Ο Γιώργος Σκούρας, πρόεδρος του ΣΕΟ (Σύνδεσμος Ελληνικού Οίνου) και ιδιοκτήτης του ομώνυμου οινοποιείου, μιλά για τον φετινό ακριβό τρύγο, λόγω μειωμένης ποσότητας κρασοστάφυλων, τα οποία όμως μπορούν να δώσουν μεγάλα κρασιά. Όσον αφορά τον ΣΕΟ, τονίζει ότι καλείται να αντιμετωπίσει σειρά μικρών και μεγάλων θεμάτων με έναν κοινό παρονομαστή: Τη συνεννόηση και την παραγωγική συνεργασία με τις κρατικές υπηρεσίες και τα συναρμόδια υπουργεία.
Συνέντευξη στην Τάνια Γεωργιοπούλου
Πώς πήγε φέτος ο τρύγος;
Είναι φτωχός σε ποσότητα. Λόγω ασθενειών, χαλαζοπτώσεων, ξηρασίας και υψηλών θερμοκρασιών, τα αμπέλια έχουν μικρές αποδόσεις. Κατά συνέπεια, είναι και πανάκριβος.
Ακριβός γιατί;
Κάθε τρύγος ο οποίος δίνει μικρή ποσότητα σταφυλιών, κοστίζει περισσότερο. Στα πιεστήριά μας όπου κανονικά φτάνει το 80% της πρώτης ύλης, τώρα φτάνει το 70% γιατί τα σταφύλια έχουν αποστραγγιστεί από τους χυμούς τους.
Αυτό, βέβαια, σε κάποιες περιπτώσεις μπορεί και να είναι υπέρ της ποιότητας, γιατί υπάρχει μεγαλύτερη συμπύκνωση. Χρειάζεται όμως να ισχύσουν και άλλες προϋποθέσεις.
Στη Νεμέα, όπως πάντα, έτσι και φέτος, φαίνεται ότι θα έχουμε κρασιά αρκετών ταχυτήτων. Από την άλλη, είναι και μια ενδιαφέρουσα χρονιά για τα μεγάλα κρασιά της Νεμέας. Πάντως, σε ποσότητα τα σταφύλια στην περιοχή είναι τουλάχιστον 20% λιγότερα.
Ποια ήταν τα κύρια χαρακτηριστικά του φετινού τρύγου;
Οι παρατεταμένες ζέστες φέτος έκαναν ένα «τουρλού – τουρλού» αμπέλι.
Ποικιλίες που ωριμάζουν αργότερα, ωρίμασαν νωρίτερα.
Το Μοσχοφίλερο, ας πούμε, που είναι όψιμη ποικιλία, επειδή και ο Σεπτέμβρης είχε πολύ υψηλές θερμοκρασίες, σχεδόν καύσωνες, μάλλον στις αρχές Οκτώβρη τελειώνουμε.
Από την άποψη της ποιότητας, τα πρώιμα σταφύλια, δηλαδή Μαλαγουζιά, Cabernet, Sauvignon Blanc, φαίνεται ότι πήγαν πολύ καλά. Οι ροδίτες είναι καλοί.
Έχουν αυξηθεί κατά συνέπεια και οι τιμές για τους παραγωγούς…
Σε πολλές περιπτώσεις ναι. Σε μερικές μάλιστα, όπως στη Σαντορίνη, ξέφυγαν εντελώς.
Είναι ένα τρύγος ο οποίος οικονομικά θα είναι πολύ δύσκολος. Σε πολλές περιπτώσεις οι οινοποιοί δεν θα καταφέρουν να κρατήσουν τα κοστολόγιά τους, αλλά αυτό δεν είναι μόνο ελληνικό φαινόμενο, είναι σε όλη την Ευρώπη, όπου συνέβησαν μεγάλες καταστροφές στους αμπελώνες.
Όσον αφορά τον ΣΕΟ, ποιες είναι οι επόμενες ενέργειες που σχεδιάζετε;
Πρέπει να εκτιμήσουμε τον τρυγητό πολύ σοβαρά μόλις τελειώσουμε.
Έπειτα, να δούμε αν η κυβέρνηση θα κρατήσει τις υποσχέσεις της σε σχέση με τον φόρο στο κρασί, που πρέπει να καταργηθεί.
Σαφώς σημαντικός τομέας στον οποίο θα εστιάσουμε τις προσπάθειές μας είναι η εξωστρέφεια του κρασιού.
Και βέβαια, πάντα υπάρχουν θέματα και εκκρεμότητες όσον αφορά τα υπουργεία. Για παράδειγμα, το θέμα του εργοσήμου, που λύθηκε ,αλλά τελικά δεν λύθηκε…
Δηλαδή;
Είχαμε ζητήσει να προσλαμβάνουμε εποχιακούς εργάτες με εργόσημο για να μπορούμε να τους αποσχολούμε νόμιμα, όσον χρόνο χρειάζεται.
Υπάρχει μια δυσχερής διάκριση. Ενώ όλες οι επιχειρήσεις μπορούν να χρησιμοποιήσουν εργάτες γης με εργόσημο, οι ανώνυμες εταιρείες, όπως είναι οι οινοποιητικές επιχειρήσεις, δεν μπορούν. Το υπουργείο έκανε μια ρύθμιση, αλλά επειδή δεν ανταποκρίθηκαν οι περιφέρειες, δεν μπόρεσε τελικά να εφαρμοστεί στην πράξη.
Ένα ακόμα θέμα είναι να αλλάξει η νομοθεσία και να μπορούμε να χρησιμοποιούμε καψύλλια και στα κρασιά Ονομασίας Προέλευσης. Πρέπει να αλλάξουμε τις ταινίες σημάνσεων των οίνων ΠΟΠ που είναι τεράστιες και κακές αισθητικά και να φτιάξουμε ένα κομψό σχέδιο. Και πολλά, πολλά άλλα.
Έχουν εκφραστεί πολλές δυσαρέσκειες για τις άδειες φύτευσης που δόθηκαν από το υπουργείο.
Τα κριτήρια τα οποία τέθηκαν από το υπουργείο και με βάση τα οποία δόθηκαν οι άδειες φύτευσης, μας βρίσκουν κάθετα αντίθετους. Μάλιστα, ενώ είχαμε συμφωνήσει κάποια πράγματα, τελευταία στιγμή άλλαξαν.
Είχαμε πει ότι οι άδειες φύτευσης πρέπει να δίνονται σε βιώσιμες εκμεταλλεύσεις, οι οποίες να μην είναι κάτω από 20 στρέμματα. Όμως, τελικά μοιράστηκαν σε πολλούς που είχαν ένα και δύο στρέμματα ή δόθηκαν σε νέους αγρότες. Έτσι έμειναν απ’ έξω πολλές οινοποιητικές επιχειρήσεις που ήθελαν να αυξήσουν τον αμπελώνα τους. Έχω την πληροφορία, χωρίς να είμαι σίγουρος για αυτά τα στοιχεία, ότι έγιναν αιτήσεις για 30.000 στρέμματα και δόθηκαν μόνο 6.000.
Γενικότερα, ποια είναι η εικόνα του κλάδου, με επιχειρηματικά κριτήρια; Αν βάλουμε δηλαδή στην άκρη το μεράκι ή την τρέλα όσων ασχολούνται με το κρασί.
Δεν πάει άσχημα ο κλάδος αλλά υπάρχουν και αρκετά προβλήματα. Υπάρχει μεγάλος και έντονος ανταγωνισμός, υπάρχει πρόβλημα ρευστότητας. Από την άλλη, ο κλάδος μεγεθύνεται, καινούρια οινοποιεία ανοίγουν συνέχεια. Οπότε, μπορούμε να πούμε ότι το ελληνικό κρασί τα καταφέρνει. Είναι αλήθεια, όμως, ότι οι παλιές μεγάλες εταιρείες του κρασιού αντιμετωπίζουν πρόβλημα επιβίωσης, έχουν πληγεί από τις συνθήκες που έχουν αλλάξει στην αγορά του κρασιού στην Ελλάδα.
Πάντως και το να έχει και ο κάθε Έλληνας το οινοποιείο του, είναι ένα πρόβλημα…
Καταλαβαίνω τι λέτε, αλλά ο καθένας έχει δικαίωμα να προσπαθήσει και να ποντάρει εκεί που θέλει.
