Χαρακτηριστικό της κατάστασης που επικρατεί είναι το γεγονός ότι από τα 1.200 κιλά φράουλες ανά στρέμμα, που είχαν παραχθεί πέρυσι, φέτος παρήχθησαν μόνο 500 κιλά ανά στρέμμα. Στην, κατά 50% και πλέον, μειωμένη παραγωγή θα πρέπει να συμπεριληφθούν και οι «κακοσχηματισμένες» φράουλες λόγω των ζημιών που υπέστησαν στην ανθοφορία τους και τις οποίες δεν μπορούσαν να τις πωλήσουν οι παραγωγοί.
Πάντως, οι προβλέψεις για την επικείμενη νέα παραγωγή, περί τα τέλη Μαρτίου, είναι ιδιαίτερα ενθαρρυντικές, ωστόσο, σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να καλύψει το χαμένο έδαφος των προηγούμενων μηνών. Όπως επισημαίνει ο Δημήτρης Τακτικός, ιδιοκτήτης μιας από τις μεγαλύτερες εταιρείες παραγωγής και εμπορίας φρούτων και λαχανικών στον Νομό Ηλείας, αλλά και παραγωγός φράουλας στη Νέα Μανωλάδα, περιοχή που συγκεντρώνει και το μεγαλύτερο μέρος της εγχώριας παραγωγής φράουλας, οι δυσμενείς καιρικές συνθήκες που επικράτησαν τον χειμώνα και ο παγετός που σημειώθηκε προκάλεσαν ζημιές στις καλλιέργειες. «Τον Σεπτέμβριο που φυτέψαμε καταφέραμε να πάρουμε καρπό σε μικρές, βέβαια, ποσότητες. Από των Φώτων και μετά, ο πάγος που σημειώθηκε κατέστρεψε τους καρπούς», επεσήμανε ο κ. Τακτικός και πρόσθεσε: «Τώρα περιμένουμε από τις 25-30 Μαρτίου να κόψουμε φράουλες. Βέβαια, για τις 15 Μάρτη το υπολογίζαμε αυτό, αλλά, λόγω καιρικών συνθηκών, η ημερομηνία μετατίθεται συνεχώς. Ακόμα και τώρα τη νύχτα οι θερμοκρασίες που σημειώνονται είναι πολύ χαμηλές για την εποχή». Αναφερόμενος στις τιμές, ο κ. Τακτικός τόνισε πως αυτές είναι αρκετά υψηλές, καθώς φτάνουν τα 2 ευρώ το κιλό, λόγω έλλειψης του προϊόντος.
Εξαγωγές
Όπως είναι αναμενόμενο, η μειωμένη παραγωγή στην αρχή του χρόνου έχει πάει πίσω και τις εξαγωγές. Οι χώρες στις οποίες κατευθύνεται το προϊόν είναι η Γερμανία, η Αυστρία, η Ιταλία, η Ισπανία, η Γαλλία και η Αγγλία. Βέβαια, η Ισπανία είναι ιδιαίτερα ανταγωνιστική, καθώς έχει μειωμένα κόστη μεταφοράς σε σχέση με εμάς και, φυσικά, χαμηλότερο λειτουργικό κόστος.
«Τώρα έχουμε ανοίξει και νέες αγορές στο Ντουμπάι, το Άμπου Ντάμπι, τη Μαλαισία και τη Σιγκαπούρη», τονίζει ο κ. Τακτικός, ο οποίος μας λέει, ωστόσο, πως το εμπάργκο με τη Ρωσία εξακολουθεί να αποτελεί μεγάλο πονοκέφαλο για τους παραγωγούς που, αν και έχουν βρει άλλες αγορές, δεν μπορούν να καλύψουν το κενό που έχει δημιουργηθεί.
Το πρόβλημα με το εμπάργκο της Ρωσίας έχει επισημάνει κατά καιρούς και ο πρόεδρος της Ομάδας Παραγωγών «Υρμίνη», στη Μανωλάδα Ηλείας, Φώτης Κυριαζής, υπογραμμίζοντας ότι μέχρι το 2014, οπότε και ξεκίνησε, το 80% της ελληνικής παραγωγής φράουλας απορροφούνταν από τη ρωσική αγορά.
Μικρή αύξηση στις καλλιεργούμενες εκτάσεις
Σύμφωνα με τον γεωπόνο Γιάννη Διασάκο, η «χαμένη» παραγωγή θα αναπληρωθεί κατά ένα μέρος από την επερχόμενη νέα συγκομιδή φράουλας.
Αισιόδοξος για την πορεία της χρονιάς εμφανίζεται και ο ιδιοκτήτης καλλιέργειας φράουλας, Γιάννης Αρβανιτάκης. «Στα τέλη Μαρτίου, η παραγωγή της φράουλας ανοίγει πάλι και η αγωνία για την πορεία της είναι μεγάλη. Ωστόσο, αναμένουμε ότι θα έχουμε ξανά σημαντική παραγωγή. Όλη η χρονιά είναι μπροστά μας. Τώρα ξεκινάμε», τόνισε χαρακτηριστικά.
Αναφορικά με τις καλλιεργούμενες εκτάσεις (που καλύπτονται με ποικιλίες φράουλας, όπως Fortuna, Camarosa, Primoris, Verdana, Sabrina, Benicia, κ.α.), αυτές είναι λίγο περισσότερες από πέρυσι και ξεπερνούν τα 10.000 στρέμματα.
Στο σημείο αυτό να επισημάνουμε ότι τα πολλαπλά προβλήματα που υπάρχουν τα τελευταία χρόνια στην καλλιέργεια φράουλας έχουν κάνει διστακτικούς αρκετούς παραγωγούς, ώστε να επενδύσουν σε νέες ποικιλίες ή μεθόδους, επηρεασμένοι και από την κατάσταση της ελληνικής οικονομίας και της έλλειψης ρευστότητας, αλλά και από το ρωσικό εμπάργκο. Θα πρέπει να τονιστεί πως η παραγωγή φράουλας αποτελούσε μία αρκετά αποδοτική αγροτική ενασχόληση. Άλλωστε, είναι ένα προϊόν με ικανοποιητική ζήτηση στην εσωτερική αγορά και ικανοποιητική διάρκεια της εμπορικής του σεζόν, η οποία υπό καλές συνθήκες ξεκινά από τον Ιανουάριο και φτάνει μέχρι τον Ιούνιο. Ωστόσο, ακόμα και για ένα προϊόν με υψηλή ζήτηση και σημαντικές εξαγωγές είναι αμφίβολο αν θα μπορούσε να συνεχίσει να είναι αποδοτικό για τον παραγωγό. Πρόκειται για μια καλλιέργεια με υψηλό οικονομικό ρίσκο, καθώς έχει πολύ υψηλά κοστολόγια και βασίζεται σε μεγάλο βαθμό στην πρωιμότητα του προϊόντος, που σημαίνει ακόμα μεγαλύτερη εξάρτηση από τον καιρό, αφού η εμπορική του σεζόν ξεκινά κατά τους χειμερινούς μήνες.
Για τους παραπάνω λόγους και, κυρίως, εξαιτίας του ρωσικού εμπάργκο, είχαν μειωθεί τα στέμματα καλλιέργειας στον νομό. Πάντως, φέτος, για πρώτη φορά, παρουσιάζεται μικρή αύξηση των εκτάσεων. Αυτό σημαίνει πως σιγά-σιγά οι παραγωγοί επανακτούν την εμπιστοσύνη τους στο προϊόν, κυρίως λόγω της εύρεσης νέων αγορών, αλλά και της επίλυσης του προβλήματος των μεταναστών εργατών γης μέσω ειδικής τροπολογίας, που τους επιτρέπει να εργάζονται νόμιμα για έξι μήνες, γεγονός που έλυσε τα χέρια των παραγωγών φράουλας.
