Η Μέλη, τα χωράφια και το… δίκαννο

Η δυναμική αγρότισσα από το Κιλκίς θεωρεί ότι στις καλλιέργειες είναι όλοι ισότιμοι

Η Μέλη, τα χωράφια και το… δίκαννο

Είναι γεροδεμένη, αν και μικροκαμωμένη. Πανέξυπνη και δυναμική προσωπικότητα. Σκληρή όπου χρειάζεται και ευαίσθητη για αυτούς που υποφέρουν. Η ποντιακής καταγωγής Μέλη Κυπριτίδου, που γεννήθηκε και ζει σε ένα ακριτικό χωριό του Nομού Κιλκίς, μπορεί να μην είναι η μοναδική γυναίκα που δηλώνει κατ’ επάγγελμα αγρότισσα, αποτελεί όμως μια ξεχωριστή φιγούρα της ελληνικής υπαίθρου.

Αν και το όνειρό της ήταν να γίνει τραγουδίστρια, και μάλιστα πέρασε επιτυχώς από οντισιόν για να τραγουδήσει δίπλα στον Καζαντζίδη, η ζωή τα έφερε αλλιώς. «Δίστασα και φοβήθηκα να φύγω και να πάω στην Αθήνα κι έτσι έμεινα στο χωριό», αναφέρει η κα Μέλη. Στα 45 χρόνια αγροτικού βίου, διαχειρίζεται μόνη της 40 στρέμματα καλλιεργειών και έναν στάβλο με 32 χοιρομάνες. Οδηγεί τρακτέρ και αν χρειαστεί δεν θα διστάσει να σηκώσει το… δίκαννο, σε περίπτωση που νιώσει ότι απειλείται ο ζωτικός της χώρος. Έχει άποψη και λόγο για την πολιτική, την κοινωνία και το προσφυγικό.

Η Μέλη, τα χωράφια και το… δίκαννο Στην κουζίνα της ετοιμάζει πάντα πίτες για τα παιδιά του γειτονικού σχολείου, αλλά και φασολάδα για τους πρόσφυγες, που είναι εγκατεστημένοι σε διπλανό χωριό. «Όσο ζούσε ο σύζυγος, βοηθούσα στα χωράφια, αλλά κυρίως έμενα στο σπίτι με τα παιδιά», λέει η κα Μέλη. «Έπειτα έμεινα μόνη. Κάτι έπρεπε να κάνω για να ζήσουμε. Έτσι, τα 40 στρέμματα από καπνά έγιναν μαλακό σιτάρι και καλαμπόκι. Οι συνθήκες ήταν δύσκολες», τονίζει. «Έδενα στο τρακτέρ τον πύραυλο και πήγαινα στο χωράφι. Ογδόντα κιλά βάρος, τον έπαιρνα στην πλάτη και ξεκινούσα να ποτίζω», αναφέρει χαρακτηριστικά.

«Τα δικά μας χωράφια είναι μακριά από τη λίμνη. Έπρεπε να κάνουμε γεωτρήσεις για να βρούμε νερό. Πήγα στα 45 μέτρα, ήρθε ο άλλος, χτύπησε στα 90 μέτρα και μου πήρε το νερό», λέει με παράπονο. Όσον αφορά το όπλο, η κα Κυπριτίδου το έχει για την προσωπική της ασφάλεια. «Μένω μόνη μου, το χωριό είναι μικρό, ούτε 80 κάτοικοι, και απέχουμε 8 χιλιόμετρα από τα ελληνοσκοπιανά σύνορα. Πριν από δύο χρόνια, μου χτύπησαν κάποιοι την πόρτα αργά το βράδυ και ζητούσαν να μου μιλήσουν. Βγήκα με το δίκαννο, με είδαν με το όπλο, έριξα και δυο στον αέρα και όπου φύγει-φύγει», λέει γελώντας. Αν κάποια μέρα συναντούσε τον πρωθυπουργό η κα Μέλη, θα του έλεγε να βοηθήσει και να στηρίξει τις Ελληνίδες αγρότισσες και να αυξήσει τις αγροτικές συντάξεις.

«Δουλέψαμε όλη τη ζωή μας με σκληρές συνθήκες, κρύο, βροχή, χιόνια, ζέστη και πολλή αγωνία. Τώρα που μεγαλώσαμε, θέλουμε να ησυχάσουμε και τα 517 ευρώ δεν φτάνουν ούτε για 15 ημέρες, γιατί με αυτά βοηθάμε τα παιδιά και τα εγγόνια μας. Δεν έκανα κάτι παραπάνω από όσα κάνουν όλες οι Ελληνίδες αγρότισσες. Παλεύουμε και είμαστε αγωνίστριες. Είμαστε ισάξιες με τους άνδρες και μπορεί και καλύτερες».