Συντελεστές ΦΠΑ: Μέτρο ρευστότητας, ναι. Μέτρο μείωσης του κόστους, όχι.

γράφει ο Νίκος Λάππας

Το επίπεδο των συντελεστών ΦΠΑ στα εφόδια αποτελούσε, κατά το παρελθόν, αγροτικό αίτημα. Η μεγάλη πλειοψηφία των αγροτών, που δεν είχε τη δυνατότητα συμψηφισμού και έπαιρνε επιστροφή ΦΠΑ με βάση τα τιμολόγια πώλησης, υπολόγιζε τον φόρο αυτόν ως δαπάνη και, συνεπώς, ήθελε τη μείωσή του.

Έκτοτε, όμως, τα δεδομένα άλλαξαν. Με τους περισσότερους αγρότες να κρατούν λογιστικά βιβλία, ο ΦΠΑ στις εισροές συμψηφίζεται είτε με τον αντίστοιχο των πωλήσεων, είτε μετά από μερικούς μήνες επιστρέφεται. Υπάρχουν, όμως, και σημαντικές «εξαιρέσεις». Οι μικρότεροι παραγωγοί συνεχίζουν να παίρνουν επιστροφή επί των τιμολογίων πώλησης και είναι ωφελημένοι από τη μείωση. Ακόμη πιο σοβαρά είναι τα πράγματα για τις κτηνοτροφικές μονάδες. Έχοντας συνεχείς πωλήσεις με συντελεστή 13%, η αγορά εφοδίων με 24% σημαίνει μία μόνιμη αφαίμαξη ρευστότητας, καθώς η επιστροφή ΦΠΑ γίνεται σε περίπου δώδεκα μήνες. Συνεπώς, η μείωση του ΦΠΑ σε εφόδια αποτελεί, στην καλύτερη περίπτωση, ενίσχυση της ρευστότητας.

Όμως, η κυβέρνηση και όλες οι άλλες πολιτικές δυνάμεις που υπερψηφίζουν το μέτρο αυτό ως πολιτική μείωσης του κόστους παραγωγής οφείλουν να κάνουν κάτι πιο ουσιώδες: Να λάβουν εκείνες τις πρωτοβουλίες που απαιτούνται, ώστε να λειτουργήσει ο ανταγωνισμός στις αγορές εισροών και να υπάρξουν διαφάνεια, έλεγχος και κυρώσεις. Όσο η Ελλάδα έχει τις πιο ακριβές βασικές αγροτικές εισροές στην ΕΕ, μέτρα όπως αυτό της μείωσης των συντελεστών ΦΠΑ προκαλούν στους αγρότες χαμόγελα όχι χαράς, αλλά ειρωνείας.

Δημοσιεύτηκε στην “ΥΧ” στις 19/5