«Κοστολόγηση δεν σημαίνει και τιμολόγηση του νερού για αγροτική χρήση», είχε τονίσει ο υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης, Βαγγέλης Αποστόλου. Δηλαδή, θα εκτιμήσουμε πόσο κοστίζει το νερό που ξοδεύουν οι αγρότες ανά περιοχή αλλά οι τελικοί χρήστες, παρά τα όσα επιβάλλει το σχέδιο ΚΥΑ (Κοινής Υπουργικής Απόφασης) που δημοσιοποιήθηκε από το υπουργείο Περιβάλλοντος, δεν θα πληρώσουν τελικά. «Είναι πολιτική απόφαση», διευκρίνισε ο υπουργός.
Όμως, η κατάρτιση ενός εθνικού σχεδίου για τη διαχείριση του νερού και ενσωμάτωση της σχετικής ευρωπαϊκής οδηγίας, ώστε να προστατευτεί το περιβάλλον, αποτελεί προϋπόθεση για να ξεκινήσουν να εντάσσονται έργα στα προγράμματα του ΠΑΑ 2014-2020.
Με απλά λόγια, θα γίνει άλλη μια νομοθετική ρύθμιση για να μην τηρηθεί στην πράξη; Είναι αμφίβολο, βέβαια, αν οι πολιτικές αποφάσεις της κυβέρνησης, στη συγκεκριμένη συγκυρία, μπορούν να αγνοήσουν την κοινοτική νομοθεσία και το πλαίσιο που αυτή ορίζει. Ας μην ξεχνάμε ότι και η ένταξη και η παραμονή εντός των κοινοτικών κανόνων πολιτική απόφαση ήταν -και είναι. Και μάλιστα, απόφαση που φέρνει πολλά εκατομμύρια ευρώ στη χώρα και την αγροτική οικονομία μέσω της Κοινής Αγροτικής Πολιτικής (ΚΑΠ).
Ας υποθέσουμε, όμως, ότι βρίσκεται πράγματι τρόπος να παρακαμφθεί η νομοθεσία. Πόσο λογικό είναι ένα κράτος να βγάζει αποφάσεις τις οποίες την ίδια στιγμή δεσμεύεται ότι θα βρει τρόπο να παρακάμψει; Επίσης, δεν πρέπει όποιος καλλιεργεί ή εκτρέφει ζώα να ξέρει τι θα έχει να αντιμετωπίσει;
Υ.Γ. Αυτό δεν σημαίνει βέβαια ότι οι αγρότες θα πρέπει ξαφνικά να επιβαρυνθούν και με ένα μεγάλο επιπλέον κόστος για το νερό χωρίς καμία προετοιμασία από πλευράς υποδομών.
