Ο Μιχάλης Βαβουράκης σπούδασε μηχανολόγος-μηχανικός, αλλά εξελίχθηκε σε έναν πολύ καλό κτηνοτρόφο, που παράγει ένα premium προϊόν. Πρόκειται για το βιολογικό χοιρινό νωπό κρέας ελευθέρας βοσκής, ενώ γευστικά είναι τα χοιρινά σκευάσματα, όπως χοιρινό λουκάνικο.
Από το 2001 άρχισε να ασχολείται με την εκτροφή γουρουνιών, στην αρχή ως «δεύτερη δουλειά», παράλληλα με την… αστική εργασία του στο Ρέθυμνο, προκειμένου να αξιοποιηθούν τα κτήματα της οικογένειας στη Λαμπινή Ρεθύμνου, 3-4 χιλιόμετρα από το Κουρταλιώτικο φαράγγι.
«Βοήθησε και η κρίση και έτσι η μερική απασχόληση, τα τελευταία πέντε χρόνια, έγινε αποκλειστική απασχόληση», λέει ο παραγωγός που κάθε άλλο παρά δυσαρεστημένος είναι από αυτή την εξέλιξη.Τα γουρούνια (οι γουρουνομητέρες, δηλαδή) ζουν σε υψόμετρο 700 μέτρων, ενώ τα μικρά, περίπου 200-300 τον χρόνο, πέντε ημερών βγαίνουν στην ύπαιθρο για να βοσκήσουν. «Τα ζώα μεγαλώνουν ελεύθερα, αναπαράγονται φυσιολογικά, χωρίς ορμόνες ή φάρμακα και τρέφονται αποκλειστικά με πιστοποιημένα βιολογικά δημητριακά από Έλληνες παραγωγούς (καλαμπόκι, κριθάρι, ρεβίθι και μπιζέλι) και με καρπούς, ρίζες και άγρια χόρτα από το κτήμα», λέει ο κτηνοτρόφος. «Σπέρνω και τρώνε από τα σπαρτά», προσθέτει, εξηγώντας ότι με αυτόν τον τρόπο σιγά σιγά έχουν εμφανιστεί και άλλα ζώα και πουλιά στην περιοχή. Όταν πιάνει κρύο ή πολύ ζέστη, μπορούν να προστατευτούν σε μεταλλικά σπιτάκια, τα οποία έχουν στηθεί ακριβώς για αυτόν τον λόγο. Ο Μιχάλης Βαβουράκης προσπαθεί όσο μπορεί να μειώσει τη χρήση σόγιας –που, αν και βιολογική, είναι εισαγόμενη– στο σιτηρέσιο των ζώων αντικαθιστώντας τη με ρεβίθια (σ.σ. για την πρόσληψη πρωτεΐνης), αλλά προς το παρόν δεν τα έχει καταφέρει πλήρως.
Λουκάνικα που μυρίζουν Κρήτη
Εκτός από νωπό χοιρινό κρέας που πωλείται στην Κρήτη, αλλά και σε κρεοπωλεία με βιολογικό κρέας στην Αθήνα, ο παραγωγός φτιάχνει νωπό λουκάνικο χωρίς συντηρητικά με καρυκεύματα από τοπικά μυρωδικά, θυμάρι, σταμναγκάθι και ρίγανη. Λόγω του τρόπου παρασκευής του, το συγκεκριμένο λουκάνικο διατηρείται από 15 ημέρες έως δύο μήνες.
«Προσπαθώ τα λουκάνικα να μυρίζουν Κρήτη», εξηγεί. Η φάρμα σε τυποποιητήριο παρασκευάζει και τυποποιημένα βιομηχανικά προϊόντα, δηλαδή ζαμπόν μπούτι με 95% κρέας χωρίς λίπος, παριζάκι και χωριάτικο λουκάνικο. Αν ο Μιχάλης Βαβουράκης μπορούσε να ζητήσει κάτι, αυτό θα ήταν χαμηλότερο κόστος παραγωγής και λιγότερα έξοδα. «Στη βιολογική παραγωγή δεν μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε φάρμακα προληπτικά ή ακόμα και για να αντιμετωπίσουμε αρρώστιες. Έτσι, πολλές φορές έχουμε μεγάλες απώλειες. Και η διατροφή των ζώων είναι φυσικά ακριβότερη, οπότε το κοστολόγιο ανεβαίνει», εξηγεί.
Ειδικά στο χοιρινό, ο «πόλεμος» της χαμηλής τιμής είναι μεγάλος. Φυσικά, ο Μιχάλης Βαβουράκης ξέρει πως δεν απευθύνεται στους καταναλωτές που ψάχνουν το φθηνότερο κρέας. Ταυτόχρονα, όμως, προβληματίζεται γιατί δεν έχει τη δυνατότητα να ρίξει τις τιμές του και είναι υποχρεωμένος να πουλά ακριβότερα από ό,τι οι συμβατικοί συνάδελφοί του. «Μόνο αν δοκιμάσεις το χοιρινό κρέας από τα ζώα που εκτρέφουμε καταλαβαίνεις τη διαφορά», λέει ο παραγωγός, προκαλώντας τους ενδιαφερόμενους.
Τάνιας Γεωργιοπούλου
