Τα τελευταία πέντε χρόνια, κυρίως με την κρίση, παρατηρείται η τάση πολλοί νέοι να στρέφονται προς τον κλάδο της μελισσοκομίας. Πολλοί προσεγγίζουν τη μελισσοκομία με την απαραίτητη σοβαρότητα, υπομονή και επιμονή που απαιτείται, ενώ υπάρχουν και αυτοί που θεωρούν ότι η ενασχόληση τους με τη συγκεκριμένη δραστηριότητα θα τους επιφέρει άμεσα παραγωγή καθώς και εύκολα και γρήγορα χρήματα.
Όπως χαρακτηριστικά αναφέρει στην «ΥΧ» ο πρόεδρος της ΟΜΣΕ (Ομοσπονδία Μελισσοκομικών Συλλόγων Ελλάδας), Βασίλης Ντούρας, «πολλές φορές αντιμετωπίζουμε συμπεριφορές μελλοντικών μελισσοκόμων τύπου: “πώς από εδώ βρε παιδιά; είδα φως και μπήκα”». Τονίζει, δε, πως αρκετοί, «ιδιαιτέρως οι νεότεροι σε ηλικία υποψήφιοι παραγωγοί, έχουν υπερεκτιμήσει τη χρήση της τεχνολογίας, καθώς πρώτα ασχολούνται με το πώς θα πουλήσουν ένα προϊόν από το ίντερνετ και μετά με το πώς θα το παράγουν».
Αν και κλάδος με ζήτηση, οι υποψήφιοι νέοι μελισσοκόμοι «από την προδημοσίευση δεν παίρνουν πολλά μόρια», αναφέρει ο κ. Ντούρας. Συμπληρώνει δε πως πλέον ο νέος αγρότης «δεν κάνει απλά μια αίτηση και αν εγκριθεί ξεκινάει τη μελισσοκομία. Οι μελλοντικοί μελισσοκόμοι πρέπει να έχουν προμηθευτεί τουλάχιστον 110 μελίσσια, να έχουν κάνει δήλωση ΟΣΔΕ, να έχουν μπει στο μητρώο αγροτών και μετά να καταθέσουν την αίτηση τους. Δεν είναι όπως παλιά, που πρώτα συμπλήρωνες την αίτηση και αν εγκρινόταν καλώς ενώ αν απορρίπτονταν μπορούσες να αποχωρήσεις χωρίς κάποιο κόστος.
Τώρα ξεκινάς με έναν μεγάλο αριθμό κυψελών, και εν συνεπεία με ένα μεγάλο προσωπικό κεφάλαιο, ώστε να μπορείς να έχεις τα απαιτούμενα μόρια έναρξης. Επίσης, τα μόρια που δίνονται στους μελισσοκόμους είναι λιγότερα σε σχέση με άλλες δράσεις, που σημαίνει ότι η μελισσοκομία δεν στηρίζεται στον ίδιο βαθμό», επισημαίνει ο πρόεδρος του ΟΜΣΕ.
