Χρήσιμα συμπεράσματα σχετικά με το αν καίγονται τα φυτικά υπολείμματα μετά τη συγκομιδή της παραγωγής, ποιο λίπασμα δίνει μεγαλύτερη απόδοση, για το αν ο σπόρος πρέπει να τοποθετηθεί βαθιά στο έδαφος ή επιφανειακά και πόσο πυκνή θα πρέπει να είναι η σπορά, προέκυψαν από την έρευνα που διεξήγαγε το 1ο ΕΠΑΛ Λάρισας, στο πλαίσιο του εργαστηριακού μαθήματος ΦΜΚ (Φυτά Μεγάλης Καλλιέργειας) του τομέα Γεωπονίας.
Με πρωτοβουλία του καθηγητή Νίκου Σταφύλη, έγινε προσπάθεια, σε πειραματικό επίπεδο, να εξαχθούν χρήσιμα συμπεράσματα στην γεωργική πράξη, τα οποία απαντούν σε ερωτήματα και διλήμματα καλλιεργητών και ταυτόχρονα να εμπλουτιστούν οι γνώσεις των 15 μαθητών που σχολείου που σπουδάζουν Τεχνολόγοι Φυτικής Παραγωγής.
«Συνήθως η γνώση περιορίζεται στη βιβλιογραφία»
«Τα συμπεράσματα αυτά κοινοποιούνται σε διάφορα γεωπονικά γραφεία και στον γεωπονικό σύλλογο, διότι συνήθως η γνώση περιορίζεται στη βιβλιογραφία και όχι στα αποτελέσματα πειραμάτων», τονίζει στην «Ύπαιθρο Χώρα» ο κ. Σταφύλης.
Και συμπληρώνει: «Η έρευνα έγινε στο εργαστήριο του σχολείου και για να εξαχθούν ασφαλή συμπεράσματα, σε κάθε πείραμα χρησιμοποιήσαμε μεγάλες γλάστρες, κρατώντας ανέπαφες δύο γλάστρες – μάρτυρες.
Οι έρευνες έδειξαν ότι η ενσωμάτωση στο έδαφος υπολειμμάτων βαμβακιού και καλαμποκιού δίνει πολύ καλά φυτά, ενώ στη συνέχεια ακολουθεί το σιτάρι και η φακή. Στο πείραμα για το πώς επηρεάζει η πυκνότητα σποράς την ανάπτυξη των φυτών, φαίνεται πως στην κανονική σπορά έχουμε την καλύτερη ανάπτυξη για όλα τα χειμερινά σιτηρά, επιβεβαιώνοντας τις αναφορές της υπάρχουσας βιβλιογραφίας. Στο πείραμα για το πώς το βάθος σποράς επηρεάζει τη φυτρωτικότητα και την ανάπτυξη των φυτών, η γενική παρατήρηση είναι ότι σε μεγάλο βάθος φυτρώνουν λιγότεροι σπόροι, οι οποίοι δίνουν και φυτά με μεγαλύτερο ύψος».
Κατά τη διεξαγωγή της έρευνας, διατηρήθηκαν κάποιες παράμετρες σταθερές (ελεγχόμενες μεταβλητές), όπως ο όγκος και το βάρος του μείγματος, η ποσότητα του λιπάσματος και ο αριθμός σπόρων, ενώ διαφοροποιήθηκαν μόνο τα είδη φυτικών υπολειμμάτων, λιπασμάτων, προκειμένου να καταγραφούν οι όποιες αλλαγές στην εξελικτική πορεία των φυτών (εξαρτημένες μεταβλητές).
Ιδιαίτερη έμφαση δόθηκε στην ενσωμάτωση φυτικών υπολειμμάτων στο έδαφος και στην ανάπτυξη των φυτών.
Στην πειραματική καλλιέργεια σκληρού σίτου ποικιλίας Meridiano, όπου χρησιμοποιήθηκε ίδιος όγκος εδαφικού μείγματος διαφόρων φυτικών υπολειμμάτων με αμμόχωμα, οι παρατηρήσεις και μετρήσεις οι οποίες γίνονταν ανά τακτά ισοδιαστήματα έδωσαν τα παρακάτω αποτελέσματα:
Σε σπορά σε αμμόχωμα, που διατηρήθηκε ως μάρτυρας στη γλάστρα, τα φυτά που προέκυψαν ήταν καχεκτικά σε ύψος (30-35 cm). Σε εδαφικό μείγμα με αμμόχωμα και καλαμιά (υπολείμματα στελεχών σίτου) τα φυτά είχαν καλύτερη ανάπτυξη. Σε σπορά σε εδαφικό μείγμα με υπολείμματα φακής προέκυψαν φυτά με αδύναμα καλάμια, ικανοποιητικό ύψος και όχι μεγάλα στάχια.
Σε σπορά σε εδαφικό μείγμα με υπολείμματα μπιζελιού προέκυψε μικρή βλαστικότητα σπόρων, αραιή ανάπτυξη, χαμηλό ύψος, μέτρια γεμάτοι σπόροι. Τέλος, σε σπορά σε εδαφικό μείγμα με υπολείμματα βαμβακιού, προέκυψαν εύρωστα φυτά μέχρι και 50 εκατοστά ύψος.
