Το Δάρα βρίσκεται στην Αρκαδία. Είναι το βορειότερο χωριό της επαρχίας Μαντινείας και του Δήμου Τρίπολης. Οι κάτοικοί του, πέρα από την ενασχόληση με τη γη, έδειξαν με πράξεις ότι είναι αποφασισμένοι να μην αφήσουν να χαθεί η πορεία των προγόνων τους μέσα στο πέρασμα των χρόνων. Ο μοναδικός τρόπος για να γίνει αυτό ήταν η δημιουργία ενός Μουσείου, μέσα στο οποίο θα δινόταν η ευκαιρία στον επισκέπτη να κατανοήσει την εξέλιξη και την πορεία τους τις τελευταίες δεκαετίες.
Το ξεκίνημα
Αφετηρία για την υλοποίηση της σκέψης τους αποτέλεσε η συλλογή που δημιούργησε ο Ιωάννης Μπακόπουλος, τοπικός λαϊκός καλλιτέχνης, που θέλησε να διατηρήσει και να αναδείξει, μέσα από την ξυλογλυπτική του, το παρελθόν του Δάρα.
Το Μουσείο Λαϊκού Πολιτισμού Δάρα εγκαινιάστηκε στις 16 Αυγούστου 2014. Τρία χρόνια μετά, το Υπαίθριο Μουσείο Υδροκίνησης, που ανήκει στο Πολιτιστικό ίδρυμα Ομίλου Πειραιώς, στη Δημητσάνα, και το Μουσείο Λαϊκού Πολιτισμού στο Δάρα, ενώνουν τις δυνάμεις τους, με στόχο τη γνωριμία του κοινού με την παραγωγική ιστορία του Μαινάλου και τον παραδοσιακό τρόπο ζωής των κατοίκων, αναδεικνύοντας την άυλη πολιτιστική κληρονομιά της Αρκαδίας… Μία κίνηση που κάνει σαφείς τις προθέσεις για συνέχιση της προσπάθειας, με ακόμα μεγαλύτερο εύρος γνώσης.
Ο στόχος
Ο Πρόεδρος του Συνδέσμου Δαραίων, Θοδωρής Τσάμης, θα τονίσει ότι: «Το μουσείο Λαϊκού Πολιτισμού Δάρα Αρκαδίας, με τη δράση του, έρχεται να καλύψει τις πολιτισμικές ανάγκες ενός τόπου, αλλά και να θρέψει με ελπίδα, γνώση και ψυχαγωγία, κάθε επισκέπτη που αναζητά τον πολιτισμό. Τα αντικείμενα, που πολλά φέρουν την υπογραφή του καλλιτέχνη Ιωάννη Μπακόπουλου, αποτελούν τον θεματοφύλακα για την πορεία του χωριού στο πέρασμα των αιώνων. Στόχος μας είναι η αναβάθμιση του Μουσείου μέσα από μία διαρκή προσπάθεια να γίνει πλουσιότερη η συλλογή». Εκθέματα όπως ο «Γεωργός με αλέτρι» ή το «Ξύλινο πατητήρι», η «Γυναίκα με τη ρόκα» και η «Θερίστρα», που παραπέμπουν στις στιγμές των κύκλων του χρόνου, είναι μερικά από τα στοιχεία που μπορούν να προσφέρουν στον επισκέπτη τη γνώση μίας άλλης εποχής και να αποτελέσουν αφορμή για να αγαπηθεί η αγροτική ζωή.
Οι ανθρώπινες φιγούρες που έχουν δημιουργηθεί, δίνουν την πλήρη εικόνα παλαιότερων εποχών, αφού έτσι αναδεικνύεται και η ενδυματολογική πλευρά των αγροτών της περιοχής. Στα αξιοσημείωτα είναι η επεξήγηση των όσων βλέπουν οι επισκέπτες, τόσο στις ετικέτες των εκθεμάτων αλλά και με τη γλώσσα της νοηματικής.
Η μέριμνα για τα ΑΜΕΑ διευκολύνει την πρόσβαση σε όλα τα επίπεδα της έκθεσης, βοηθώντας να ξεναγηθούν στο μουσείο. Πέρα από την συλλογή Μπακόπουλου, οι αγρότες της περιοχής προσφέρουν στο μουσείο αντικείμενα, θέλοντας να συμβάλουν στον εμπλουτισμό του με στοιχεία άλλων εποχών και αυξάνοντας με αυτόν τον τρόπο το ενδιαφέρον των επισκεπτών.
