Πασχαλινοί προβληματισμοί

του Νίκου. Λαμπρόπουλου, διευθυντή της Euractiv στην Ελλάδα

Χθες που κυκλοφόρησε η εφημερίδα, μόλις διανύσαμε την εβδομάδα των Παθών και ετοιμαζόμαστε για την Ανάσταση του Κυρίου και την Κυριακή του Πάσχα, ακολουθούμενη από τη δεύτερη μέρα του Πάσχα, επίσης αργία.

Πριν ξεκινήσω, ωστόσο, να γράφω αυτό το κείμενο, έφτασε ένα e-mail από τον συντονιστή ενός ευρωπαϊκού προγράμματος που συμμετέχει η EURACTIV, το οποίο με καλούσε σε συνάντηση μέσω Skype τη Δευτέρα, μια καθόλα εργάσιμη για τη μη Ορθόδοξη Ευρώπη.

Το πρόβλημα είναι παλιό, το έχουμε ζήσει πολλές φορές όσοι ασχολούμαστε με ευρωπαϊκές πολιτικές ή προγράμματα, με συναντήσεις Μεγάλη Παρασκευή, Δευτέρα του Πάσχα, ακόμα και ανήμερα.

Ένα από τα συνθήματα της Ένωσης είναι το «όλοι διαφορετικοί, όλοι ίσοι». Πόσο ίσοι, όμως, αισθανόμαστε, όταν οι τραπεζικές αργίες είναι αυτές του Καθολικού Πάσχα αλλά όχι του Ορθόδοξου, όταν η Επιτροπή αλλά και το Συμβούλιο συχνά οργανώνουν το πρόγραμμά τους μόνο με βάση τις αργίες των Καθολικών, όταν ακόμα και οι προθεσμίες υποβολής προγραμμάτων σέβονται μόνο το ένα ημερολόγιο;

Κι από την άλλη, τι να κάνουμε; Αν προσπαθήσουμε να σεβαστούμε όλες τις θρησκευτικές αργίες των κρατών-μελών, μαζί με τις εθνικές και τις διακοπές, είναι πιθανό να μη μένουν καν εργάσιμες μέρες μέσα στο χρόνο.

Μια λύση θα ήταν να μην ακολουθεί η διοίκηση τις θρησκευτικές αργίες, αφού άλλωστε όλες οι ευρωπαϊκές χώρες επαίρονται για τον διαχωρισμό εκκλησίας-κράτους. Μια άλλη θα ήταν οι εκκλησίες κάπως να συμφωνήσουν σε μια κοινή ημερομηνία, ώστε να ελαχιστοποιηθούν τα προβλήματα. Η έλευση του Αγίου Πνεύματος λίγες εβδομάδες μετά, ίσως βοηθήσει τα φωτισμένα μυαλά της κοσμικής και εκκλησιαστικής διοίκησης να βρούνε μια λύση και σε αυτό.

Καλή Ανάσταση