Κλασικές και εύκολες συνταγές χαμηλής επικινδυνότητας

Τι επιλέγουν τα κράτη της ΕΕ στα ευρωπαϊκά Προγράμματα Αγροτικής Ανάπτυξης

Κλασικές και εύκολες συνταγές χαμηλής επικινδυνότητας

Εύκολα διαχειρίσιμα μέτρα, που ενέχουν μικρό κίνδυνο προστίμων, φαίνεται ότι έχουν επιλέξει, κατά κύριο λόγο, τα κράτη-μέλη της ΕΕ, σύμφωνα με νέα μελέτη που εκπονήθηκε από το πανεπιστήμιο του Γκλούστερσαϊρ για λογαριασμό της Επιτροπής Γεωργίας και Αγροτικής Ανάπτυξης του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου.

Η μελέτη, που έχει τίτλο «Προγράμματα εφαρμογής της πολιτικής αγροτικής ανάπτυξης 2015-2020» και παρουσιάστηκε την περασμένη Τετάρτη στα μέλη της Επιτροπής Γεωργίας, εξετάζει τις στρατηγικές επιλογές που έγιναν από τα κράτη-μέλη της ΕΕ κατά την προετοιμασία των εθνικών και/ή περιφερειακών τους Προγραμμάτων Αγροτικής Ανάπτυξης (ΠΑΑ) για την περίοδο 2015-2020, ενώ εστιάζει σε συγκρίσεις μεταξύ περιφερειακών προγραμμάτων σε Γαλλία, Ιταλία, Ισπανία και Γερμανία.

Συγκρίνοντας τις προγραμματισμένες δαπάνες για την περίοδο 2014-2020 με εκείνες της περιόδου 2007-2013, οι μελετητές διαπιστώνουν ότι υπάρχει ουσιαστική συνέχεια σε προτεραιότητες και λογικές. Αξιοσημείωτη εξαίρεση αποτελεί το υψηλό ενδιαφέρον για το νέο μέτρο της συνεργασίας, η αύξηση των δαπανών για το Leader και η συνολική μείωση της χρηματοδότησης για τα ευρύτερα μέτρα αγροτικής ανάπτυξης. Επίσης, στη μελέτη διαπιστώνεται ότι πολλά προγράμματα συγκεντρώνουν κεφάλαια σε ένα μικρότερο φάσμα μέτρων και αυτό για να επιτευχθεί στρατηγική και διοικητική αποτελεσματικότητα.

Σε γενικές γραμμές, οι κύριοι λόγοι στους οποίους οφείλονται οι αλλαγές μεταξύ των δύο προγραμματικών περιόδων συνδέονται με την αλλαγή πολιτικής σε τοπικό επίπεδο, τον φόβο των ελέγχων, τα διδάγματα από την κακή απορρόφηση μέτρων στο παρελθόν, καθώς και την αυξημένη πίεση από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή ή/και ομάδες συμφερόντων, η μεν όσον αφορά την ενίσχυση των περιβαλλοντικών μέτρων και οι δεύτερες για μία μεγαλύτερη στήριξη των επενδύσεων. Ωστόσο, η συνολική εικόνα καταδεικνύει λιγότερο διαφοροποιημένα ΠΑΑ σε σύγκριση με την προηγούμενη περίοδο προγραμματισμού, καθώς τα κράτη-μέλη κλίνουν προς πιο «οικεία» συστήματα που είναι πιο εύκολο να ελεγχθούν, ενώ ο ενθουσιασμός για νέα μέτρα ή για διοικητικά επαχθείς προσεγγίσεις είναι σχετικά μικρός.

Το συγκεκριμένο συμπέρασμα θα μπορούσε να εκληφθεί από τους επικριτές της ΚΑΠ ως μία περαιτέρω απόδειξη ότι είναι υπερβολικά περίπλοκη και γραφειοκρατική, καθιστώντας επείγουσα την ανάγκη για απλοποίηση. Η απλοποίηση της ΚΑΠ αποτελεί μία από τις κύριες προτεραιότητες της Επιτροπής, με τον επίτροπο Γεωργίας, Φιλ Χόγκαν, να έχει ήδη ανακοινώσει αρκετές τέτοιες βελτιώσεις, ενώ έπεται και συνέχεια. Ωστόσο, όπως αναφέρουν οι μελετητές, η απλοποίηση αφορά μέχρι στιγμής κατά κύριο λόγο τους κανόνες εφαρμογής, ενώ τα συμπεράσματα της μελέτης αναδεικνύουν το ζήτημα της πολυπλοκότητας σε μία ευρύτερη διάσταση.

Ως εκ τούτου, προτείνουν η απλοποίηση να αποτελέσει στόχο και στο πλαίσιο του ορθού σχεδιασμού της πολιτικής αγροτικής ανάπτυξης, η οποία θα πρέπει να αξιολογείται, αλλά και να αποτελεί αντικείμενο συστάσεων για βελτίωση. Όπως χαρακτηριστικά αναφέρουν στο κλείσιμο των συμπερασμάτων, το συγκεκριμένο ζήτημα θα πρέπει να τεθεί στο πλαίσιο της επόμενης μεταρρύθμισης της ΚΑΠ.