Ελληνικός μαύρος χοίρος, η αρχαιότερη αυτόχθονη φυλή

Φάρμα στην Πιερία αναβιώνει την εκτροφή, ακολουθώντας μέθοδο διατροφής με ελιά

Η οικογένεια Φωτιάδη από την Πιερία διαθέτει μια καθετοποιημένη μονάδα παραγωγής και επεξεργασίας κρέατος από μαύρο χοίρο, που θεωρείται πως είναι από τις αρχαιότερες φυλές στην Ελλάδα.

Όπως διατείνεται, ο μαύρος χοίρος Ολύμπου είναι ένας αυτόχθων θησαυρός και ίσως το πιο made in Greece προϊόν. Ο μαύρος χοίρος, όπως αναφέρει ο ιδιοκτήτης της φάρμας, Νικόλαος Φωτιάδης, είναι εξημερωμένη φυλή και όχι αγριόχοιρος, παρότι έχει ομοιότητες με αυτόν στην εμφάνιση.

Αποτελεί είδος προς εξαφάνιση, μαζί με άλλες αυτόχθονες φυλές ζώων. Συνολικά, από τα 400 ζώα που υπάρχουν σήμερα στην Ελλάδα, τα 200 –κι αυτά όλα χοιρομητέρες–, εκτρέφονται στη συγκεκριμένη φάρμα. Η οικογένεια ασχολείται από το 1925 με τη χοιροτροφία και την εκτροφή μαύρου χοίρου, αλλά την εγκατέλειψε το 1998. Το 2010, όμως, επέστρεψε στην πατροπαράδοτη εκτροφή και συμμετείχε σε πρόγραμμα που αφορούσε τη διάδοση-διάσωσή του.

Η καινοτομία της φάρμας Φωτιάδη στη συγκεκριμένη εκτροφή, που ξεκίνησε από τη διάθεση για διαφοροποίηση του προϊόντος, έγκειται στο γεγονός ότι ενέταξε στη διατροφή του τον εθνικό μας καρπό, την ελιά. Σε συνεργασία με καθηγητές του ΑΠΘ ξεκίνησε η πειραματική εκτροφή, με στόχο τη διαφοροποίηση της γεύσης και των χαρακτηριστικών του κρέατος. Μετά από αναλύσεις, διαπιστώθηκε ότι το κρέας είχε ιδιαίτερα αυξημένη περιεκτικότητα σε ω3 και ω6 λιπαρά, περισσότερη πρωτεΐνη και σίδηρο και λιγότερο ενδομυϊκό λίπος, κρέας με υψηλή διατροφική αξία.

Η συγκεκριμένη μέθοδος διατροφής με ελιά κατοχυρώθηκε με ευρωπαϊκό δίπλωμα ευρεσιτεχνίας, ενώ αναμένεται και η έγκριση της παγκόσμιας. Εκτός από τη διάθεση των προϊόντων στην Ελλάδα, ο κ. Φωτιάδης προσανατολίζεται και στις ξένες αγορές. Σήμερα, ακατέργαστα, αλλά και μεταποιημένα προϊόντα διατίθενται στην Κεντρική και Βόρεια Ευρώπη, αλλά σε μικρές ποσότητες, όπως τονίζει. Με την αύξηση της παραγωγής μέσα στο 2017, η οποία αναμένεται να φτάσει τους 2.000-2.500 μαύρους χοίρους, θα επιτευχθεί ο στόχος των εξαγωγών.

Όμως, αυτό που επισημαίνει ο ιδιοκτήτης της φάρμας είναι «η δυσκολία του συνεργατισμού στην Ελλάδα. Ενώ έχουμε πολύ καλά και ποιοτικά προϊόντα, δεν μπορούμε να τα διαθέσουμε στις ξένες αγορές λόγω της μικρής παραγωγής. Δεν μπορείς να είσαι και παραγωγός και μεταποιητής και να προωθείς, ταυτόχρονα, το προϊόν σου». Ο ίδιος καταλήγει, λέγοντας ότι «χρειάζεται συνέργεια, αλλά δυστυχώς στη χώρα μας δεν γίνεται εύκολα αντιληπτή».

  • Αφροδίτη Χρυσοχόου