tourkia-ellada

Σύμφωνα με τη ρήτρα αμοιβαίας συνδρομής (άρθρο 42.7 της Συνθήκης της Λισαβόνας), «εάν ένα μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης είναι θύμα ένοπλης επίθεσης στην επικράτειά του, τα υπόλοιπα κράτη-μέλη υποχρεούνται να παρέχουν βοήθεια και συνδρομή με όλα τα μέσα που διαθέτουν».

Επιπλέον, «οι δεσμεύσεις και η συνεργασία στον τομέα αυτόν πρέπει να συνάδουν με τις δεσμεύσεις που απορρέουν από το ΝΑΤΟ, το οποίο, για τα κράτη που είναι μέλη του, παραμένει το θεμέλιο της συλλογικής τους άμυνας».

Εντούτοις, στις δύο αυτές παραγράφους βρίσκεται το κεντρικό σημείο του προβλήματος που κυριαρχεί στη νοτιοανατολική πλευρά της ΕΕ. Η Ελλάδα και η Κύπρος είναι μέλη της ΕΕ. Η Ελλάδα είναι, επίσης, μέλος του ΝΑΤΟ. Το ίδιο και η Τουρκία. Σε περίπτωση ενδεχόμενης σύγκρουσης με την Τουρκία, πού βρίσκεται η συνδρομή της ΕΕ;

Η EURACTIV επικοινώνησε με την Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Εξωτερικής Δράσης, το Συμβούλιο της ΕΕ και την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, καθώς και με τις δύο μεγαλύτερες πολιτικές ομάδες του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, το ΕΛΚ και τους Σοσιαλδημοκράτες (S&D). Ωστόσο, κανείς από τους προαναφερθέντες δεν απάντησε στο ερώτημα πώς θα εφαρμοζόταν το άρθρο 42.7 στην περίπτωση αυτή, όπου ο επιτιθέμενος είναι μέλος του ΝΑΤΟ.

Η Ελλάδα, η Κύπρος και η Τουρκία διαθέτουν μακρά λίστα ανοιχτών θεμάτων και οι σχέσεις τους έχουν επιδεινωθεί, καθώς η επιθετικότητα της Άγκυρας κλιμακώνεται. Η Άγκυρα αρνείται στην Κύπρο το δικαίωμα να ξεκινήσει γεωτρήσεις για φυσικό αέριο στη δική της οικονομική ζώνη. Επιπλέον, η χώρα αμφισβήτησε δημοσίως τις διεθνείς συνθήκες και την ελληνική κυριαρχία στο Αιγαίο. Λαμβάνοντας υπόψη την ευθραυστότητα της κατάστασης, η ερμηνεία ενός τέτοιου πολιτικά ευαίσθητου άρθρου δεν είναι εύκολη.

Στη Σύνοδο Κορυφής που πραγματοποιήθηκε στις 22-23 Μαρτίου, οι Ευρωπαίοι ηγέτες έστειλαν ηχηρό μήνυμα στην Τουρκία, απαιτώντας να τερματίσει τις «παράνομες δραστηριότητές» της στο Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο. Τέλος, υπάρχει η πιθανότητα απαίτησης περαιτέρω δράσης, εάν η Τουρκία δεν συμμορφωθεί με τις προτάσεις της ΕΕ.