Τη διαχρονική αδυναμία να συνδεθεί η διατροφή με την Ιστορία, την εκπαίδευση και τον πολιτισμό επισημαίνει, σε συνέντευξή του στην «ΥΧ», ο βουλευτής Σάμου του ΣΥΡΙΖΑ, Δημήτρης Σεβαστάκης. Ο πανεπιστημιακός καθηγητής και ζωγράφος τονίζει πως χρειάζεται δημιουργική φαντασία στην παραγωγική δράση και ανοίγματα καινούργιων αγορών, με στόχευση και στα νέα προφίλ καταναλωτών.
H Σάμος μπορεί να παράγει σχεδόν τα πάντα, αλλά έχει υψηλή ανεργία…
Η Σάμος και σε έναν μεγάλο βαθμό η Ικαρία και οι Φούρνοι έχουν πολύπλευρες και αλληλοσυμπληρούμενες μορφές οικονομίας. Αγροτική και κτηνοτροφική παραγωγή, τουρισμό κ.λπ. Έχει διαμορφωθεί μια ιδιότυπη πολυαπασχόληση, στις ενδιάμεσες ζώνες της οποίας υπάρχουν και άτυπες «αχαρτογράφητες» μορφές εργασίας. Άρα, είναι δύσκολο να μιλήσει κανείς για την ανεργία με την τυπική εκδοχή του όρου. Εντούτοις, οι μορφές τοπικής οικονομίας δεν έχουν βρει την ανάπτυξή τους και την πραγματική αλληλοδιείσδυση και συμπληρωματικότητά τους. Δεν διασταυρώνονται επαρκώς.
Τι σημαίνει αυτό πρακτικά;
Η αγροτική οικονομία δεν δίνει σε υψηλό βαθμό και τυποποίηση τοπικών προϊόντων, που θα πιστοποιούν και θα περιγράφουν την παραγωγική και πολιτιστική ιδιαιτερότητα του τόπου. Επιπλέον, το πολιτιστικό απόθεμα, που εκτείνεται από τους προϊστορικούς χρόνους και διατρέχει όλες τις περιόδους της ελληνικής ιστορίας, δεν έχει διασυνδεθεί με τις τοπικές διατροφικές συνήθειες, άρα και με την αγροτική παραγωγή που τις ορίζει. Λείπει η φαντασία, ώστε μια παραγωγική δράση να συσχετίζεται και να δένεται με τις υπόλοιπες, δημιουργώντας μια παραγωγική υπεραξία. Αυτή η ποιοτική μεταλλαγή είναι το κλειδί για να καταπολεμηθεί η ανεργία και η παραγωγική αδράνεια..
Πρόσφατα, ο υφυπουργός Παιδείας, Κώστας Ζουράρις, δημιούργησε θέμα στα νησιά με τις δηλώσεις του, ενώ και η ανακοίνωση για Λέσβο και Μυτιλήνη δημιούργησε πρόβλημα.
Η αβλεψία σ’ ένα δελτίο Τύπου δεν μπορεί να επισκιάσει μια κυβερνητική πολιτική επιλογή που, τηρουμένων των συνθηκών, είναι τολμηρή: Να διατηρηθεί το καθεστώς του μειωμένου ΦΠΑ στα νησιά, ειδικά σε αυτά που πλήττονται από την προσφυγική κρίση, και να δοθεί το εφάπαξ επίδομα στους χαμηλοσυνταξιούχους. Και αυτή η επιλογή γίνεται αντικείμενο σφοδρής κριτικής από σκληροπυρηνικούς κύκλους της Ευρώπης και μίζερης και μικρόψυχης κριτικής από τη Νέα Δημοκρατία. Επίσης, δεν είναι σωστό να αποκρύψει ένα σύνολο κυβερνητικών μέτρων, που αφορούν τη νησιωτικότητα, τα οποία, αν εξειδικευτούν ορθά και εφαρμοστούν με συνέπεια, δίνουν σοβαρές αναπτυξιακές δυνατότητες.
Η ρητορική κάποιου στελέχους, επίσης, δεν είναι σωστό να επισκιάζει τις ουσιαστικές και, υπό όρους, ανατρεπτικές επιλογές του υπουργείου Παιδείας, το περίγραμμα των οποίων εξήγγειλε ο Κώστας Γαβρόγλου και που θα εξειδικεύσουμε και θα διαβουλευτούμε στην Επιτροπή Μορφωτικών Υποθέσεων της Βουλής. Γίνεται μια εκπαιδευτική προσπάθεια να φύγουμε από την επιδοσιακή υστερία και τη φροντιστηριοποίηση, ειδικά της Β’ και Γ΄ Λυκείου, αξιοποιώντας τις εκπαιδευτικές δυνατότητες μιας πολύπλευρης μορφωτικής καλλιέργειας στη θέση της παπαγαλίας. Νέα γνωστικά αντικείμενα, όπως π.χ. η «Αγροτική εμπειρία και η Ιστορία», μπορούν να εμπλουτίσουν τα ΕΠΑΛ. Είναι διαχρονικά διακυβεύματα να συμφιλιώσεις την ευρεία μάθηση με την είσοδο στην τριτοβάθμια: την επαγγελματική εκπαίδευση με τη γενική εκπαίδευση, την εργαλειακή γνώση με την καλλιέργεια και τη μόρφωση.
Η Σάμος δεν έχει ως πρόβλημα την «αναγκαστικότητα»
Η Σάμος διαχρονικά είναι συνδεδεμένη με το κρασί και διαφωνήσατε με υπουργούς της κυβέρνησης στην κατάργηση της αναγκαστικότητας των συνεταιρισμών και στο μεταναστευτικό.
Η χώρα μας κληρονομεί μια πανευρωπαϊκή αναποφασιστικότητα, γεωπολιτικές ανακατατάξεις και έλλειψη στρατηγικής ισορροπίας ολόκληρης της ανατολικής Μεσογείου. Η δουλειά μου είναι να προσπαθώ να κάνω κατανοητό στην κεντρική πολιτική σκηνή, αυτό που συμβαίνει στα νησιά μας τόσο στο παραγωγικό όσο στο κοινωνικό επίπεδο. Συμβαίνουν βαθιές κοινωνικές μετατοπίσεις, ώστε με εύστοχα θεσμικά μέτρα να ανασχεθεί η επεκτεινόμενη κρίση. Υπάρχει ένα μεγάλο παραγωγικό δυναμικό και στον αγροτοδιατροφικό τομέα, που η γραφειοκρατία, η διαφθορά, οι κομματάρχες και η εμπορική αφλογιστία το κρατούν «φυλακισμένο». Σε αυτό το πλαίσιο δεν διστάζω να διαφωνήσω με κάποια επιμέρους άποψη ή συμπεριφορά κάποιου στελέχους, γιατί έτσι στηρίζω, εντέλει, ουσιαστικά τη γενική κυβερνητική πολιτική και τις ιδέες από τις οποίες εκκινούμε συλλογικά. Το προβεβλημένο κρασί της Σάμου δεν έχει ως πρόβλημα την «αναγκαστικότητα», όπως και το καταπληκτικό λάδι της, αλλά τη διείσδυση σε νέες αγορές, την εναρμόνισή του με τα νέα προφίλ καταναλωτών.
Ανέκαθεν η Σάμος είχε θέμα με το σφαγείο της. Υπάρχει, τελικά, λύση ή η Σάμος και η Ικαρία πρέπει να ξεχάσουν την κτηνοτροφία τους;
Υπάρχουν δυνατότητες και διάφορες ιδέες προτείνονται από τους κτηνοτρόφους που θα συνόψιζα επιγραμματικά: «Αν δεν μπορεί να καλυφθεί απ’ τους φορείς το κόστος πολλών επί τόπου σφαγείων, μπορεί να επιλεγεί κινητό σφαγείο, που θα δύναται να καλύψει πλέγμα νησιών». Επίσης, συστηματικοποίηση των επί τόπου κτηνιατρικών ελέγχων, χαλάρωση και προσαρμογή στις ελληνικές και, μάλιστα, νησιωτικές συνθήκες των προδιαγραφών, για τις εγκαταστάσεις επεξεργασίας και πιστοποίησης των προϊόντων της κτηνοτροφίας, διαφοροποίηση της στρατηγικής στην παραγωγή ζωοτροφών, πιο ανοιχτή πολιτική εξαγωγών ζώντων εριφίων κ.ά.
