Ο εμπλουτισμός των ζωοτροφών με ένζυμα όπως η αμυλάση, η ξυλανάση και η πρωτεάση μπορεί να αποτελέσει ασπίδα προστασίας για την υγεία των πουλερικών, των χοίρων αλλά και των αμνοεριφίων. Σύμφωνα με άρθρο του αγροτικού ιστότοπου allaboutfeed, ο σωστός συνδυασμός θρεπτικών συστατικών και ενζύμων που εμπλουτίζουν τις ζωοτροφές μπορεί να καταπολεμήσει ακόμα και σοβαρές ασθένειες στο γαστρεντερικό των ζώων, όπως η νεκρωτική εντερίτιδα, που προσβάλλει τα πτηνά.
Η νεκρωτική εντερίτιδα και η αντιμετώπιση της
Σύμφωνα με στοιχεία του , η νεκρωτική εντερίτιδα κόστισε στην παγκόσμια πτηνοτροφία 2 δισ. δολάρια, κάνοντάς τη μία από τις πιο σοβαρές ασθένειες των πουλερικών. H ασθένεια προκαλεί στα πτηνά (κοτόπουλα γαλοπούλες, πάπιες κ.ά.) κατάπτωση, ανορεξία, ακινησία, διάρροιες και αιφνίδιο θάνατο, ενώ οι παράγοντες που οδηγούν στην εμφάνισή της είναι, πέρα από την κοκκιδίαση (παρασιτική ασθένεια), το πλούσιο σε πρωτεΐνη σιτηρέσιο αλλά και οι μη αμυλούχοι πολυσακχαρίτες (NSPs). Τα τελευταία, που ούτως η άλλως εμπεριέχονται στα δημητριακά (σιτάρι, βρόμη, σίκαλη) που συνθέτουν τις ζωοτροφές, αποτελούν τροφή για την ανάπτυξη βακτηρίων.
Μελέτες έχουν δείξει πως ο εμπλουτισμός και ο σωστός συνδυασμός με τα προαναφερθέντα ένζυμα μπορούν να περιορίσουν τη συγκέντρωση των πρωτεϊνών αλλά και των δύσπεπτων NSP στο εντερικό σύστημα των ζώων κατά 43% και 18% αντίστοιχα.
Στον σωστό δρόμο και η Ελλάδα
Η «ΥΧ» επικοινώνησε με τον ζωοτέχνη και γεωπόνο Βασίλειο Χίνη, από τη Μεγαλόπολη Αρκαδίας, ο οποίος επιβεβαίωσε τα στοιχεία αυτά και συμπλήρωσε πως «τα συγκεκριμένα ένζυμα χρησιμοποιούνται πάντα στη σύνθεση των σιτηρεσίων των πτηνών, έτσι ώστε να μην διαταράσσεται η συγκέντρωση των μικροοργανισμών της εντερικής τους χλωρίδας. Άλλα στοιχεία που χρησιμοποιούνται για την προστασία της χλωρίδας των πτηνών είναι και τα προβιοτικά και τα αμινοξέα». Πρόσθεσε, επίσης, πως «τόσο τα ένζυμα, όσο και τα προβιοτικά και τα αμινοξέα χρησιμοποιούνται και έχουν ευεργετική επίδραση και στη χοιροτροφία και αιγοπροβατοτροφία. Στη μεν χοιροτροφία οι συνδυασμοί είναι παρόμοιοι με της πτηνοτροφίας, καθώς οι χοίροι είναι μονογαστρικά ζώα, ενώ στα μηρυκαστικά, οι συνδυασμοί και ο εμπλουτισμός της ζωοτροφής με αυτά τα στοιχεία ποικίλλει».
Όπως μας λέει χαρακτηριστικά, «στα αμνοερίφια χρησιμοποιούνται διάφορες ποσότητες, που εξαρτώνται από την παραγωγική περίοδο των ζώων, δηλαδή εάν αυτά βρίσκονται σε περίοδο γαλακτοπαραγωγής ή σε ξηρά περίοδο».
