Εσπειραν ελπίζοντας να απολαύσουν τις περσινές καλές τιμές, αλλά λογάριαζαν χωρίς τον ξενοδόχο και στην περίπτωση των ρεβιθοπαραγωγών του κάμπου χωρίς… τα παιχνίδια του καιρού.
Δυστυχώς, οι βροχές των προηγούμενων ημερών προκάλεσαν ανεπανόρθωτη ζημιά στην παραγωγή, η οποία φέτος ήταν ιδιαίτερα αυξημένη σε στρέμματα. Όπως συμβαίνει σε πολλά προϊόντα, όταν αυτά τη μία χρονιά καταγράφουν καλές αποδόσεις και αντίστοιχες τιμές, πλειάδα παραγωγών στρέφεται σε αυτά την επομένη, διαταράσσοντας τον νόμο της προσφοράς και ζήτησης εις βάρος φυσικά των αγροτών. Έτσι συνέβη και με τα ρεβίθια του κάμπου. Προ διετίας, καλλιεργούνταν περίπου 18.000-20.000 στρέμματα, ενώ πέρυσι αυτά αυξήθηκαν στα 30.000 στρέμματα και η τιμή που δόθηκε έφτανε το 1,30-1,40 ευρώ/κιλό.
Φέτος, η μαζική στροφή των παραγωγών του κάμπου εκτίναξε την παραγωγή 100% πάνω, αφού υπολογίζεται ότι στον Nομό Λάρισας σπάρθηκαν περίπου 60.000 στρέμματα (σχεδόν 100.000 στη Θεσσαλία), ενώ η τιμή που ακούγεται ότι θα εισπράξουν οι παραγωγοί μετά βίας φθάνει τα 70 λεπτά για το ψιλό ρεβίθι (ελληνικό-Θήβας και αμερικανικό) και 90-95 λεπτά για το χοντρό, τύπου μακαρένα, καθαρισμένο. Η στρεμματική απόδοση υπολογίζεται για τα ξηρικά στα 80-130 κιλά και για τα ποτιστικά στα 160-220 κιλά.
Ένας λόγος που οδήγησε πολλούς παραγωγούς στο ρεβίθι είναι το μικρό κόστος παραγωγής σε σχέση με άλλες αρδευτικές καλλιέργειες (π.χ. βαμβάκι), αλλά και η δυνατότητα που προσφέρεται στον καλλιεργητή για αμειψισπορά και αγρανάπαυση. Κυρίως, όμως, γιατί το ρεβίθι είναι ξηρικό και ζητά το πολύ ένα-δυο ποτίσματα, υπόθεση σοβαρή για τον κάμπο που διψά. Επιπλέον, υπολόγιζαν ότι, πουλώντας το ρεβίθι μέσα στον Ιούλιο, θα εισέπρατταν κάποια χρήματα που θα τους βοηθούσαν για τις φθινοπωρινές καλλιέργειες.
Ο κακός μας ο καιρός
«Γέμισε ο κάμπος ρεβίθι και, σαν να μην έφθανε αυτό, αυξήθηκε άλλο τόσο η τιμή του σπόρου, αφού τον αγοράζουμε περίπου 2,20 ευρώ/κιλό», δηλώνει στην «ΥΧ» απογοητευμένος ο εκπρόσωπος της Ομάδας Παραγωγών Οσπρίων του Συνεταιρισμού Λαρισαίων Αγροτών, Αποστόλης Δημητριάδης, και συνεχίζει: «Και σαν να μην έφταναν τα παιχνίδια της αγοράς, ήρθε και ο καιρός να μας αποτελειώσει. Όπως όλα δείχνουν, η ζημιά είναι μεγάλη, τόσο ποσοτικά, όσο και ποιοτικά (αύξηση μυκήτων). Είχε προηγηθεί στα τέλη Ιουνίου η ‘‘Νεφέλη’’, με αποτέλεσμα οι παραγωγές να έχουν πέσει κάτω από τα 120 κιλά/στρέμμα, όταν η μέση παραγωγή κυμαινόταν από 190 έως 250 κιλά/στρέμμα».
Για όλα τα παραπάνω, η ομάδα παραγωγών οσπρίων επισκέφθηκε τον αρμόδιο αντιπεριφερειάρχη πρωτογενούς τομέα, Γιώργο Λαδόπουλο, και συζήτησε μαζί του το πρόβλημα που έχει ανακύψει στον κλάδο, με τον τελευταίο να δηλώνει στην «ΥΧ» πως «δυστυχώς, η στρεμματική απώλεια θα είναι σημαντική. Από τις βροχές που σημειώθηκαν κινδυνεύει να φυτρώσει μέσα στο κέλυφος νέο φυτό, ενώ στα χωράφια ήδη βγήκαν χορτάρια και πρέπει να γίνουν άμεσα ψεκασμοί, πράγμα που σημαίνει αύξηση του κόστους παραγωγής. Η Ομάδα Παραγωγών Οσπρίων ψάχνει να βρει λύσεις για δίκαιες αποζημιώσεις από τον ΕΛΓΑ, ο κανονισμός του οποίου όμως δεν θεωρεί ως ζημιογόνο αίτιο τις βροχοπτώσεις και είναι πιθανό να τους παραπέμψει στη χρονοβόρα διαδικασία των ΠΣΕΑ. Έτσι, όμως, δεν βοηθάμε την αγροτική παραγωγή και τη στροφή των αγροτών σε νέα προϊόντα».
Στον αντίποδα, το μέλος της Διαχειριστικής Ομάδας Οσπρίων Λάρισας και από τους παλιούς παραγωγούς ρεβιθιών στο νομό, Νίκος Νούλας, αν και αρχικά βεβαιώνει τα παραπάνω, ο ίδιος φαίνεται να αισιοδοξεί, καθώς πρόλαβε τις βροχές και αλώνισε, με αποτέλεσμα η παραγωγή του να θεωρείται καλή. «Έσπειρα 9 Φεβρουαρίου, ενώ οι περισσότεροι συνάδελφοί μου στις αρχές Μαρτίου. Έτσι, πρόλαβα τα χειρότερα και βάσει της εμπιστοσύνης που έχει αναπτυχθεί με τον έμπορο που συνεργάζομαι μπορώ να ελπίζω… Ωστόσο, δεν βλέπω να γίνεται το ίδιο με άλλους παραγωγούς, οι οποίοι πιθανότατα, όπως μαζικά μπήκαν στην παραγωγή, έτσι θα αποχωρήσουν».
Οι έμποροι, οι προτιμήσεις και οι ομάδες παραγωγών
Η απογοήτευση των παραγωγών σχετίζεται όμως κυρίως με τις τιμές, οι οποίες μετά από μια δεκαετία φαίνεται να υποχωρούν από το 1 ευρώ το κιλό, και ας έχουν μπει στο παιχνίδι της εμπορίας, μέσω συμβολαικής γεωργίας, περισσότεροι έμποροι. Αναλυτικότερα, οι εταιρίες που παραλαμβάνουν ποσότητες ρεβιθιών στον κάμπο είναι οι Familia (Μ. Βαλόγλου), η 3Α, Ωμέγα (Κωνσταντακόπουλος), τα εκκοκκιστήρια Καραγιώργου (για τους πελάτες τους) και το Αγρόκτημα «Αγρότης» του Ν. Θέου.
Φέτος, ακούγεται πως οι έμποροι θα είναι πολύ αυστηροί με τις ποιοτικές προδιαγραφές του προϊόντος και ιδιαίτερα σχολαστικοί με τη διαλογή, προτιμώντας το χοντρό ρεβίθι που βρίσκεται στο κάτω μέρος του φυτού και όχι το ψιλό. Αυτό, άλλωστε, ζητά και η αγορά.
Όσον αφορά τις Ομάδες Παραγωγών Οσπρίων που έχουν δημιουργηθεί στο Νομό Λάρισας, εκτός από αυτήν του Συνεταιρισμού Λαρισαίων Αγροτών, η οποία, όπως καταγγέλλει το μέλος της Διαχειριστικής Επιτροπής της Ομάδας, Νίκος Νούλας, «έχει να συνεδριάσει πολλούς μήνες και δεν προχώρησε σε συγκέντρωση προϊόντος και σε επαφές με εμπόρους», έχουμε την ΟΠ του ΘΕΣΤΟ που νοίκιασε τις αποθήκες της ΒΙΟΖΕΛ και αυτή της ΘΕΣΓΗ. Σύμφωνα με τον πρόεδρο του ΘΕΣΤΟ, Χρ. Σουλιώτη, «η νεοϊδρυθείσα ομάδα αριθμεί ήδη 75 παραγωγούς με 3.800 στρέμματα. Η τιμή θα οριστεί αφού πρώτα το ρεβίθι αλωνιστεί, απεντομωθεί, καθαριστεί και ελεγχθεί η ποιότητά του».
