Την έκθεση «Πώς μπορεί η Κοινή Αγροτική Πολιτική (ΚΑΠ) να βελτιώσει τη δημιουργία θέσεων απασχόλησης» καταψήφισε η Ευρωκοινοβουλευτική Ομάδα του ΚΚΕ. Όπως επισημαίνει, οι ενισχύσεις της ΚΑΠ στοχεύουν στην ενίσχυση των μεγάλων εκμεταλλεύσεων και την συρρίκνωση της φτωχομεσαίας αγροτιάς.
Με την παρέμβαση της τονίζει πως η έκθεση επιχειρεί να αποκρύψει την πραγματικότητα. «Ο στόχος της ΕΕ είναι η αύξηση της ανταγωνιστικότητας και επιχειρηματικότητας και στον αγροτικό τομέα, μέσα από την οικονομική μεγέθυνση. Αυτό σημαίνει καταστροφή και συρρίκνωση των μικρών και μεσαίων εκμεταλλεύσεων, προκειμένου να συγκεντρωθεί και να ενισχυθεί παραπέρα η κερδοφορία των μεγάλων καπιταλιστικών αγροτικών επιχειρήσεων. Οι αναδιαρθρώσεις, τα προγράμματα αγροτικής ανάπτυξης επιταχύνουν τη συγκέντρωση στη γη, παραγωγή και εμπορία των αγροτικών προϊόντων στις μεγάλες αγροτικές επιχειρήσεις, εξυπηρετούν τον ανταγωνισμό για την κερδοφορία των μονοπωλιακών επιχειρηματικών ομίλων» υπογραμμίζει η Ευρωκοινοβουλευτική Ομάδα του ΚΚΕ.
Και επισημαίνει: «Η έκθεση είναι αποκαλυπτική: “η συντριπτική πλειονότητα των άμεσων ενισχύσεων διατίθεται στις πλουσιότερες γεωργικές εκμεταλλεύσεις, με μόλις το 13% των δικαιούχων να λαμβάνει το 74% των άμεσων ενισχύσεων της ΚΑΠ το 2014”. Παρά τις ανέξοδες ευχές της έκθεσης για τις “μικρές, οικογενειακές εκμεταλλεύσεις”, αυτό είναι το αποτέλεσμα της πολιτικής της ΕΕ και των κυβερνήσεων, το ξεκλήρισμα εκατοντάδων χιλιάδων φτωχών αγροτών, την εγκατάλειψη καλλιεργειών, την επιδείνωση της θέσης τους, τη συγκέντρωση και συγκεντροποίηση γης, παραγωγής, εμπορίας σε μεγάλες καπιταλιστικές επιχειρήσεις».
Και συμπληρώνει: «Σε αυτό συνηγορεί και η έκθεση που έχει ως αφετηρία ότι η ΚΑΠ πρέπει να “είναι προσανατολισμένη στην αγορά” και υποστηρίζει ότι οι άμεσες ενισχύσεις της “θα πρέπει να κατανέμονται μόνο σε άτομα που έχουν ως κύρια δραστηριότητα τη γεωργία” (κατά κύριο επάγγελμα αγρότες), ενώ “τα κονδύλια της θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν ως δυναμικό χρηματοδοτικό εργαλείο” προς όφελος των μεγάλων εκμεταλλεύσεων. Στην ίδια λογική εντάσσονται και τα μέτρα για την ενίσχυση του δεύτερου πυλώνα της ΚΑΠ (επιχειρήσεις, αγροτουρισμός, «πράσινη» γεωργία κ.α.)».
Και καταλήγει: «Μόνη διέξοδος για τους φτωχούς αγρότες ενάντια στη φτώχεια, την ανεργία και το ξεκλήρισμα είναι ο δρόμος της λαϊκής εξουσίας, για κοινωνικοποίηση των καπιταλιστικών αγροτικών εκμεταλλεύσεων, της γης, των συγκεντρωμένων μηχανοποιημένων μέσων παραγωγής, των κρατικών υποδομών και του εμπορίου, με άμεση ένταξή τους στον κεντρικό σχεδιασμό, για παραγωγή, με στόχο την ικανοποίηση πρώτα απ’ όλα των εγχώριων λαϊκών αναγκών, διατροφής και υλών βιομηχανίας».
