Στο Κωπαϊδικό πεδίο, ο Δήμος Αλιάρτου καταλαμβάνει έναν σημαντικό αριθμό καλλιεργούμενων εκτάσεων, κυρίως με αροτραίες καλλιέργειες. Μία από αυτές είναι και η καλλιέργεια της μηδικής. Είναι ίσως ο κοντινότερος παραγωγικός προορισμός από το λιμάνι της Ραφήνας και του Πειραιά για τη διακίνηση της παραγωγής σε κτηνοτρόφους νησιωτικών περιοχών.
Ο τρόπος εμπορίας της μηδικής εδώ και δεκαετίες παραμένει ίδιος. Παρακολουθώντας τα δρώμενα και τις εξελίξεις στον τομέα της παραγωγής του προϊόντος και θέλοντας να παρέμβει, ώστε να δώσει μια λύση σε αυτή την αδιέξοδη κατάσταση, ο Δήμος Αλιάρτου αποφάσισε να εγκαταστήσει ένα δημοπρατήριο μηδικής. Αυτόν τον καιρό, η ιδέα βρίσκεται πλέον στο τελικό στάδιο της ολοκλήρωσης. Η πρόταση αυτή αποτελεί τμήμα ενός ευρύτερου σχεδίου συνεργασίας του Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθηνών με την Περιφέρεια Στερεάς Ελλάδας για την αξιοποίηση των υποδομών του Οργανισμού Κωπαΐδας για τη δημιουργία εκπαιδευτικών και ερευνητικών προγραμμάτων.
Σύμφωνα με τον δήμαρχο Αλιάρτου, η πορεία υλοποίησης του σχεδίου βρίσκεται σε πολύ καλό δρόμο: «Βρισκόμαστε στο τελικό στάδιο του σχεδιασμού μας για την ολοκλήρωση δημοπρατηρίου μηδικής στην περιοχή μας. Η σκέψη αυτή έχει να κάνει με την καλύτερη αξιοποίηση του προϊόντος μέσα από έναν διαφορετικό τρόπο εμπορίας του προς όφελος των παραγωγών και των κτηνοτρόφων. Σε συνεργασία με την Περιφέρεια Στερεάς και το Γεωπονικό Πανεπιστήμιο Αθήνας και με την ολοκλήρωση τις μεταβίβασης των υποδομών του πρώην Οργανισμού Κωπαΐδας στην τοπική αυτοδιοίκηση, θα καταφέρουμε να ολοκληρώσουμε τους στόχους που έχουμε θέσει ο καθένας από την πλευρά του. Ουσιαστικό παράγοντα επιτυχίας του εγχειρήματος αποτελούν οι ίδιοι οι παραγωγοί μηδικής, οι οποίοι θα πρέπει πρώτα να συνεργαστούν μεταξύ τους και μετά να προχωρήσουμε στα επόμενα βήματα. Μέσα από αυτήν τη συνεργασία, Αυτοδιοίκησης, Πανεπιστήμιου και Ομάδας Παραγωγών, θα μπορέσουμε να διασφαλίσουμε την ποιότητα του προϊόντος και να το αναδείξουμε στις αγορές. Τον κυρίαρχο ρόλο θα τον παίξουν οι αγρότες μας, μέσα από τη συμβολαιακή γεωργία με κτηνοτρόφους από άλλες περιοχές και, κυρίως, συλλογικά σχήματα. Θα μπορέσουμε με αυτόν τον τρόπο να έχουμε ένα καλύτερο αποτέλεσμα. Ο δικός μας ρόλος θα είναι επικουρικός, παρέχοντας υποδομές και κάθε είδους στήριξη που διαθέτουμε. Η επιστημονική κοινότητα θα συνδράμει στην ποιοτική υπεροχή του προϊόντος και τη διασφάλιση της ποιότητας, με τη συμβουλευτική συνδρομή σε κάθε πρόβλημα που θα παρουσιάζεται».
