Έχεις κτήμα; Για δες τι ήταν το 1836!

athina-ktinotrofia-arxeio

Σε τροχιά αναζήτησης λύσεων για το θέμα των ιδιοκτησιών στην Αθήνα, για τις οποίες κυνηγά το Δημόσιο περίπου 20.000 ιδιοκτήτες, που πλέον έχουν χτίσει, έχουν προικίσει παιδιά κι εγγόνια, αλλά φέρονται να είναι αγροδασικές και χορτολιβαδικές, σύμφωνα με παλαιούς δασικούς χάρτες και βασιλικό διάταγμα του 1836!

Το ζήτημα αυτό επανήλθε στην επικαιρότητα, διότι έχουν ξεκινήσει να έρχονται «μπιλιετάκια» από τη Γενική Γραμματεία Δημόσιας Περιουσίας του υπουργείου Οικονομικών, με τα οποία το Δημόσιο δεν έχει σταματήσει να προβάλλει διεκδικήσεις σε ακίνητη περιουσία ιδιωτών, που εδώ και χρόνια έχει ενταχθεί σε σχέδιο πόλεως.

Σύμφωνα με αποκλειστικές πληροφορίες της «Ύπαιθρος Χώρα», το πρόβλημα αυτό δεν αφορά μόνο τους πολίτες της Αττικής, αλλά και κατοίκους της επαρχίας, εφόσον δεν είχαν ισχυρούς τίτλους ιδιοκτησίας σε περιοχές με δασικό χαρακτήρα (ιδιωτικά δάση, παλαιά τσιφλίκια, ιμλάκια) είτε υπήρχαν προβλήματα σε περιοχές, που δεν ήταν ισχυρά τα σχέδια πόλεως.

Να υπενθυμίσουμε ότι παλαιά τσιφλίκια υπήρχαν τουλάχιστον στη Θεσσαλία αλλά και στις Νέες Χώρες, όπως είναι και η Μακεδονία, ιμλάκια στην Ήπειρο (Καρίτσα, Ζίτσα κ.ά.), ενδεχομένως στο Ζαγόρι, δηλαδή κτηματική περιουσία, που ανήκε στη δικαιοδοσία της μάνας του σουλτάνου κ.ά.

Κώλυμα λόγω Συντάγματος

Το κώλυμα πηγαίνει πίσω ήδη από τον 19ο αιώνα, με το βασιλικό διάταγμα 17, που αφορά τα ιδιωτικά δάση και τσιφλίκια. Καθώς υπάρχει το «μαχητό τεκμήριο κυριότητας υπέρ του Δημοσίου», οι υπάλληλοι είναι υποχρεωμένοι να στρέφονται νομικά εναντίον όσων δεν είχαν κατοχυρωθεί θεσμικά. Ως αποτέλεσμα, σήμερα περίπου 20.000 ιδιοκτήτες ακινήτων, σε Γαλάτσι, Νέο Ηράκλειο, Περιστέρι, Νέα Ιωνία, ακόμη και Νέο Ψυχικό, υφίστανται νέα ταλαιπωρία. Κοινοβουλευτικές πηγές ανέφεραν ότι από τη δυσκαμψία αυτή μένουν απ’ έξω οι πρόσφυγες στις εν λόγω περιοχές, διότι διέθεταν προσφυγικά οικόπεδα με επίσημα παραχωρητήρια, αλλά και όσοι είχαν ισχυρούς τίτλους ιδιοκτησίας.

Η διάταξη αυτή τέθηκε σε ισχύ όταν συγκροτήθηκε το ελληνικό κράτος, αλλά εφαρμόστηκε  σταδιακά, όταν ενσωματώθηκαν οι Νέες Χώρες. Με τη διάταξη, ιδιώτες όφειλαν να καταθέσουν στη Γραμματεία των Οικονομικών εντός ενός έτους από τη δημοσίευση του βασιλικού διατάγματος, τίτλους ιδιοκτησίας, ώστε να αναγνωριστούν, κάτι όμως που δυστυχώς, δεν έγινε από όλους. Υψηλόβαθμη κυβερνητική πηγή μας ανέφερε πως πρόβλημα μέχρι στιγμής δεν φαίνεται να υπάρχει στα Δωδεκάνησα και στα Επτάνησα, που, λόγω της ιταλοκρατίας ή βρετανικής κυριαρχίας, υπήρχε ήδη κτηματογράφηση.

Κλειδί ο νόμος 3889/2010;

Παράθυρο ελπίδας αφήνει μόνο το άρθρο 23 του νόμου 3889/2010 για τις περιοχές που έχουν ενταχθεί σε εγκεκριμένα σχέδια πόλεως, καθώς προβλέπει πως δεν καταρτίζονται δασικοί χάρτες ή δεν αναρτώνται. Η δυνατότητα αυτή προέρχεται εξαιτίας της γνωμοδότησης του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους (340/2011), σύμφωνα με την οποία κρίθηκε ότι σχέδια πόλης, που έχουν εγκριθεί, χωρίς την προσυπογραφή του υπουργού Γεωργίας, ακόμη κι αν πρόκειται για εκτάσεις δασικού χαρακτήρα, πρέπει να αντιμετωπίζονται ισχυρά στο πλαίσιο κατάρτισης των δασικών χαρτών και της εφαρμογής του άρθρου 23 του νόμου 3889/2010.

Κι αυτό διότι θεωρείται νομικά ότι έχει νομίμως μεταβληθεί η χρήση τους, από δασική σε αστική, επομένως μπορεί να αποδυναμωθεί το τεκμήριο της κυριότητας του Δημοσίου.

Πτυχές του προβλήματος αναδείχθηκαν κατά τη συζήτηση στη Βουλή μεταξύ της υφυπουργού Οικονομικών, Κατερίνας Παπανάτσιου, και του ανεξάρτητου βουλευτή, Γιώργου Καρρά.