Στο συμπέρασμα αυτό καταλήγει το σύνολο των εμπλεκομένων στην παραγωγική διαδικασία, σύμφωνα με τους οποίους η μείωση των εκτάσεων ξεπερνά το 15% σε σύγκριση με τα προηγούμενα χρόνια.
Οι χαμηλές τιμές και το κόστος παραγωγής είναι οι βασικοί συντελεστές αυτής της αρνητικής εξέλιξης. Βέβαια, και άλλοι παράγοντες επηρέασαν τις τελικές αποφάσεις των αγροτών στην επιλογή του είδους της καλλιέργειας. Η «ΥΧ», με εκτενές ρεπορτάζ από τις βασικότερες περιοχές της χώρας μας στην καλλιέργεια του καλαμποκιού, καταγράφει την εικόνα που επικρατεί για τη νέα χρονιά.
Δυσοίωνο διαγράφεται το μέλλον της καλλιέργειας καλαμποκιού σε νομούς της Κεντρικής Μακεδονίας, που παραδοσιακά είχαν ιδιαίτερη δυναμική στο συγκεκριμένο προϊόν. Στον νομό Σερρών, όπως τονίζει ο πρόεδρος της Ένωσης Αγροτικών Συνεταιρισμών, Παύλος Αραμπατζής, η μείωση στις εκτάσεις υπολογίζεται τουλάχιστον στο 20%.
Το περσινό πρόβλημα του εντόμου diabrotica, που έπληξε μεγάλο μέρος της παραγωγής, και οι ιδιαίτερα χαμηλές τιμές, λόγω της αθρόας εισαγωγής καλαμποκιού από τη Βουλγαρία, είχε ως αποτέλεσμα, σύμφωνα με τον κ. Αραμπατζή, οι παραγωγοί να στραφούν στην καλλιέργεια βαμβακιού και ηλιόσπορου. «Με 15 λεπτά στα αλώνια και 17-18 λεπτά στους συνεταιρισμούς ή στις αποθήκες, είναι πλέον για τους περισσότερους αγρότες μια ασύμφορη καλλιέργεια», καταλήγει ο κ. Αραμπατζής.
Όπως λέει ο Σερραίος παραγωγός, Δ. Ντόβας, στην περιοχή του οι στρεμματικές αποδόσεις είναι ιδιαίτερα μειωμένες αναλογικά με πέρσι, εξαιτίας της δυσανάλογης σχέσης μεταξύ του αυξημένου κόστους παραγωγής και των χαμηλών τιμών που επικρατούν στην αγορά.
Ασύμφορη η καλλιέργεια καλαμποκιού
Από την πλευρά του, ο παραγωγός Δημήτρης Κουρτίδης υποστήριξε ότι στον νομό Κιλκίς, οι φετινές στρεμματικές αποδόσεις έχουν μειωθεί κατά 50%- 60% αφού, πλέον, η καλλιέργεια είναι ασύμφορη και οι αγρότες στρέφονται στον ηλιόσπορο και λιγότερο στο τριφύλλι. «Κανείς δεν βάζει καλαμπόκια, αφού δεν υπάρχουν χρήματα, οι γαλακτοβιομηχανίες χρωστούν στους παραγωγούς, οι μονάδες είναι απλήρωτες, ενώ από την άλλη πλευρά η φορολογία είναι αβάσταχτη», καταλήγει ο κ. Κουρτίδης.
Μειωμένες σε σχέση με πέρυσι εκτιμάται ότι θα είναι και φέτος οι καλλιεργούμενες εκτάσεις αραβοσίτου στον νομό Ηλείας, εξαιτίας των χαμηλών τιμών παραγωγού και του υψηλού λειτουργικού κόστους, που έχει αναγκάσει πολλούς παραγωγούς να εγκαταλείψουν τη συγκεκριμένη καλλιέργεια.
Όπως μας εξηγεί ο πρόεδρος της Ένωσης Καλαμποκοπαραγωγών Ηλείας, Χρήστος Παλαιολόγος, τα τελευταία χρόνια, οι τιμές είναι πολύ χαμηλές και το κοστολόγιο υψηλό, με αποτέλεσμα οι παραγωγοί να μην μπορούν να καλύπτουν τα έξοδα για να συνεχίσουν την καλλιέργεια. Στο ήδη επιβαρυμένο κλίμα, έρχεται να προστεθεί και η μη αποζημίωση των παραγωγών από τις ζημιές που υπέστησαν λόγω των ακραίων καιρικών συνθηκών που σημειώθηκαν στην περιοχή.
Υψηλά έξοδα
Τη δική του άποψη καταθέτει στην «ΥΧ» ο πρόεδρος του Αγροτικού Συλλόγου «Ενότητα» Δήμου Τοπείρου Ξάνθης, παραγωγός καλαμποκιού, Κώστας Δαλάτσης. Η καλλιεργούμενη έκταση ποικίλει από χρονιά σε χρονιά, εξαρτάται από την τιμή, αλλά επηρεάζεται και από τις τιμές στις υπόλοιπες καλλιέργειες. Πρόκειται για μια σχετικά εύκολη καλλιέργεια, αλλά με υψηλά έξοδα, εξηγεί ο κ. Δαλάτσης, φτάνοντας τα 100ευρώ/στρέμμα για λίπασμα, φάρμακα και σπόρο και σ’ αυτά προστίθεται η ενέργεια από την γεώτρηση ξεπερνώντας τα 150ευρώ/στρέμμα. Στην περιοχή τους, η λειτουργία του ΤΟΕΒ είναι καλή και προς όφελος των παραγωγών. «Όταν το καλαμπόκι φτάσει στο σημείο που χρειάζεται να αρδευτεί, αφού έχει γίνει το καρίκι, όσοι είναι στην περιοχή του ΤΟΕΒ δεν έχουν κόστος για ενέργεια, απλά ποτίζουν», εξηγεί. Αυτός είναι ο βασικός λόγος που, φέτος, αυξάνει την καλλιεργούμενη έκταση. Πριν τρία χρόνια το κόστος άρδευσης έφτανε τα 45ευρώ/στρέμμα.
Απόδοση
Η στρεμματική απόδοση στην περιοχή ξεκινάει από τα 1.000 και φτάνει μέχρι τα 1.300 κιλά. Ο κ. Δαλάτσης μεταφέρει ότι πέρυσι πληρώθηκαν 15 λεπτά/κιλό. «Η τιμή είναι χαμηλή για τους παραγωγούς. Κάποιοι συνεργάζονται με ντόπιους κτηνοτρόφους, αλλά όχι όπως θα έπρεπε». Σημειώνει ότι οι προϋποθέσεις θα ήταν κατάλληλες για μια παρόμοια συνεργασία εάν υπήρχαν καλοί συνεταιρισμοί.
Δύσκολα θα παραμείνει στα περσινά επίπεδα το καλαμπόκι φέτος στο θεσσαλικό κάμπο, καθώς, σύμφωνα με εκτιμήσεις γεωπόνων και γραφείων εφοδίων-λιπασμάτων, υπολογίζεται ότι σπάρθηκαν περίπου 450.000 στρέμματα, με τους νομούς Τρικάλων, Λάρισας να πρωταγωνιστούν, κάποια λίγα στρέμματα μπήκαν και στη Μαγνησία, ενώ το 2016 τα στρέμματα άγγιξαν τα 550.000.
Ελαιοκράμβη
Προφανώς, το καλαμπόκι πέφτει θύμα της αναδιάρθρωσης των καλλιεργειών που επιχειρούν οι παραγωγοί, με τον πρόεδρο της ΕΑΣ Βόλου, Νικήτα Πρίντζο, να δηλώνει στην «ΥΧ» ότι αρκετοί αγρότες στην περιοχή του έβαλαν ελαιοκράμβη, προχωρώντας, μάλιστα, και σε σχετικές συμβάσεις με βιομηχανία στο Αχλάδι, ενώ ανοδική τάση παρουσιάζουν τα αρωματικά φυτά. Για παράδειγμα, φέτος, στη Μαγνησία σπάρθηκαν 3.000 στρέμματα ρίγανη.
Όλα αυτά εκτιμάται ότι έφυγαν από το καλαμπόκι, το οποίο, λόγω νερού και ΔΕΗ, έχει αυξημένο κόστος παραγωγής». Από την πλευρά του, ο πρόεδρος του Αγροτικού Συνεταιρισμού Λαρισαίων Αγροτών, Χρήστος Σιδερόπουλος, αναφέρει ότι «η κατάσταση στον κάμπο είναι σχετικά σταθερή στο καλαμπόκι, καθώς είναι πάγια η τακτική της εναλλαγής των καλλιεργειών, προκειμένου το χωράφι να ξεκουράζεται και να αποδίδει καλύτερα. Αυτοί που έβαλαν σιτάρι ή βαμβάκι θα σπείρουν φέτος καλαμπόκι». Ωστόσο, και ο κ. Σιδερόπουλος εκτιμά ότι τόσο η θεσσαλική παραγωγή, όσο γενικότερα και η εγχώρια θα ακολουθήσει την πτωτική πορεία που καταγράφεται παγκοσμίως».
Στην τελική φάση βρίσκεται η σπορά καλαμποκιού στη Στερεά. Δεν έχουν ολοκληρώσει, ακόμη, την καλλιέργεια οι ορεινές περιοχές της περιφέρειας. Σύμφωνα με τα μέχρι τώρα δεδομένα, η καλλιέργεια θα είναι μειωμένη πάνω από 10%.
Τη δική του άποψη για την κατάσταση που επικρατεί στην καλλιέργεια περιγράφει στην «ΥΧ» ο παραγωγός από την Οβριακή Δομοκού Αλέκος Κόκκινος: «Λόγω του κόστους παραγωγής και των χαμηλών τιμών ( 0,17 λεπτά/κιλό), έχω μειώσει την καλλιεργούμενη έκταση καλαμποκιού σε σύγκριση με πέρυσι. Αύξησα τον ηλίανθο και τη μηδική, εκτιμώντας ότι τα ποσά που εισέπραξα την προηγούμενη χρονιά ήταν μεγαλύτερα και προβλέπω ότι και τη φετινή χρονιά θα προσεγγίσω τον ίδιο στόχο».
Για ανάλογο μειωμένο ποσοστό στην καλλιεργούμενη έκταση, έκανε αναφορά και ο γεωπόνος Βασίλης Πόρρος, από την Ελάτεια Λοκρίδας: «Θα ξεπεράσει το 10% της καλλιεργούμενης έκτασης σε σύγκριση με πέρυσι η καλλιέργεια του καλαμποκιού στην περιοχή μας. Υπάρχει μεγάλη στροφή των αγροτών στην καλλιέργεια της μηδικής».
Θηλιά οι αποζημιώσεις
«Στα Λεχαινά και στη Μυρσίνη, η καταστροφή στις καλλιέργειες ήταν ολοκληρωτική και, δυστυχώς, τα ποσοστά αποζημίωσης από τον ΕΛΓΑ ήταν πολύ χαμηλά. Και σας ρωτώ: πώς να συνεχίσει να καλλιεργεί ένας παραγωγός, με την όρεξη, όταν χάνει συνεχώς λεφτά και όταν δεν τον σέβονται», τονίζει ο κ. Παλαιολόγος και προσθέτει: «Με τα σημερινά δεδομένα, η καλλιέργεια καλαμποκιού δεν είναι συμφέρουσα για τον αγρότη. Πληρώνει 200 ευρώ το στρέμμα και πληρώνεται με 10-20 ευρώ το στρέμμα. Και φέτος οι εκτάσεις θα είναι μειωμένες. Δεν έχουμε ακόμα ακριβή αριθμό, αλλά τα στρέμματα είναι λιγότερα».
Ελπίζουν για καλύτερα από πέρσι
Να σημειωθεί ότι ο κύριος όγκος της παραγωγής του καλαμποκιού προορίζεται για ζωοτροφές σε κτηνοτροφία-αγελαδοτροφία και ένα μικρό κομμάτι, κυρίως το ποιοτικό, σε βιομηχανίες για την παρασκευή παιδικών τροφών ή αλεύρων. Στόχος των παραγωγών στη Λάρισα είναι να συγκομίσουν περί τα 1.500-1.700 κιλά/στρέμμα, (Τρίκαλα στα 1.400 κιλά/στρ., Μαγνησία 1.300 κιλά/στρ.), προκειμένου η χρονιά να μην πάει χαμένη και σίγουρα οι τιμές που θα απολαύσουν να μην είναι χαμηλότερες από τις περσινές, δηλαδή 17-19 λεπτά/κιλό.
Αυτές τις μέρες ολοκληρώθηκε η σπορά και οι αγρότες ασχολούνται με την ζιζανιοκτονία, ενώ η συγκομιδή τοποθετείται χρονικά τον δεκαπενταύγουστο για ενσίρωμα (χλωρή λίπανση, πράσινο) και για ξηρό που αφορά την πλειοψηφία της παραγωγής στον κάμπο και προορίζεται για ζωοτροφές, περί τα τέλη Σεπτεμβρίου. Το προϊόν προωθείται άμεσα στην παραγωγή και πολύ λίγες φορές αποθηκεύεται.
Ρεπορτάζ: Μαρία Αμπατζή, Αφροδίτη Χρυσοχόου, Νικολέτα Τζώρτζη, Γιώργος Ρούστας, Γιάννης Σάρος
