Η Ελλάδα πάλι στην επικαιρότητα

γράφει ο Νίκος Λαμπρόπουλος, διευθυντής της Euractiv στην Ελλάδα

Η Ελλάδα πάλι στην επικαιρότητα

Λίγο η οικονομία, λίγο (περισσότερο) τα εθνικά θέματα, η Ελλάδα διεκδικεί ξανά τα ευρωπαϊκά πρωτεία στην επικαιρότητα. Η εσωτερική διαφωνία Τράπεζας της Ελλάδος – Κυβέρνησης έχει πάρει πλέον ευρωπαϊκό χαρακτήρα. Η Ελλάδα δεν χρειάζεται πιστοληπτική γραμμή στήριξης, αλλά να αντιμετωπιστεί ως μια «κανονική χώρα», δήλωσε ο επίτροπος Οικονομικής και Νομισματικής Πολιτικής, κ. Μοσκοβισί σε εκδήλωση που διοργάνωσε η EurActiv στα κεντρικά της γραφεία στις Βρυξέλλες. Την ίδια μέρα, η Κομισιόν δήλωνε ότι δεν είναι η ώρα να συζητήσουμε για τη μετά τη λήξη του προγράμματος εποχή, αποφεύγοντας με τη γνωστή ευρωπαϊκή διπλωματικότητα να πάρει θέση σήμερα για ένα θέμα στο οποίο μπορεί να τοποθετηθεί αύριο.

Επιλογή της κυβέρνησης ο Ειδικός Φόρος στο κρασί, λέει ο ΜοσκοβισίΔιπλωματία, όμως, που δυσκολεύεται πλέον να συνεχίσει στην περίπτωση της Τουρκίας. Με τον Ερντογάν να απειλεί τους Αμερικανούς με πολεμική εμπλοκή, τους Ευρωπαίους με μεταναστευτικό τσουνάμι, τους Κυπρίους και τους Έλληνες με πόλεμο, είναι δύσκολο να μην πάρεις θέση. Οπότε, μετά την πρώτη καταδίκη του εμβολισμού του ελληνικού σκάφους από τον εκπρόσωπο της Επιτροπής, κ. Σχοινά, ο πρόεδρος Γιούνκερ είπε με σαφήνεια ότι «είμαι απόλυτα κατά της στάσης της Τουρκίας». Την οποία Τουρκία, επίσης, καταδίκασαν το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο, η γερμανική και η ρωσική κυβέρνηση, αλλά μάλλον δεν υπάρχει ιστορικό προηγούμενο οι καταδίκες να σταμάτησαν επιθετική πολιτική μιας χώρας, ώστε να νιώσουμε καλύτερα.

Οι Γάλλοι πάλι φαίνεται να νιώθουν ότι βρίσκουν κάτι από το ένδοξο παρελθόν τους στο πρόσωπο του Εμανουέλ Μακρόν, που δεν διστάζει να πάρει θέση σε δύσκολα ζητήματα, χωρίς να φοβάται, για την ώρα, το πολιτικό κόστος. Θα βομβαρδίσουμε τη Συρία είπε, αν αποδειχτεί ότι κάνει χρήση χημικών, ενώ κοντραρίστηκε και με τον πρόεδρο Γιούνκερ για τη διαδικασία εκλογής του διαδόχου του στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή.

Οι Γερμανοί πάλι δυσκολεύονται να «χωνέψουν» τον μεγάλο Συνασπισμό. Ο Σουλτς έχασε και την υπουργική θέση και την προεδρία των Σοσιαλιστών, καθώς μάλλον έκανε άτσαλη διαχείριση του όλου θέματος, αλλά και επειδή στη Γερμανία θυμούνται λίγο πάνω από τρεις μήνες και η δήλωσή του ότι δεν θα κάνει ποτέ συνεργασία με τους Χριστιανοδημοκράτες δεν είχε ξεχαστεί.