Ως ενιαίος σε όλο το εύρος της ελαιοκομικής ζώνης χαρακτηρίζεται με απόφαση του Δημοτικού συμβουλίου του Δήμου Δελφών ο χώρος του Ελαιώνα της Άμφισσας.
Στόχος αυτής της απόφασης είναι ο αρχαιολογικός χώρος, το γεωργικό σύστημα καλλιέργειας και η πλούσια βιοποικιλότητα να αποτελέσουν συμπαγή και συνεχιζόμενη περιοχή με όλα τα χαρακτηριστικά που συνθέτουν αυτήν τη γεωγραφική ενότητα. Το επόμενο βήμα θα αποτελέσει ο Φορέας Διαχείρισης του Ελαιώνα της Άμφισσας με αντιπροσωπευτικό διοικητικό συμβούλιο. Αντικείμενο του φορέα αυτού θα είναι η εφαρμογή του διαχειριστικού σχεδίου. Ο δήμαρχος του Δήμου Δελφών, Θανάσης Παναγιωτακόπουλος, περιγράφει στην ΥΧ το εγχείρημα: «O ρόλος και οι αρμοδιότητες του ΔΣ θα εστιάζονται σε θέματα που έχουν σχέση με την αδειοδότηση των επιχειρήσεων, τη λειτουργία του αρδευτικού δικτύου και των τεχνικών έργων υδροληψίας, τα οποία αποτελούν σημαντικά ζητήματα, την τουριστική ανάδειξη του ελαιώνα, την εκπόνηση επιχειρησιακού σχεδίου προστασίας από τις καταστροφές και, τέλος, την εκπόνηση ενός σχεδίου διαχείρισης των αποβλήτων».
Ορθές γεωργικές πρακτικές
Σύμφωνα με τον κ. Παναγιωτόπουλο, η αειφορική σχέση της περιοχής αυτής θα πρέπει να βασίζεται σε κανόνες, ώστε να υπάρχει εύρυθμη λειτουργία προς όφελος όλων: «Οι κανόνες και τα κριτήρια που πρέπει να εφαρμόζονται για τη διατήρηση, την παραγωγικότητα και τη λειτουργία του γεωργικού περιβάλλοντος της ελαιοκαλλιέργειας είναι οι κώδικες ορθής γεωργικής πρακτικής, όπως αυτοί εγκρίνονται με τις εκάστοτε υπουργικές αποφάσεις ή οδηγίες του υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης. Για να κριθούμε από το αποτέλεσμα, οι κανόνες αυτοί θα πρέπει να τηρούνται από όλους τους εμπλεκομένους με τη γεωργική παραγωγή καλλιεργητές, κατόχους, ενοικιαστές κ.ά. των κτημάτων της περιοχής. Η διαφάνεια των αποφάσεων και ο ουσιαστικός έλεγχος αυτών των πρακτικών θα πρέπει να δημοσιοποιούνται και να κοινοποιούνται, ώστε να λαμβάνουν όλοι γνώση για την πορεία του φορέα διαχείρισης».
Εστιάζοντας στο θέμα του τουρισμού, που για την περιοχή αποτελεί την ατμομηχανή της οικονομίας, ο κ. Παναγιωτακόπουλος ήταν ιδιαίτερα αισιόδοξος για τις δυνατότητες αυτού του εγχειρήματος: «H τουριστική ανάδειξη του Ελαιώνα συμβάλλει σημαντικά στη διατήρηση του δελφικού τοπίου, αναδεικνύοντας όλα εκείνα τα χαρακτηριστικά που ικανοποιούν προσθετικά τους στόχους των κατοίκων της περιοχής μας. Η διατήρηση της παραδοσιακής εικόνας της ελαιοκαλλιέργειας μέσα από τις ήπιες παρεμβάσεις μας θα αποτελέσει το συγκριτικό μας πλεονέκτημα. Η αξιοποίησή του ως αξιοθέατου της παράδοσης και του πολιτισμού μας δεν μπορεί να συνυπάρχει με περιφράξεις και πρόχειρες εγκαταστάσεις, οι οποίες αλλοιώνουν τη φυσιογνωμία του τόπου μας».
Διάσωση της αρχιτεκτονικής παράδοσης
Μία από τις βασικές προτεραιότητες αποτελεί η συντήρηση και η αποκατάσταση όλων των παλαιών κτισμάτων πριν του 1955. Η παραδοσιακή τεχνική κατασκευής των πλινθόκτιστων και πετρόκτιστων κτηρίων αποτελεί σημείο αναφοράς της αρχιτεκτονικής παράδοσης της περιοχής και είναι ταυτισμένη με την ιστορία του Ελαιώνα της Άμφισσας. Τα λαϊκά αυτά αρχιτεκτονήματα μπορούν να αποτελέσουν μέρος των αγροτικών δραστηριοτήτων και να ενταχθούν σε προγράμματα χρηματοδότησης για να αξιοποιηθούν καλύτερα.
Αξιοποίηση του κατσίγαρου
Το πρόβλημα με την αξιοποίηση των υπολειμμάτων διαχείρισης της ελιάς είναι ένα θέμα που απασχολεί όλη τη χώρα. Με τη διαδικασία της ορθής πρακτικής μεταξύ των προτάσεων που έχουν τεθεί στη διαβούλευση είναι και αυτό της αξιοποίησης των λιόζουμων με άλλα φυτικά υπολείμματα για τη λίπανση των χωραφιών. Αυτό, βέβαια, προϋποθέτει μια σειρά ενεργειών, οι οποίες να είναι σύννομες, ώστε να μη δημιουργούνται προβλήματα από την αλόγιστη χρήση των παραπροϊόντων των ελαιοτριβείων. Ο χρόνος μετάβασης σε ένα άλλο μοντέλο διαχείρισης των υπολειμμάτων μπορεί να φτάσει τα τέσσερα χρόνια.
