Ο ρόλος του αγροτικού κόσμου στη λειτουργία των κοινωνιών μας επανήλθε αυτές τις ημέρες στην επικαιρότητα. Ο πρόεδρος Τραμπ, ο οποίος οφείλει την εκλογή του στη μεγάλη υποστήριξη που του παρέχει η ύπαιθρος, ανέφερε ότι οι αγρότες των ΗΠΑ είναι ευσυνείδητοι πατριώτες και θα προασπίσουν τα συμφέροντα της χώρας τους στον εμπορικό πόλεμο με την Κίνα. Και η χώρα για να το ανταποδώσει, αν χρειασθεί, θα θεσπίσει ειδικά μέτρα άμεσων ενισχύσεων για την απώλεια εισοδήματος.
Ο ξενοφοβικός επανεκλεγείς πρωθυπουργός της Ουγγαρίας, καθώς και το ακραίο εθνικιστικό κόμμα που έλαβαν από κοινού το 60% των ψήφων, την προηγούμενη Κυριακή, οφείλουν τη μεγάλη επιτυχία τους (κατά τα διεθνή μέσα ενημέρωσης) στη συντριπτική υποστήριξη του κόσμου της υπαίθρου και των αγροτών. Είχε προηγηθεί η συμφωνία μεταξύ των μεγαλύτερων φορέων του χώρου με τον απερχόμενο πρωθυπουργό Ορμπάν ότι, σε περίπτωση επανεκλογής του, όχι απλώς θα «προάσπιζε τη χώρα από την είσοδο των ισλαμιστών μεταναστών», αλλά θα προστάτευε, ειδικά τους αγρότες, από μία «σύγχρονη απειλή»: την εξαγορά μεγάλων εκτάσεων της φθηνής ακόμη αγροτικής γης από ξένους επενδυτές, που επιθυμούν να δημιουργήσουν μεγάλες αγροδιατροφικές μονάδες. Και οι μικροί Ούγγροι αγρότες, πολλοί από τους οποίους απέκτησαν πρόσφατα ιδιοκτησία στη γη, συσπειρώθηκαν.
Κάτι αντίστοιχο συνέβη και στην Ελλάδα. Πριν από δύο ημέρες, η μεγάλη εφημερίδα της Λάρισας, Ελευθερία, παρουσίασε δημοσκόπηση για τα κριτήρια με βάση τα οποία οι Θεσσαλοί πολίτες θα επέλεγαν στη σημερινή συγκυρία τους ανθρώπους της αυτοδιοίκησης και τους βουλευτές. Οι έξι στους δέκα από τους ερωτηθέντες απάντησαν ότι βασικό τους κριτήριο αποτελεί η δέσμευση και η πειστικότητα των προτάσεων κάθε υποψηφίου για την ανάπτυξη του αγροδιατροφικού τομέα της περιοχής. Οι απαντήσεις, βέβαια, δεν προήλθαν από αγρότες, που αποτελούν πλέον μονοψήφιο ποσοστό του οικονομικά ενεργού πληθυσμού, αλλά από το σύνολο των πολιτών της Θεσσαλίας.
Είναι αυτή η αντίληψη και πεποίθηση της ελληνικής κοινωνίας ότι ο πρωτογενής τομέας βρίσκεται στο επίκεντρο του οικονομικού και κοινωνικού γίγνεσθαι που είναι αξιοσημείωτη. Και όλα αυτά, παρά τα πολλά και συνήθως αποτυχημένα περιφερειακά ή εθνικά σχέδια αγροτικής ανάπτυξης.
