Σε άλλα προβλήµατα, όπως ο χρόνιος πόνος, η τετραϋδροκανναβινόλη (THC) είναι αυτή που κατά βάση φέρνει το αποτέλεσµα. Εν γένει, όµως, η συνδυαστική χρήση όλων των συστατικών του φυτού είναι αποδεδειγµένα αυτή που φέρνει το καλύτερο αποτέλεσµα. Γι’ αυτό και υπερασπιζόµαστε την άποψη ότι πρέπει να γίνει «φαρµακευτική χρήση του φυτού και όχι να µεταλλαχτεί το φυτό σε φάρµακο». Να µη φτάσουµε, δηλαδή, στην αποµόνωση των συστατικών του, γιατί αυτό βολεύει απλώς τις φαρµακοβιοµηχανίες.
Στην περίπτωση της χρήσης της τετραϋδροκανναβινόλης-THC λόγω της ψυχοτρόπου δράσης της, απαιτείται µια επιπλέον προσοχή. Είναι, όµως, χαρακτηριστικό ότι η θανατηφόρα δόση κάνναβης είναι 5.000 φορές µεγαλύτερη από εκείνη που προκαλεί «ευφορικό φτιάξιµο», άρα µιλάµε για «προσοχή» και όχι για «κίνδυνο».
Ποιος νόµος µπορεί να σταµατήσει έναν ασθενή, που αντιµετωπίζει αφόρητους πόνους, να προµηθευτεί το γιατρικό για να σταµατήσει να πονάει;
Δεδοµένου ότι η χρήση της κάνναβης που περιέχει THC στην Ελλάδα είναι παράνοµη, πώς µπορεί να την εξασφαλίσει κάποιος για φαρµακευτική χρήση;
Αναµένουµε τον υπουργό Υγείας, Ανδρέα Ξανθό, να ορίσει τα σχετικά µέσα στο επόµενο χρονικό διάστηµα µέσω της έκδοσης µιας Υπουργικής Απόφασης. Έχει καθυστερήσει η οριστικοποίηση του νοµικού πλαισίου, βρισκόµαστε ήδη έναν χρόνο µετά τη σχετική πρωθυπουργική εξαγγελία. Πρακτικά, ακόµη, µόνη ελπίδα των ασθενών είναι η µαύρη αγορά, πράγµα παθογενές και τραγικά προβληµατικό.
Υπάρχουν ασθενείς που έχουν υποστεί µεγάλη ταλαιπωρία ή έχουν µεταβεί στο εξωτερικό για να µπορέσουν να λάβουν κάνναβη. Γιατί συµβαίνει αυτό;
Δυστυχώς και η Ελλάδα εγκλωβίστηκε επί δεκαετίες σε έναν πόλεµο συµφερόντων στον οποίο πρωτοστατούσαν οι πολυεθνικές φαρµακευτικές εταιρείες, εµποδίζοντας την επιστηµονική έρευνα για το φυτό. Αλλά και σε έναν γεωπολιτικό πόλεµο, τον «πόλεµο κατά των ναρκωτικών», που αποτέλεσε την αιχµή της αµερικανικής ιµπεριαλιστικής πολιτικής επί δεκαετίες. Το αποτέλεσµα ήταν να απαγορευτεί ένα φυτό… Όσο φαιδρό κι αν είναι αυτό, συνέβη. Και συνέβη σε όλο σχεδόν τον πλανήτη.
Στη χώρα µας, βέβαια, δείχνει ακόµη πιο ανόητο, µιας και µέχρι τη δεκαετία του 1930 η Ελλάδα είχε µεγάλες φυτείες κάνναβης, ενώ έως τη δεκαετία του ’50 είχε και εν λειτουργία κανναβουργεία.
Πώς, όµως, να απαγορευτεί στην πράξη ένα φυτό που φυτρώνει εύκολα σχεδόν παντού και του οποίου οι ιαµατικές ιδιότητες είναι γνωστές χιλιάδες χρόνια; Ποιος νόµος µπορεί να σταµατήσει έναν ασθενή, που αντιµετωπίζει αφόρητους πόνους, να προµηθευτεί το γιατρικό για να σταµατήσει να πονάει; Και στο εξωτερικό θα πάει και στον πλανήτη Άρη θα πάει, αν είναι να αποκτήσει και πάλι τη λειτουργικότητά του.
Οι έρευνες προχωρούν. Αυτό σηµαίνει ότι σύντοµα θα δούµε εγκεκριµένα φάρµακα από κάνναβη;
Υπάρχουν ήδη σχετικά σκευάσµατα εγκεκριµένα από τον ΕΟΦ, τα οποία εισάγονται νοµίµως, απλά η διαδικασία χορήγησής τους είναι τόσο προβληµατική που καταντάει απαγορευτική. Μέσα στους επόµενους µήνες, θα έχουµε ακόµη περισσότερα εγκεκριµένα φάρµακα κάνναβης και µέσα στα επόµενα χρόνια είναι πιθανό η κάνναβη να αντικαταστήσει φάρµακα ευρείας κατανάλωσης, όπως τα αντικαταθλιπτικά, για παράδειγµα.
Πώς αποφασίσατε να γράψετε το συγκεκριµένο βιβλίο;
Υπάρχει µεγάλη ανάγκη στον χώρο των ασθενών να γνωρίσουν τον ορθό τρόπο µε τον οποίο οφείλουν να χρησιµοποιούν την κάνναβη ως φάρµακο. Βλέπετε, δεν είναι φάρµακο συµβατικό, στην πραγµατικότητα κάθε ασθενής πρέπει να δουλέψει αρκετά µε το φυτό, ώστε να καταλήξει στην ενδεδειγµένη εξατοµικευµένη δόση. Η ανάγκη ύπαρξης ενός τεκµηριωµένου και ασφαλούς οδηγού τόσο για τους ασθενείς όσο και για τους επαγγελµατίες του χώρου της υγείας που χρησιµοποιούν την κάνναβη είναι τόσο µεγάλη, ώστε το βιβλίο πρακτικά εξαντλήθηκε µέσα στον πρώτο µήνα της κυκλοφορίας του. Ελάχιστα αντίτυπα της πρώτης του έκδοσης έχουν αποµείνει πλέον στα βιβλιοπωλεία.
Διακρίνοντας αυτή την ανάγκη, ασχοληθήκατε µε το θέµα;
Το βιβλίο αυτό είναι επί της ουσίας µια αντιπαράθεση, µια πολεµική απέναντι στον διαδεδοµένο κοµπογιαννιτισµό. Αν περιπλανηθείτε λίγο στο διαδίκτυο, θα βρείτε πολλούς να αναφέρονται στην κάνναβη ωσάν να ήταν το νερό του Καµατερού ή η µαγική φραπελιά, αν τη θυµάστε. Γι’ αυτό και οι αναφορές αυτού του εγχειριδίου κινούνται εσκεµµένα στον χαµηλότερο δείκτη των αποδεκτών ιαµατικών ιδιοτήτων της κάνναβης. Για να µη δηµιουργηθούν υπέρµετρες προσδοκίες στους ασθενείς που αυτή την ώρα αγωνιούν – µια και κάτι τέτοιο, θα τους έκανε ευάλωτους σε κάθε είδους εκµετάλλευση.
Συνέντευξη στην Τάνια Γεωργιοπούλου
