Ο έμπειρος συνεταιριστής δεν διστάζει να αφήσει αιχμές εναντίον του κόμματος στο οποίο πρόσκειται, για τη στάση του στο συγκεκριμένο θέμα, ενώ υπογραμμίζει ότι οι καιροί απαιτούν «δομικές και ριζοσπαστικές αλλαγές στο συνεταιριστικό κίνημα».
Κύριε Πρίντζο, πώς ακριβώς επηρεάζει τη φέτα και την ελληνική κτηνοτροφία γενικότερα η συμφωνία CETA με τον Καναδά;
Κρούω πεισματικά τον κώδωνα του κινδύνου, γιατί πιστεύω ότι με τη συμφωνία αυτή ολοκληρώνεται η συντελούμενη καταστροφή της κτηνοτροφίας στην πατρίδα μας. Είμαι προβατοτρόφος από μικρό παιδί και νιώθω στο πετσί μου την αγωνία, την ανασφάλεια, την ανέχεια, τη χλιμάρα που περνάει ο Έλληνας κτηνοτρόφος. Δεν έχω πολιτικές δουλείες και δεν με ενδιαφέρει να είμαι ευχάριστος. Προσπαθώ να είμαι ωφέλιμος.
Πίστευα ότι σ’ ένα τόσο μεγάλο θέμα, που αφορά έναν τόσο ευαίσθητο τομέα της εθνικής μας οικονομίας, σε αυτές τις κρίσιμες στιγμές για τη χώρα, την κτηνοτροφία, θα μπορούσαν να καθίσουν σ’ ένα τραπέζι κόμματα, φορείς και κτηνοτρόφοι και να χαράξουν μια εθνική στρατηγική στο θέμα της φέτας, προϊόν που αφορά σημαντικά την οικονομία μας, αλλά και χιλιάδες συμπολίτες μας. Δυστυχώς, οι Έλληνες πολιτικοί αδυνατούν ή αρνούνται να κατανοήσουν το ειδικό βάρος και την εθνική σημασία κάποιων μεγάλων επιλογών που αμετάκλητα προκαθορίζουν την εξέλιξη, την πορεία και τελικά την μοίρα αυτού του λαού και του τόπου. Αποτέλεσμα η απαράδεκτη, η καταστροφική απουσία εθνικής στρατηγικής σε όλους τους τομείς της εθνικής μας ζωής.
Θα ήταν, λοιπόν, πρωτόφαντο εάν σε αυτό το μεγάλο, εθνικών διαστάσεων θέμα υπήρχε μια δεδομένη, συγκεντρωτική, υπεύθυνη και ρεαλιστική εθνική στάση. Μια στάση, που θα ήταν το αποτέλεσμα μιας γόνιμης διεργασίας, συζήτησης, συνεννόησης, αντιθέσεων και συνθέσεων σκληρής αντιπαράθεσης και τελικής ομοψυχίας όλων των παραγόντων, που αποτελούν τις συνιστώσες του προβλήματος.
Ποια είναι η επόμενη μέρα;
Χάθηκε ακόμη μια ευκαιρία. Είναι βέβαιο ότι όσα περιέχει η συμφωνία θα αδρανοποιήσουν στην πατρίδα μας παραγωγική διαδικασία και πρωτογενή παραγωγή. Είναι κρίσιμο και αναγκαίο να συνειδητοποιήσουν οι πάντες ότι συντελείται εθνικό έγκλημα. Καλώ με κραυγή αγωνίας τον πολιτικό κόσμο, κυβέρνηση και αντιπολίτευση να αναμετρήσουν και να αναδεχτούν τις ευθύνες τους και να αποτρέψουν την επερχόμενη καταστροφή.
Παρά τα προβλήματα της αγοράς γάλακτος, η ΕΒΟΛ παραμένει μια κερδοφόρα επιχείρηση. Ποια είναι η συνταγή της επιτυχίας και πώς κινήθηκαν τα μεγέθη της το 2016;
Η ΕΒΟΛ έχει μια ανοδική πορεία, με αύξηση του τζίρου, του όγκου πωλήσεων, των κωδικών προϊόντων, αλλά και των κερδών κάθε χρόνο. Ενδεικτικά, αναφέρω ότι το 2006 ο τζίρος ήταν περίπου 8 εκατ. ευρώ, με κέρδη 100.000 ευρώ, το 2016 ο τζίρος έκλεισε περίπου στα 18 εκατ. ευρώ και στα 2 εκατ. κέρδη.
Πρέπει να υπογραμμίσουμε ότι ο ΑΣ Βόλου-ΕΒΟΛ δεν έχει οφειλές και δεν χρωστάει πουθενά. Δεν έχει τραπεζικό δανεισμό και διαθέτει σημαντική ρευστότητα. Οι παραγωγοί πληρώνονται με την παράδοση των προϊόντων τους την ίδια μέρα, οι δε κτηνοτρόφοι μας, οι οποίοι απολαμβάνουν τις καλύτερες τιμές στο γάλα πανελλαδικά, πληρώνονται άμεσα στο τέλος κάθε μήνα. Παράλληλα, κάθε Νοέμβριο, όταν μπορούμε να προσεγγίσουμε με ακρίβεια τα οικονομικά μας, δίνουμε έξτρα τιμή σε όποιο προϊόν δεν είχε καλή τιμή τη χρονιά που πέρασε.
Με ποιο σκεπτικό επενδύσατε στα βιολογικά προϊόντα; Υπάρχουν κάποια νέα επενδυτικά σχέδια;
Ξεκινήσαμε πρώτοι στην Ελλάδα, με μια προσπάθεια να βοηθήσουμε τους κτηνοτρόφους μας, που έχουν περίπου 12.000 γίδια αυτόχθονα Φυλής Σκοπέλου, τα οποία είναι ελευθέρας βοσκής και βόσκουν στα ορεινά χωριά του Δυτικού Πηλίου. Δεδομένου ότι το βιολογικό γίδινο γάλα είναι το καλύτερο γάλα για τον άνθρωπο (μοιάζει με το μητρικό), το αγκάλιασε το καταναλωτικό κοινό και προχωρήσαμε αμέσως έτσι, σε όλη την γκάμα των βιολογικών γαλακτοκομικών προϊόντων.
Όσον αφορά τα επόμενα σχέδιά μας, σε έναν μήνα βγαίνουν τρία νέα προϊόντα στην αγορά και επεκτείνουμε το δίκτυο διανομής μας στην Πελοπόννησο, στην Κρήτη και στα νησιά του Αιγαίου. Ευελπιστούμε ότι το 2018 τα προϊόντα ΕΒΟΛ θα είναι σε όλη την Ελλάδα. Φτάσαμε, ήδη, να επεξεργαζόμαστε 50-60 τόνους γάλα την ημέρα.
Ποιο πιστεύετε ότι είναι το μεγαλύτερο πρόβλημα των συνεταιριστικών επιχειρήσεων σήμερα και πώς μπορεί να ανασυγκροτηθεί το συνεταιριστικό κίνημα;
Το συνεταιριστικό κίνημα στην πατρίδα μας κατέρρευσε. Βέβαια, θα πρέπει να πούμε ότι για δεκαετίες προσέφερε πολλά στον τόπο. Τα μεγάλα λάθη της πολιτείας, η οποία ουδέποτε κάθισε σ’ ένα τραπέζι με τους συνεταιριστές και τους αγρότες για να καθορίσουν τον στρατηγικό στόχο, έφεραν τα αποτελέσματα αυτά. Βαριά, όμως, είναι και η ευθύνη και τα λάθη των συνεταιριστών, οι οποίοι δεν αντιλήφθηκαν εγκαίρως ότι το συνεταιριστικό κίνημα έπρεπε να εκσυγχρονιστεί για να ανταποκριθεί στα κελεύσματα των καιρών και να αναγεννηθεί, θα έλεγα. Εύχομαι και ελπίζω να το κάνουν τώρα.
Πιστεύω ότι απαιτούνται δομικές και ριζοσπαστικές αλλαγές στο συνεταιριστικό κίνημα. Επιβάλλεται να υπάρξει προβληματισμός με ορθολογικές επιλογές και προσεκτικές ενωτικές κινήσεις, ώστε να σπάσει ο μηχανισμός αναπαραγωγής της κρίσης, να βγει από το τέλμα το συνεταιριστικό κίνημα και να μπορέσει να επιτελέσει αποφασιστικά και αποτελεσματικά το έργο του, δηλαδή να υπηρετήσει τα συμφέροντα του αγρότη, του κτηνοτρόφου και να συμβάλει στην ανάπτυξη της χώρας.
Προσφυγή στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο για τη CETA ζητάει ο Πρίντζος
