Στο προσκήνιο επανήλθε, με αφορμή το διατροφικό σκάνδαλο με το εντομοκτόνο fipronil, ο ελληνικός κλάδος της αβγοπαραγωγού πτηνοτροφίας. Αν και η χώρα μας βγήκε αλώβητη από αυτή την περιπέτεια, αναδείχθηκαν προβλήματα όπως η τεράστια μείωση της παραγωγής μας, αλλά και το θέμα των ελληνοποιήσεων αβγών. Λύση στο τελευταίο μπορεί να αποτελέσει σύμφωνα και με τον διευθυντή της Ένωσης Αβγοπαραγωγών Ελλάδας (ΕΑΕ), Γιάννη Λιάρο, η επέκταση του συστήματος «Άρτεμις» στον κλάδο. Όμως, σύμφωνα με τον ίδιο, δεν φτάνει μόνο αυτό.
Ακόμα ένα σημαντικό ζήτημα που αποθαρρύνει νέους επενδυτές να μπουν στον κλάδο σχετίζεται με τη δυσκολία αδειοδότησης των πτηνοτροφικών μονάδων. Αυτό, σε συνδυασμό και με το μεγάλο κόστος παραγωγής, κάνει την αβγοπαραγωγό πτηνοτροφία ενασχόληση για γερά νεύρα και… πορτοφόλια.
«Άρτεμις»
«Θεωρητικά η επέκταση του συστήματος “Άρτεμις” στην αβγοπαραγωγή θα έπρεπε να έχει πραγματοποιηθεί πριν από περίπου δυόμισι χρόνια. Έχουμε καταθέσει τις θέσεις μας, γνωρίζω ότι έχει προχωρήσει η διαδικασία το τελευταίο διάστημα, αλλά δεν υπάρχει κάτι νεότερο. Θέλω να πιστεύω ότι όλα όσα συνέβησαν στην Ευρώπη το τελευταίο διάστημα με το fipronil θα πιέσουν το ΥΠΑΑΤ να δώσει μια λύση», αναφέρει χαρακτηριστικά ο Γιάννης Λιάρος και προσθέτει: «Οτιδήποτε μπορεί να εντείνει τις διαδικασίες ελέγχων και να θωρακίσει στο μέτρο του δυνατού την παραγωγή μέσα από έναν σοβαρό ελεγκτικό μηχανισμό θα αποτελεί όφελος. Η λογική του “Άρτεμις” είναι πολύ συγκεκριμένη. Με την κατάθεση των ισοζυγίων από τον παραγωγό είναι εφικτό να καταγράφεται ανά πάσα στιγμή ποιο είναι το μέγεθος της παραγωγής του, το ζωικό κεφάλαιο και πόσα αβγά διατέθηκαν στην αγορά. Δεν περιμένει, ωστόσο, κανείς ότι από τη μια ημέρα στην άλλη θα λυθεί το πρόβλημα των ελληνοποιήσεων. Όμως, θεωρώ ότι σε κάθε περίπτωση θα έχει γίνει ένα πολύ σημαντικό βήμα. Μετά θα πρέπει να δούμε πώς θα εφαρμοστεί στην πράξη και αν θα συνοδεύεται από έναν αξιόπιστο μηχανισμό ελέγχου».
Σε ερώτησή μας σχετικά με τα ποσοστά των αβγών που ελληνοποιούνται στη χώρα μας, ο κ. Λιάρος απάντησε ότι κανείς δεν μπορεί να ξέρει με ακρίβεια τον αριθμό τους, «ωστόσο, υπάρχει μια αντικειμενική παραδοχή, ότι δηλαδή έχει μειωθεί κατά πολύ το ζωικό κεφάλαιο (σ.σ. σε ποσοστό που μπορεί να φτάνει και το 50%), οπότε θα πρέπει να καλύπτονται οι ανάγκες της κατανάλωσης, η οποία τα τελευταία χρόνια είναι σχετικά σταθερή».
Τιμές
Η τιμή του αβγού –σύμφωνα με τον πρόεδρο της ΕΑΕ– κυμαίνεται σχεδόν στα ίδια επίπεδα τα τελευταία πέντε χρόνια, ενώ όλα τα κόστη έχουν αυξηθεί (ΕΝΦΙΑ, ηλεκτρικό, καύσιμα, διόδια, ζωοτροφές, αγροτικά εφόδια γενικά). Μόνη ελπίδα στο ζοφερό κλίμα δίνουν τα αβγά αχυρώνα και βιολογικής πτηνοτροφίας. Η τιμή στο ράφι για το κλουβί είναι περίπου 20-25 λεπτά το τεμάχιο, ανάλογα με το μέγεθος, στον αχυρώνα περίπου 30 λεπτά, τα ελευθέρας βοσκής 40 λεπτά και τα βιολογικά στα 50 λεπτά.
Να δοθούν κίνητρα
Εκτός, όμως, των ελεγκτικών μηχανισμών, ο πρόεδρος της Ένωσης Αβγοπαραγωγών Ελλάδας τονίζει στην «ΥΧ» ότι θα πρέπει να δοθούν σημαντικά κίνητρα, ώστε να μπουν νέοι επενδυτές στον κλάδο, προκειμένου να αυξηθεί σταδιακά και η ελληνική παραγωγή αβγών. «Εμείς, μέσα από όλη αυτήν τη διαδικασία, στοχεύουμε στο να δοθούν κίνητρα για αύξηση της παραγωγής. Αν αντιμετωπιστούν οι δυσκολίες που υπάρχουν, μόνο τότε θα επέλθει αύξηση της παραγωγής μας. Μία από αυτές σχετίζεται με το κόστος παραγωγής, το οποίο στις μέρες μας είναι απαγορευτικό. Επίσης, αποτρεπτική ως προς την προσέλκυση νέων επενδύσεων είναι η διαδικασία για την ίδρυση και την αδειοδότηση μιας πτηνοτροφικής μονάδας, η οποία μπορεί να ξεπεράσει και τον έναν χρόνο», σημειώνει ο κ. Λιάρος. Όπως ο ίδιος προσθέτει, «έχουμε χάσει τεράστιο μέρος του ζωικού κεφαλαίου. Αυτό δεν έγινε από τη μια ημέρα στην άλλη. Αυτό συνέβη διότι δεν δόθηκε στους πτηνοτρόφους η ευκαιρία να κρατήσουν ανοιχτές τις μονάδες τους. Επαναλαμβάνω ότι, αυτήν τη στιγμή, είναι απαγορευτικό το κόστος παραγωγής. Η δουλειά απαιτεί τεράστιες οικονομικές αντοχές». Όσον αφορά το θέμα της απλοποίησης των διαδικασιών δημιουργίας μιας νέας μονάδας, ο Γ. Λιάρος εξηγεί: «Στο τέλος του 2016, έγινε ένας νόμος για την απλοποίηση των αδειοδοτήσεων. Για κάποιες δραστηριότητες, αυτός ο νόμος αποδείχθηκε πολύ σημαντικός, όμως, για τον κλάδο μας δεν λειτούργησε στην πράξη. Δεν είναι το ίδιο να ανοίξεις ένα περίπτερο και μια μονάδα αβγοπαραγωγής. Χρειάζονται, λοιπόν, παρεμβάσεις. Δεν μπορεί να λέμε μονίμως ότι ο πρωτογενής τομέας αποτελεί μοχλό ανάπτυξης και να μένουμε στα λόγια. Ο παραγωγός είναι εκεί 356 ημέρες τον χρόνο και 24 ώρες το 24ωρο. Αυτήν τη στιγμή, υπάρχει ζήτηση ελληνικών προϊόντων στο εξωτερικό, αλλά δεν έχουμε ποσότητες προϊόντων. Αυτό είναι οξύμωρο».
