Την προηγούμενη Δευτέρα και Τρίτη, το Εθνικό Αγροτικό Δίκτυο (ΕΑΔ) διοργάνωσε διημερίδα, με θέμα την επικείμενη υλοποίηση του Μέτρου 16 του ΠΑΑ, που έχει ως αντικείμενο την Καινοτομία και τη Συνεργασία. Πρόκειται για ένα μέτρο ιδιαίτερης σημασίας για τη χώρα μας, γιατί –ακριβώς– χρηματοδοτεί τις λεγόμενες «Επιχειρησιακές Συμπράξεις Καινοτομίας (ΕΣΚ)», με στόχο την εφαρμογή λύσεων, που βασίζονται στην καινοτομία στην καθημερινή αγροτική παραγωγή.
Δεν θα εντυπωσιαστεί κανείς εάν αναφέρουμε ότι στη διημερίδα παρίσταντο ΕΣΚ από άλλες ευρωπαϊκές χώρες, μια και η υλοποίηση του μέτρου εκεί έχει, ήδη, αρχίσει. Εμείς τώρα το συζητάμε.
Για όσους δεν γνωρίζουν, το ΕΑΔ είναι ένα δίκτυο, το οποίο υπάρχει εδώ και πολλά χρόνια, καθώς η δημιουργία του προβλέπεται από τους Ευρωπαϊκούς Κανονισμούς. Δουλειά του είναι η μεταφορά γνώσης και καλών πρακτικών στην Ελλάδα από άλλες χώρες της ΕΕ, ενώ, για τη δραστηριότητα αυτή, η ΕΕ προβλέπει πολύ σημαντικές χρηματοδοτήσεις. Στην Ελλάδα, το ΕΑΔ συντονίζεται από το ΥΠΑΑΤ και αποτελείται από πολυάριθμους φορείς, στη συντριπτική τους πλειοψηφία δημόσιους (εκπροσώπους υπουργείων κ.α.), καθώς και κάποιους συλλογικούς φορείς. Οι απορροφήσεις για τη συγκεκριμένη δραστηριότητα, τα προηγούμενα χρόνια ήταν, ουσιαστικά, μηδενικές.
Εάν κάποιος βρισκόταν στην αίθουσα, θα παρατηρούσε μια παλιά εικόνα, που με τη σημερινή κυβέρνηση –υποτίθεται ότι– έχει αρχίσει να αλλάζει. Εκατοντάδες ερευνητές και πανεπιστημιακοί, που ενδιαφέρονται για χρηματοδοτούμενα προγράμματα, από τη μια. Πλήρης απουσία της πραγματικής παραγωγής και –ιδιαιτέρως– των συνεταιρισμών, από την άλλη. Δηλαδή, έρευνα για την έρευνα και άμα κάτι κερδίσει η παραγωγή, καλώς. Αλλιώς, σίγουρα κάτι θα έχουν κερδίσει οι ερευνητές.
Οι υπεύθυνοι ισχυρίζονται ότι στο ΕΑΔ, συμμετέχουν, μόνο συλλογικοί φορείς και όχι ιδιωτικοί και ότι η ΠΑΣΕΓΕΣ είναι μέλος. Και, από την στιγμή που η ΠΑΣΕΓΕΣ ουσιαστικά δεν υφίσταται, δεν μπορούν να κάνουν κάτι.
Θα θέλαμε να ρωτήσουμε τον κύριο Κασίμη. Εάν στέλνατε και καμιά πενηνταριά προσκλήσεις στους Συνεταιρισμούς, να έρθουν να ακούσουν αυτά τα ενδιαφέροντα πράγματα, τι θα γινόταν; Το μητρώο των συνεταιρισμών το έχετε, και τους πιο δραστήριους τους γνωρίζετε. Πριν από λίγες μέρες πραγματοποιήθηκε Γενική Συνέλευση του Φορέα, στον οποίο συμμετέχουν και με τον οποίο επικοινωνούν κάθε μέρα πάνω από εκατό συνεταιρισμοί, με απαρτία 97%. Δεν μπορούσε να προσκληθεί –έστω– ένας; Και θα πρέπει να πιστέψουμε πως το γεγονός ότι δεν προσκλήθηκε κανένας συνεταιρισμός είναι απλή αβλεψία;
Φτάνει πια με τον τύπο. Ας δούμε και λίγο την ουσία. Ας επιδιώξουμε το αποτέλεσμα, κύριε γενικέ γραμματέα Αγροτικής Πολιτικής και Διαχείρισης Κοινοτικών Πόρων. Και, εάν η έννοια του αποτελέσματος σας είναι άγνωστη, στην παραγωγή είναι προϋπόθεση επιβίωσης.
Διαβάστε το υλικό της ΕΕ για το σχετικό μέτρο. Αναφέρει ότι η πρωτοβουλία για την ίδρυση μιας Επιχειρησιακής Ομάδας ανήκει είτε σε έναν είτε σε μια Ομάδα Παραγωγών. Και αυτό υπαγορεύει και η κοινή λογική. Η ελληνική λογική λέει ότι η πρωτοβουλία ανήκει στα πανεπιστήμια και στους ερευνητικούς φορείς. Έλειπε, λοιπόν, με ευθύνη των οργανωτών, ο κύριος πυλώνας, το βασικό υποκείμενο, οι παραγωγικοί φορείς του αγροτικού χώρου, που –στο κάτω-κάτω– είναι αυτοί για τους οποίους έχει θεσπιστεί το Μέτρο 16.
Το επιχείρημα ότι έχει καταρρεύσει η αγροτική εκπροσώπηση είναι τόσο προσχηματικό, ώστε δεν αξίζει να απαντηθεί. Τα ερωτήματα του αγροτικού κόσμου, όμως, απαιτούν απάντηση από την πλευρά και του κ. Κασίμη, και του υπουργείου.
Με ποια λογική αποκλείστηκαν όλοι οι φορείς της αγροτικής παραγωγής και οι συνεταιρισμοί από μια τέτοια συνάντηση; Ισχύει και για τη σημερινή κυβέρνηση ότι θα αποφασίζει χωρίς εμάς, για εμάς; Μήπως, πίσω από την «αβλεψία», κρύβεται η διάθεση να διατεθούν οι χρηματοδοτήσεις με κριτήρια ιδιοτελή και ξένα προς το συμφέρον του αγροτικού κόσμου; Ο αγροτικός κόσμος περιμένει και είναι έτοιμος να λάβει τα μέτρα του. Γιατί, το καλό το παλικάρι, ξέρει κι άλλο μονοπάτι…
