Ι. Αμβροσιάδης: Η έλλειψη ανταγωνιστικότητας έφερε και ανεπάρκεια σε ελληνικό κρέας

Παράγουμε γνώση αλλά όχι προϊόντα, τονίζει ο καθηγητής Κτηνιατρικής ΑΠΘ

Ι. Αμβροσιάδης: Η έλλειψη ανταγωνιστικότητας έφερε και ανεπάρκεια σε ελληνικό κρέας

Με τα πιο μελανά χρώματα περιγράφει την κατάσταση στην ελληνική κτηνοτροφική παραγωγή ο καθηγητής της Κτηνιατρικής Σχολής ΑΠΘ και διευθυντής του Τομέα Υγιεινής και Τεχνολογίας Τροφίμων Ζωικής Προελεύσεως, Ιωάννης Αμβροσιάδης. Όπως αναφέρει, η κατάσταση στη χώρα μας είναι τραγική και η επάρκεια σε κρέας είναι εξαιρετικά χαμηλή, κυρίως λόγω του γεγονότος της έλλειψης ανταγωνιστικότητας στις τιμές. «Στην ελληνική αγορά κυκλοφορεί 12% ελληνικό βόειο κρέας, ενώ τα ελληνικής εκτροφής ζώα, τα οποία δεν είναι ελληνικά, αφού δεν έχουν γεννηθεί εδώ αλλά εκτρέφονται για 4-5μήνες στη χώρα μας και μετά σφάζονται, φτάνουν στο 25%» τονίζει.

Σύμφωνα με τον καθηγητή, στα χοιρινά κρέατα η επάρκεια είναι περίπου στο 35% και το υπόλοιπο εισάγεται, ενώ στο αιγοπρόβειο κρέας η κατάσταση είναι καλύτερη, αφού το ποσοστό φτάνει στο 75% με 80% και στα κοτόπουλα λίγο παραπάνω.

«Όλα τα ανεπτυγμένα κράτη μπορούν και ταΐζουν τους πληθυσμούς τους, έχουν επάρκεια στο κρέας. Δυστυχώς, στη χώρα μας κάνουμε εισαγωγές για να καλύψουμε τις ανάγκες μας», σημειώνει και προσθέτει πως το ετήσιο κόστος των εισαγωγών κρέατος της χώρας μας ξεπερνά το 1 δισ. ευρώ. «Εάν σταματούσαμε τις εισαγωγές κρέατος, τότε θα εξοικονομούσαμε το ήμισυ από τα πρόσθετα μέτρα των 2 δισ. ευρώ που ζητούν οι θεσμοί», τονίζει χαρακτηριστικά. Ο κ. Αμβροσιάδης ασχολείται επιστημονικά με το κρέας μετά το σφαγείο. Ωστόσο, λόγω ιδιότητας και επαφής με ανθρώπους του πρωτογενούς τομέα, παρατηρεί ότι ο παράγοντας παραγωγικότητα και παραγωγή είναι ένα σημείο με το οποίο δεν ασχολείται σχεδόν κανείς.

«Δεν είναι τόσο το μεγάλο κόστος παραγωγής, όσο θέμα σωστής διαχείρισης της κτηνοτροφικής μονάδας», αναφέρει και τονίζει πως ενώ σε άλλες χώρες έχουν φτάσει στα 25 με 26 χοιρίδια ανά χοιρομητέρα, η Ελλάδα είναι σήμερα στα 18-20 χοιρίδια. Σε μια σχετική οικονομική μελέτη που έγινε από τη Σχολή, βρέθηκε ότι σε μια μονάδα των 500 χοιρομητέρων, αν μπορούσε να αυξήσει την παραγωγικότητά της από 20 χοιρίδια, που παράγει σε ετήσια βάση κάθε χοιρομητέρα, σε 22, δηλαδή ένα ποσοστό αύξησης 10% της παραγωγής, τότε ο κτηνοτρόφος θα είχε ένα επιπλέον σημαντικό έσοδο της τάξης των 18.000-20.000 ευρώ ετησίως.

«Το κάθε χοιρίδιο το μόνο που θα χρειαστεί είναι τροφή», υπογραμμίζει ο κ. Αμβροσιάδης, επισημαίνοντας παράλληλα ότι το θέμα στην Ελλάδα είναι ότι παράγουμε γνώση αλλά όχι προϊόντα αφού δεν μπορούμε, όπως λέει, να εφαρμόσουμε στην πράξη αυτή τη γνώση και εκεί πρέπει να επικεντρωθεί η όλη προσπάθεια. «Να μην παράγουμε γνώση για τη γνώση, αλλά γνώση την οποία θα πάρει ο αγρότης και ο κτηνοτρόφος και θα την εφαρμόσει στην πράξη για να αποφέρει και πλούτο», καταλήγει.