Δανέλλης – Αμυράς ζητούν άμεση πληρωμή των τευτλοπαραγωγών

Άμεση λύση για την πληρωμή των τευτλοπαραγωγών, γιατί ελλοχεύει ο κίνδυνος να χαθεί η φετινή καλλιεργητική χρονιά, ζητούν ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του Ποταμιού Σπύρος Δανέλλης και ο τομεάρχης Περιβάλλοντος, Γιώργος Αμυράς.

Υποστηρίζουν πως το κλίμα που έχει δημιουργηθεί επιτείνει την αβεβαιότητα λόγω των ανεξόφλητων οφειλών 6,2 εκατομμυρίων ευρώ και ζητούν μ΄ επίκαιρή ερώτησή τους προς τις πολιτικές ηγεσίες  των υπουργείων Αγροτικής Ανάπτυξης και Οικονομίας και Ανάπτυξης, να δοθεί λύση στο πρόβλημα. Ειδικότερα, εξηγούν πως η Ομοσπονδία Εργαζομένων της Ελληνικής Βιομηχανίας Ζάχαρης ΑΕ (ΟΕΒΖΕ) ανακοίνωσε πως  δεν υπάρχει καμία πρόβλεψη για την τευτλοκαλλιέργεια του 2018, παρότι θα έπρεπε να έχει ξεκινήσει ήδη η διαδικασία σποράς.

«Οι συνθήκες οικονομικής ασφυξίας, πλήρους απαξίωσης και παρακμής που επικρατούν στην άλλοτε κραταιά Ελληνική Βιομηχανία Ζάχαρης (ΕΒΖ), είναι σαφές πως θέτουν σε κίνδυνο όχι μόνο την ίδια την ύπαρξη και λειτουργία της, αλλά και το μέλλον της τευτλοκαλλιέργειας στη χώρα», επισημαίνουν.  Επισημαίνουν πως το 2015 είχε ζημίες 58 εκατ. ευρώ, το 2016 40,3 εκατ. ευρώ και το 2017, 23 εκατ. ευρώ. Τους τελευταίους μήνες του 2017 παρατηρήθηκε ανησυχητικός περιορισμός των εργασιών της με το τζίρο να συρρικνώνεται κατά 50%. Στη μείωση του τζίρου συνέτειναν η υποχώρηση της παραγωγής, η είσοδος ξένων ανταγωνιστών στην αγορά ζάχαρης, καθώς και η δραστική πτώση της τιμής της ζάχαρης κατά περίπου 30% έναντι του 2016.

Όπως αναφέρουν, με την ΕΒΖ συνεργάζονται σήμερα περίπου 2.500 παραγωγοί, όταν μέχρι πριν λίγα χρόνια ο αριθμός τους άγγιζε τους 8 χιλιάδες. Αντίστοιχη ήταν η μείωση στις καλλιεργούμενες εκτάσεις, αλλά και στο παραχθέν προϊόν. Το 2017 καλλιεργήθηκαν μόλις τα 65.000 στρέμματα και είχαμε παραγωγή περίπου 36.000 τόνων ζάχαρης, όταν ο στόχος της προηγούμενης διοίκησης ήταν να καλλιεργηθούν 120.000 στρέμματα. Ζητούν χρονοδιάγραμμα για την υλοποίηση ενεργειών, που θα βοηθήσουν την ΕΒΖ να εξυγιανθεί και να επανακάμψει, δίνοντας τα χρήματα που χρωστά σε όλους τους εμπλεκόμενους παράγοντες και να πληροφορηθούν μεταξύ άλλων το στρατηγικό σχέδιο, ώστε να διασφαλιστεί η απρόσκοπτη λειτουργία της στο μέλλον.