Μια παρανόηση που οφείλουμε να αποσαφηνίσουμε

του Νίκου Λάππα

Στην αρχή της εβδομάδας, διοργανώθηκε στην Αθήνα από το ΥΠΑΑΤ και την ΕΕ το Συνέδριο «Δικτύωση για την προώθηση της καινοτομίας στον αγροτικό χώρο».

Ήταν, ουσιαστικά, η έναρξη της διαδικασίας διαβούλευσης για τη δράση «Ίδρυση και λειτουργία των Επιχειρησιακών Ομάδων της Ευρωπαϊκής Σύμπραξης Καινοτομίας για την παραγωγικότητα και τη βιωσιμότητα της γεωργίας», που εντάσσεται στο Μέτρο 16 του ΠΑΑ για τη Συνεργασία.

Κατά τη διάρκεια των εργασιών, ήταν ευδιάκριτες, εκτός των άλλων, τρεις ομάδες ενδιαφερόμενων. Κάποιων πανεπιστημιακών, που ­–μάλλον– έβλεπαν τις δράσεις αυτές ως όχημα εισόδου στα μεγάλα προγράμματα έρευνας και καινοτομίας της ΕΕ, συνολικού προϋπολογισμού 80 δισ. ευρώ. Κάποιων εκπροσώπων των ιδιωτών γεωπόνων, οι οποίοι ισχυρίστηκαν ότι τα καλά της αγροτικής ανάπτυξης πρέπει να πιστωθούν σε αυτούς και ότι –συνεπώς– «δικαιωματικά» πρέπει να έχουν κυρίαρχο ρόλο στο πρόγραμμα. Τέλος, υπήρχαν και οι αυτοδιοικητικοί, με τους περιφερειάρχες να δηλώνουν ότι η πληροφόρηση στην ύπαιθρο παρέχεται, πλέον, από τις Περιφέρειες, οι οποίες πρέπει να αναλάβουν την υλοποίηση του προγράμματος.

Πρόκειται, προφανώς, για μεγάλη παρανόηση. Το εν λόγω πρόγραμμα δεν αφορά γενικά και αόριστα την καινοτομία στη γεωργία, ή την προώθησή της μέσα από κάποιο πανεπιστημιακό εργαστήριο, ή κάποιον επαγγελματία – διαδικασίες οι οποίες έχουν πλέον ξεπερασθεί. Αντίθετα, αφορά την εμπέδωση μίας «κουλτούρας συνεργασίας», η οποία θα χτιστεί πρωτίστως στη βάση μίας Επιχειρησιακής Ομάδας και της καινοτόμου αντιμετώπισης ενός συγκεκριμένου θέματος. Στη διαδικασία αυτή, οι αγρότες και οι δομές που σχετίζονται μαζί τους, έχουν πρωτεύοντα ρόλο. Ρόλο έχουν, επίσης, οι φορείς που δημιουργούν ή εφαρμόζουν καινοτομίες στην πράξη, εμπειρογνώμονες που παρέχουν συμβουλές, επιχειρήσεις της αγροδιατροφής.

Το ελληνικό ΠΑΑ έχει θέσει τον φιλόδοξο στόχο δημιουργίας 430 τέτοιων Επιχειρησιακών Ομάδων. Εάν θέλουμε το μέτρο αυτό να δώσει μία νέα πνοή στην αγροτική ανάπτυξη, πρέπει άμεσα να προκηρυχθεί, στη βάση, βέβαια, των στόχων για τους οποίους σχεδιάστηκε και όχι των επιθυμιών του καθενός.