Αβοήθητοι οι εκτροφείς σαλιγκαριών παλεύουν κόντρα στο ρεύμα να επιβιώσουν

Χωρίς νομικό πλαίσιο, καλούνται να αντιμετωπίσουν τα υψηλά κόστη παραγωγής και τους εμπόρους που αγοράζουν σε εξευτελιστικές τιμές από χώρες του εξωτερικού και τα «βαφτίζουν» ελληνικά

Δυτ. Ελλάδα: Αβοήθητοι οι εκτροφείς σαλιγκαριών παλεύουν κόντρα στο ρεύμα να επιβιώσουν

Αντιμέτωποι με την αδιαφορία του ελληνικού κράτους είναι οι εκτροφείς σαλιγκαριών κλειστού τύπου στη χώρα μας, οι οποίοι καλούνται να δραστηριοποιηθούν σε ένα άκρως εχθρικό περιβάλλον, χωρίς την ύπαρξη του αναγκαίου νομικού πλαισίου. Αποτέλεσμα αυτής της κατάστασης είναι να μη γνωρίζουν το καθεστώς λειτουργίας τους και να μη λαμβάνουν την απαιτούμενη βοήθεια από το κράτος, αν και καταβάλλουν στο ελληνικό Δημόσιο όλες τις εισφορές και τους φόρους που τους αναλογούν.

Στον Νομό Αιτωλοακαρνανίας, δραστηριοποιείται από το 2010 μια άτυπη Ομάδα Παραγωγών σαλιγκαριών (Agrino Team Snails), η οποία αποφάσισε να επενδύσει στον συγκεκριμένο τομέα. Τα μέλη της ομάδας δημιούργησαν μονάδες παραγωγής, επένδυσαν χρήματα ουσιαστικά από την «τσέπη» τους για την αγορά μηχανημάτων και ό,τι χρειαζόταν για την εκτροφή σαλιγκαριών. Η πραγματικότητα που αντιμετώπισαν, όμως, ήταν τελείως διαφορετική. Αφού πρώτα περίμεναν τρία χρόνια για να λάβουν την άδεια λειτουργίας, στη συνέχεια αναγκάστηκαν να κινηθούν ουσιαστικά στα «τυφλά», καθώς δεν υπήρχε σαφές νομικό πλαίσιο.

Όπως μας εξηγεί η Χρυσούλα Μπαϊρακτάρη από το Αγρίνιο, μέλος της ομάδας, η εκτροφή σαλιγκαριών δηλώνεται στο ΟΣΔΕ και «χρεώνεται» ως απλό χωράφι, ενώ πληρώνουν κανονικά τον ΕΛΓΑ, ο οποίος, όμως, δεν τους αποζημιώνει για τις ζημιές που έχουν στα δίκτυα σκίασης των σαλιγκαριών που, λόγω καιρικών συνθηκών, καταστρέφονται πολύ συχνά και χρειάζονται αντικατάσταση. «Πρόκειται για μια πολύ δαπανηρή διαδικασία, που καλούμαστε να καλύψουμε. Παλεύουμε με νύχια και με δόντια για να αντεπεξέλθουμε οικονομικά σε αυτό το δυσμενές περιβάλλον. Τα κόστη παραγωγής και συντήρησης της μονάδας είναι υπέρογκα. Σκεφτόμαστε όλα όσα έχουμε διαθέσει μέχρι σήμερα και όλο τον κόπο που έχουμε καταβάλει, γι’ αυτό δεν τα παρατάμε. Όμως, εάν δεν αλλάξει η κατάσταση και δεν προχωρήσει το κράτος στην κατάρτιση νομικού πλαισίου για την κλειστού τύπου σαλιγκαροτροφία, δυστυχώς θα αναγκαστούμε να τα παρατήσουμε», μας λέει η κα Μπαϊρακτάρη.

Η Ομάδα Παραγωγών, στην οποία μετέχουν οι Saligkaria Makryneias, Amfisnail Saligkaria Amfiloxias, Cochlea, Σαλιγκάρια Ματαράγκας, Σαλιγκάρια Αιτωλικού, Φάρμα Ιωάννου, Σαλιγκάρια Αμφιλοχίας, Xiromero Snails, Panaitolio Snails, προσπαθεί από κοινού να προωθήσει το προϊόν της. Όμως, λόγω της υπάρχουσας κατάστασης, δεν μπορεί να ανταγωνιστεί τις τιμές των άλλων χωρών που απολαμβάνουν τη στήριξη του κράτους τους. Τα παραγόμενα σαλιγκάρια των παραγωγών της Αιτωλοακαρνανίας, αν και είναι σε άριστη κατάσταση και ποιοτικά ανώτερα από αυτά του εξωτερικού, εξαιτίας της τιμής τους, λόγω του υψηλού κόστους παραγωγής, δεν μπορούν να πωληθούν και μένουν αδιάθετα. Οι έμποροι προτιμούν τα σαλιγκάρια της Βουλγαρίας, τα οποία αγοράζουν σε εξευτελιστικές τιμές. Εισάγουμε τόνους σαλιγκαριών, τα οποία έρχονται από τη Βουλγαρία, την Τουρκία και το Μαυροβούνιο και «βαφτίζονται» ελληνικά.