Μία υπόθεση γύρω από το ακτινίδιο εξελίσσεται αυτή την περίοδο και έχουν ήδη αρχίσει να ακούγονται και να γράφονται πολλά. Υπάρχουν, ωστόσο, κάποια δεδομένα, τα οποία δεν επιδέχονται αμφισβήτησης.
Πρώτον, το ΥΠΑΑΤ, με ανακοίνωσή του, ενημερώνει για παράνομη διακίνηση ακτινιδίων και ύπαρξη παράνομου κυκλώματος εντός και εκτός της χώρας.
Δεύτερον, οι έρευνες διεξάγονται από κλιμάκια του ΥΠΑΑΤ, της Υπηρεσίας Διασφάλισης Δημόσιων Εσόδων, παρουσία της αστυνομίας και της Εισαγγελικής Αρχής. Αναπαραγωγή πληροφοριών προς διάφορα μέσα, ότι οι έλεγχοι αφορούν απλές παραβάσεις αγορανομικού ελέγχου, είναι μάλλον ευσεβείς πόθοι κάποιων.
Τρίτον, η πρόωρη συγκομιδή ακτινιδίων σημαίνει ότι ένα εκλεκτό φρούτο μετατρέπεται σε, όπως αναφέρουν οι ειδικοί, «άχυρο». Η τήρηση αυτής της ελεγχόμενης διαδικασίας συγκομιδής και αδειοδότησης, μένει αίτημα των παραγωγών της Ευρώπης και συνεπώς και των Ελλήνων κατά το παρελθόν, και κατακτήθηκε με αγώνες.
Τέταρτον, η Ελλάδα είναι η τέταρτη παραγωγική και εξαγωγική χώρα ακτινιδίου στον κόσμο.
Πέμπτον, όσοι με τις πράξεις τους υπονομεύουν τα παραπάνω, ζημιώνουν τους συναδέλφους τους και μία ευρύτερη εθνική προσπάθεια. Οι ευθύνες είναι πολύ μεγαλύτερες, όταν αυτοί αποτελούν «παράγοντες», ή ανακηρύσσονται σε «συνεταιριστικούς θεματοφύλακες», ή δηλώνουν ότι αγωνίζονται στη ζωή τους για το «κοινό όραμα και όχι το προσωπικό όφελος».
Έκτον, το γεγονός αυτό, που από ό,τι φαίνεται θα έχει μεγάλη και ενδιαφέρουσα εξέλιξη, δεν θα κρίνει απλά και μόνο το ακτινίδιο. Θα κρίνει θεσμούς, υπουργούς, πολιτικό προσωπικό, ελεγκτικούς μηχανισμούς.
