Οικονομική ανάσα, στήριξη της ντόπιας παραγωγής, αλλά και κίνητρο για την παραμονή στο χωράφι, αναμένεται να δώσει η συνδεδεμένη ενίσχυση σε πέντε νέα προϊόντα που εντάσσονται στο καθεστώς μετά την ανακατανομή της ΚΑΠ. Μαύρη σταφίδα (κορινθιακή), ακρόδρυα δέντρα (καρποί με κέλυφος), μήλα, κρόκος, μηδική – τριφύλλι, είναι οι πέντε καλλιέργειες που εντάσσονται για πρώτη φορά στο καθεστώς της συνδεδεμένης ενίσχυσης.
Μετά την ανακοίνωση του υπουργείου, που επιβεβαίωσε τα προηγούμενα ρεπορτάζ της εφημερίδας μας, απευθυνθήκαμε σε αγρότες – εκπροσώπους Συνεταιρισμών, που καλλιεργούν και εμπορεύονται τα πέντε αυτά προϊόντα, καταγράφοντας τις πρώτες αντιδράσεις μετά το άκουσμα της είδησης.
Συγκρατημένη αισιοδοξία για τους παραγωγούς μαύρης σταφίδας
«Οι σταφιδοπαραγωγοί βρίσκονται σε δεινή θέση. Πέρα από τα δυσβάσταχτα μνημονιακά μέτρα, οι παραγωγοί αντιμετωπίζουν και το επιπρόσθετο πρόβλημα της μείωσης των στρεμματικών ενισχύσεων, η οποία μέχρι το 2019 θα μειωθεί περισσότερο», μας λέει ο Διονύσης Κακολύρης, μέλος του ΔΣ της ΕΑΣ Ζακύνθου, σημειώνοντας ότι η μαύρη σταφίδα (κορινθιακή) είναι ένα προϊόν, το οποίο συντηρεί την πλειοψηφία των αγροτών και των κατοίκων της Δυτικής Ελλάδας. Παράλληλα, εκφράζει επιφυλάξεις για το πώς θα δοθεί η συνδεδεμένη, περιμένοντας όμως «να το δούμε και στην πράξη», όπως λέει χαρακτηριστικά.
Οι καλλιεργήσιμες εκτάσεις μαύρης σταφίδας, πανελλαδικά, φτάνουν περίπου τα 140.000 στρέμματα. Στη Ζάκυνθο, όπως μας λέει ο κ. Κακολύρης, παράγουν περίπου 4.000 τόνους μαύρη σταφίδα, ενώ τα προηγούμενα χρόνια η παραγωγή έφτανε τους 5.500 τόνους. Η τιμή παραγωγού, μας λέει, πέρσι ήταν στα 65 λεπτά το κιλό, ενώ φέτος αναμένεται να κυμανθεί στα 68 λεπτά: «Η τιμή είναι χαμηλή και με τη μείωση της στρεμματικής ενίσχυσης θα δημιουργηθούν σοβαρά προβλήματα».
Μηδική – τριφύλλι: Εν αναμονή των όρων
Επιφυλακτικός για την εφαρμογή της Συνδεδεμένης στη μηδική εμφανίστηκε ο πρόεδρος της ΕΑΣ Βισαλτίας Σερρών, Παύλος Αραμπατζής. «Πρέπει να δούμε τους όρους και τις προϋποθέσεις που θα τεθούν για να δοθούν οι συνδεδεμένες ενισχύσεις και τότε θα μπορούμε να κρίνουμε δεόντως», τονίζει. Και αυτό γιατί, όπως εξηγεί, «τα προϊόντα μας μένουν αδιάθετα και μέχρι στιγμής δεν λαμβάνονται μέτρα στήριξης και ενίσχυσης για τον αγροτικό κόσμο».
Σύμφωνα με τον πρόεδρο, κύρια πηγή μηδικής σε πανελλαδικό επίπεδο αποτελεί ο νομός Σερρών, φτάνοντας τα 100.000 στρέμματα. Να σημειωθεί ότι πανελλαδικά, οι καλλιεργήσιμες εκτάσεις αγγίζουν το 1.100.000 στρέμματα. Σε ό,τι αφορά την τιμή παραγωγού, μας εξηγεί ότι κυμαίνεται από 15 ως 20 λεπτά το κιλό, ενώ η μέγιστη απόδοση που μπορεί να δώσει η μηδική όλη τη σεζόν (4-5 χέρια) είναι από 1.200 ως 1.500 κιλά το στρέμμα.
Φιστίκι: Καλή κίνηση
Τα ακρόδρυα (καρποί με κέλυφος), που αγγίζουν τα 19.470 καλλιεργήσιμα στρέμματα σε όλη την χώρα, εντάχθηκαν και αυτά στο καθεστώς της συνδεδεμένης ενίσχυσης.
Ο Αντώνης Πέγκος, πρόεδρος του Συνεταιρισμού Φιστικοπαραγωγών Μεγάρων, μας λέει ότι η ένταξη των καρπών με κέλυφος στη συνδεδεμένη ενίσχυση «είναι μια πολύ καλή κίνηση, γιατί το κελυφωτό φιστίκι και γενικά το φιστίκι είναι ένα ανερχόμενο προϊόν. Το ανοιχτό 100% φιστίκι ξεκίνησε με πολύ χαμηλές τιμές, στα 3,5 ευρώ το κιλό, ενώ τώρα έχει διπλασιαστεί στα 7,30 με 7,50 ευρώ το κιλό και αποτελεί ένα σοβαρό έσοδο για τον παραγωγό στις σημερινές δύσκολες συνθήκες».
Δ. ΒΑΛΑΣΣΑΣ:Σημαντική ενίσχυση
Ως ένα καλό ξεκίνημα για τους παραγωγούς χαρακτηρίζει την ένταξη των μήλων στην συνδεδεμένη ενίσχυση ο διευθυντής του Αγροτικού Συνεταιρισμού Ζαγοράς Πηλίου, Διονύσης Βαλασσάς. «Ειδικά εδώ για την περιοχή μας, που είναι ορεινή και μειονεκτική, θα είναι μια σημαντική ενίσχυση. Τα τελευταία χρόνια, χάνουμε ένα κομμάτι της παραγωγής μας λόγω διάφορων συνθηκών. Παράλληλα, επιχειρούμε μια αναδιάρθρωση της καλλιέργειας. Τα πρώτα χρόνια όμως, μέχρι να γίνουν τα καινούργια δενδρύλλια, δημιουργεί μια απώλεια εισοδήματος. Έτσι, κάθε ενίσχυση στους χαλεπούς καιρούς μας είναι ευπρόσδεκτη».
Πανελλαδικά, τα καλλιεργήσιμα στρέμματα μηλιάς φτάνουν περίπου τα 135.000, με παραγωγή που αγγίζει τους 250.000 τόνους. Ειδικότερα, στη Ζαγορά, τα αντίστοιχα στρέμματα είναι 8.500, με 15.000 τόνους παραγωγή. Το κόστος της παραγωγής, όπως μας λέει ο Δ. Βαλασσάς, «εδώ είναι ιδιαίτερα αυξημένο επειδή είναι ορεινή περιοχή, ενώ αν προσθέσουμε και τα ημερομίσθια του παραγωγού, αυτό φτάνει τα 35 λεπτά το κιλό. Η τιμή παραγωγού για την πρώτη ποιότητα πλησιάζει τα 65 λεπτά, ενώ στις επόμενες κατηγορίες, η τιμή είναι οριακή με αυτή του κόστους παραγωγής».
Ν. Πατσιούρας: Θα απαλύνει τον παραγωγό
Στο αυξημένο κόστος παραγωγής του κρόκου αναφέρθηκε ο πρόεδρος του Αναγκαστικού Συνεταιρισμού Κροκοπαραγωγών Κοζάνης, Νίκος Πατσιούρας, σημειώνοντας ότι «η συνδεδεμένη ενίσχυση θα απαλύνει λίγο τον παραγωγό. Αυτή την ενίσχυση τη χρειαζόταν ο παραγωγός, το παλέψαμε, το πετύχαμε και βοήθησε και το υπουργείο».
Συγχρόνως, μας εξηγεί ότι «μπορεί η περσινή τιμή του παραγωγού να έφτασε τα 1.380 ευρώ το κιλό, αλλά για να μαζέψει κάποιος ένα κιλό πρέπει να δώσει περίπου 700 ευρώ μεροκάματα, να δουλεύει και η οικογένεια και αν προσθέσετε και την εφορία, τότε μένουν ελάχιστα στον παραγωγό. Αυτά τα εξηγήσαμε στους εκπροσώπους των υπουργείων Αγροτικής Ανάπτυξης και Οικονομικών. Μάλλον κατάλαβαν ότι είμαστε σε δύσκολη θέση και ότι αυτό το μοναδικό προϊόν κινδυνεύει να εξαφανιστεί. Η Ελλάδα είναι η μοναδική χώρα που καλλιεργεί δυναμικά τον κρόκο στην Ευρώπη».
