Η πρωιμότητα της παραγωγής και οι ιδιαίτερες εδαφοκλιματολογικές συνθήκες καθιστούν τον αρακά ως ένα από τα πιο ποιοτικά προϊόντα της Λοκρίδας.
Στην ευρύτερη περιοχή, εδώ και δεκαετίες, κάθε χρόνο καλλιεργούνταν πάνω από 3.000 στρέμματα. Τα τελευταία χρόνια, λόγω της κρίσης και της αλλαγής των καλλιεργειών, με έμφαση στην ελιά, η παραγωγή συρρικνώθηκε κάτω από τα χίλια στρέμματα.
Στην τρέχουσα καλλιεργητική περίοδο, οι αγρότες της Στερεάς είναι ακόμη αναποφάσιστοι σχετικά με την καλλιέργεια του νωπού αρακά. Όλα τα στοιχεία οδηγούν στο ότι οι καλλιεργούμενες εκτάσεις θα είναι μειωμένες πάνω από 50% σε σύγκριση με την προηγούμενη χρονιά. Αυτοί που τελικά πήραν την απόφαση να καλλιεργήσουν αναγκάστηκαν, λόγω των μεγάλων βροχοπτώσεων των τελευταίων εβδομάδων, να καθυστερήσουν τη σπορά.
Αρκετοί παραγωγοί, απογοητευμένοι από το μοντέλο του μοναχικού καλλιεργητή, κατέβαλαν σημαντικές προσπάθειες για τη δημιουργία ομάδας παραγωγών με έμφαση στα βρώσιμα ψυχανθή. Σε αυτή την κατηγορία συγκαταλέγεται και το νωπό φασολάκι, το οποίο ακολουθεί τον αρακά στη συλλογή του, με ίδιες περίπου καλλιεργητικές φροντίδες.
Η δημιουργία υποδομών, σε συνδυασμό με μια σύγχρονη οργάνωση των παραγωγών αυτών των προϊόντων, θα μπορούσαν να ανοίξουν δρόμο για τις αγορές του εξωτερικού και όχι να εγκλωβιστούν μόνο στη λαχαναγορά της Αθήνας.
Δυστυχώς, διάφοροι παράγοντες απέτρεψαν αυτή την προσπάθεια και, όπως δείχνουν τα πράγματα, η μείωση των καλλιεργούμενων εκτάσεων θα επεκταθεί και σε άλλες κατηγορίες κηπευτικών, όπως είναι η πατάτα και το κρεμμύδι, που αποτελούσαν σημείο αναφοράς τις δεκαετίες του ‘70 και του ’80 και σιγά-σιγά μειώνονται δραματικά.
